م- ت اخلاقی :
امروز بر روی یوتیوب دنبال فیلم کوتاهی می گشتم،ناگهان بطور تصادفی به فیلم دیگری برخورد نموده که به شکلی به سازمان آقای مسعود رجوی مربوط می شد .
دیدن این فیلم انگیزه ای شد که به یکی از” توله ” سایت های سازمان رجوی که بخش پرسنلی وزارت اطلاعات رژیم جهل و جنایت اسلامی یعنی”ایران افشاگر” باشد رفته و پیگیر شوم که در این سایت چه می گذرد ؟
آدرس انترنتی بخش پرسنلی وزارت اطلاعات به قرار زیر است :
از سر این ” توله ” سایت تا دم آنرا چک کرده،چیز تقریبا جدیدی در آن مشاهده نکردم .
اما در انتها وقت را غنیمت شمرده سرکی به پرونده پرسنلی خویش در این ” توله ” سایت که در تاریخ ۵ بهمن ١٣٩٦ از طریق آن به استخدام وزارت اطلاعات یعنی “امامزاده مسعود نجات ” در آمده بودم زده که بازرسی شود،رده ای، درجه ای،خلاصه تشویقی چیزی رسیده یا نه، اگر چه از سال ١٣٩٦ نه حقوقی به حساب اینجانب واریز شده و نه حتی یک بلیط رفت و برگشت به پاریس جهت دادن بیلان عملی چندساله به خانم شیک پوش سید النثاء المجاهدین .
از خوانندگان این نوشته درخواست میشود پرونده پرسنلی استخدامی این مامورک اطلاعات را در آدرس زیر مشاهده کرده تا شاهد باشند این وزارتخانه پدرسوخته حتی ریالی یا یک شاهی به حساب این مامور دست و پا شکسته معلول “اوینی و قزلحصاری شده دهه ١٣٦۰ ” واریز نکرده، و اگر هم واریز شده احتمالا رئیس بخش پرسنلی برون مرزی یعنی برادر آنرا بالا کشیده و خرج هزینه سفره ابوالفضل و زهرا خاتون برادارن پدرسوخته سد اصلی دوران ( ا لبته دورانهای قدیم و در حیا ت امام راحل مجاهد اعظم) نموده است . این هم آدرس :
سرتان را درد نیاورده و شما را در دالانهای وزارت اطلاعات شعبه برادر مسعود نچرخانم. در یکی از برگه های صلاحیت استخدامی این مامورک که نگارنده باشد، مشاهده کردم که نوشته بود :
“….. هرگونه بریدگی از این سازمان و رهبری آن یعنی مسعود و مریم و مبارزه و پشت کردن به آنرا خیانت و جنایت به خلق و خدا و انقلاب و مستحق مجازات میدانم که حداقل آن نداشتن حق خروج از عراق تا سرنگونی رژیم ضد بشری خمینی است و هر تصمیمی که سازمان در باره ام بگیرد با طیب خاطر می پذیرم .
این جماعت که منکر شکنجه و زندان و دیگر اذیت و آزارها بوده و از طرف دیگر شب و روز فریاد که ما چاکر کلیه مفاد کنوانسیون حقوق بشر هستیم که حداقلش انتخاب زندگی آزادانه برای هر آدمی است ،با کمال بیشرمی در این کاغذ انشاء شده به زبان مادری دیکته کرده که: حداقل آن نداشتن حق خروج از عراق تا سرنگونی …
ای برادران و دوشیزگان سالخورده دوقلوی سربازان گمنام بدنام امام عج الله فرجا شیرالخفته، یعنی تا الان که رژیم سرنگون نشده ،بنده بریده به “قول شما” باید یک بخش از محکومیت خود را در کجای عراق(عراق قبل از سقوط داده شده صدام حسین) کشیده و سپری می نمودم ؟
در اشرف ؟
اشرف که جای به قول شما بریدگان نیست.
در زندان ابوقریب مرحوم برادر حسین شهید ؟
رها کردن لب مرز ایران و عراق و طعمه کردن برای برادران مکتبی اسلامی آن طرف مرز و شهید سازی برای لیست سیری ناپذیر ؟
یا زیر فشار بردن تا مرحله خود کشی مثل آن جوان مظلوم یعنی آقای اکبری نام و دیگران ماقبل از او ؟
بماند سرنوشت و نوع محکومیت بعد از سقوط داده شدن برادر صدام حسین شهید.
سئوال اینجاست که اگر حداقل مجازات به جرم بریدن، نداشتن حق خروج از عراق تا سرنگونی رژیم خمینی بوده است،حداکثر آن چه بوده که انرا در مورد دیگر بریده ها به اجرا در آورده یا در نیاورده اید ؟
سربه نیست کردن در بیابانهای عراق اشغال شده توسط سربازان سد اصلی دوران یا هل به تیف ؟
رها کردن در زیر آتش های بهم ریخته زمین و زمان عراق اشغال شده ؟
رها کردن در مرز خاک اشغال شده توسط لشکریان امام خمینی “مجاهد اعظم” ؟
یا کرور کرور هل دادن آنها به دفتر مرکزی اداره امداد برادر مسعود یعنی وزارت اطلاعات و سپس ایجاد شعبه های رنگارنگ انجمن ها ی نجات توسط برادارن بخش دیپلماتیک و حفاظت رهبر عقیدتی یعنی برادران ” خدا بنده” ؟
پس اگر محکومیت بنا به اعتراف انشاء شده توسط خودتان به جرم بریدن از جهل( ایمان آورندگان به غیب) ودروغ(تقیه) و دیگر ارزشهای له شده انسانی(انقلابی پیش کش امام راحل و مجاهد اعظمتان یعنی معلم و تئوریسین اباد و اجدادیتان) عدم ترک عراق تا سرنگونی امام خمینی :
حداقل مجازات آنست
حداکثر مجازات کدام است ؟
نکته: در پاسخ به یاوه های این به اصطلاح افشاگری های “توله” سایت سازمان رجوی در همان تاریخ ١۰ بهمن ١٣٩٦ پاسخی نوشتم که میتوان آنرا در آدرس زیر مشاهده کرد :
http://www.pezhvakeiran.com/pfiles/tarikh.pdf
