دونالد ترامپ، و جهت‌گیری‌های سیاست خارجی آمریکا

 

همنشین بهار :

 خانم‌ها و آقایان محترم، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، در این شبِ سردِ مه‌آلود که به‌قول تَنسَر Tansar – در نامه به گُشْنَسپْ(شاه طبرستان) ـ تمیز حقیقت از میان برخاسته و سیرت انسانی‌‌ رها گشته‌است، به شما سلام می‌کنم. سلامی پُر از گرما و امید.

 این مطلب، یک پژوهش خام در مورد جهت‌گیری‌های سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، براساس دکترین همیلتون، دکترین جفرسون، دکترین ویلسون، و دکترین جکسون است. بهتر بگویم چهار سنّت همیلتونی، جفرسونی، ویلسونی و جکسونی، که به ترتیب، از اندیشه‌های الکساندر همیلتون، توماس جفرسون، وودرو ویلسون و، اندرو جکسون گرفته شده‌اند. (بعداً از تک تک آنان خواهم گفت).

جُدا از اینکه زیر «سایه» رژیم قاتلان، سرنوشت میهنمان، به آنچه در واشنگتن می‌گذرد نیز، ربط دارد، طرح این بحث از این رو ضروری است که بسیاری از ما تصور می‌کنیم تصمیمات عالیجناب ترامپ تماماً «سر خود» است و او حالیش نیست چه‌کار می‌کند و همیشه «بی‌گُدار» به آب می‌زند!

واقعش بیشتر ما، همچون فرقه‌ها، زیستِ تک‌منبعی و نگاه یک‌سویه داریم. در شرایطی که ایران، خاک پاک ایزدی در حصار ظلمت اهریمن است و دشمنان

ادامه مطلب