رها جنیدی :
روز کوروش با وجود حضور امنیتی نیروهای نظامی برگزار نمی شود. سال هاست مقامات حکومت ایران نسبت به ثبت روز کوروش در هفتم آبان ماه حساس شده اند. علت آن هم حضور جمع معترض به سیاست های نظام است. رژیم روز هفتم آبان ماه را به رسمیت نمی شناسد؛ زیرا میدانی می شود برای اعتراض علنی به جمهوری اسلامی.
با وجود این که سال هاست مراسم بزرگداشت کوروش نتوانسته است مانند سال 95 آتشی به جان حکومت باشد اما حساسیت رژیم همچنان باقی است. ظاهرا به این دلیل که نمی خواهد اثری از این پدیده باقی نماند.
اما چرا روز کوروش نتوانست به ابزاری مسلط علیه نظام دینی تبدیل شود؟
تئوریسین های حکومتی به درستی تشخیص دادند که استفاده از تز ایران گرایی برای مقابله با اسلام گرایی تنها راه مقابله با حکومت است. از این رو سال هاست با دمیدن بر شیپور وطن دوستی هرآنچه که میراث ایرانیان است را به نفع ایدئولوژی بنیادگرایی مصادره کردند. و باید اعتراف کرد موفق بودند.
نمونه آخرین موفقیت این تئوری، مصادره پیکارجویان ایرانی در سوریه که به نام مدافعان حرم معروف هستند، می باشد. حکومت موفق شد در عین فشار رسانه های مخالف جامعه ایرانی را قانع کند که حضور ایران در سوریه در راستای دفاع از امنیت ملی توجیه می شود.
واقعیت آن است که شاید نتوان از عناصر ایرانی برای مخالفت با عناصر اسلامی استفاده کرد. هویت ایرانیان توسط جمهوری اسلامی به ایدئولوژی اسلامی اضافه شده و هویت جدیدی با نام الگوی ایرانی-اسلامی خلق کرده است.
با این فرض، حاکمیت تهدیدی را تبدیل به فرصت کرده است که اگر چنین نمی شد حتی می توانست موجودیت رژیم را با خطر فروپاشی مواجه کند.
اکنون وقت آن رسیده تا با عبور از این دوگانه، سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم.
