همنشین بهار :
منیر وکیلی و آوازهای فولکلور
منیر وکیلی (۱۳۰۱ – ۱۳۶۱) از خوانندگان اپرا در ایران بود. وی در تبریز متولد شد و موسیقی را در تهران نزد «لیلی بارا» (خواننده سابق اپرای وین و از مهاجران اروپای شرقی طی جنگ جهانی در ایران) فرا گرفت. منیر در پائیز سال ۱۳۲۸ به پاریس رفت تا درکنسرواتوار ملی موسیقی، به تحصیل موسیقی و آموختن آواز بخصوص ترانههای اپرا بپردازد. استاد آواز او «مادام لاپرت»، صدای منیر را «سوپرانو» Soprano تشخیص داد و از او خواست که خواندن به شیوه گذشته را کنار گذارد و تلاش کند تکنیک و رپرتوار سوپرانو را بیاموزد.
سوپرانو Soprano نام بازهای از صدا در موسیقی و گونهای از صدای بسیار زیر (متضاد بَم) زنانه در خوانندگی و اپرا است.
…
در مدت چهار سالی که منیر وکیلی در پاریس بود، در برنامههای هنری شرکت میکرد و هنر آواز خود را عرضه میداشت و مورد تشویق و تحسین بسیار قرار میگرفت. از جمله در ماه اوت ۱۹۵۱ در یک مسابقه آوازهای فولکلور در برلن جایزه اول را دریافت کرد. وی در سال ۱۳۳۲ پس از دریافت دیپلم آواز از کنسرواتوار ملی پاریس به ایران بازگشت و فعالیتهای هنری گسترده ایرا آغاز نمود. منیر در سال ۱۳۳۹ به آمریکا عازم شد و در کنسرواتوار نیوانگلند بوستون به تکمیل دانش موسیقی و فراگیری آوازهای اپرا و نقشهای اپرایی پرداخت.