از دکتر ن. واحدی : به مناسبت آغاز سال 2021 :
درآمد
واژه انتخابات سیاسی واژه‌ای کلیدی در تئوری مردمسالاری است. اما تا آنجا که به خاطر دارم در مورد انتخابات آنچه گفته شده است همگی به دور موضوع آزادی انتخابات و نه معنی و مضمون آن می‌چرخد.
در دوره شانزدهم مجلس شورای ملّی که عضو جوانان حزب ایران بودم از سوی این حزب برای مهار “آزادی انتخابات” و نظارت در بردن صندوق‌ها به مسجد سپه سالار، خواندن رأی‌ها و شمردن آنها مأمور شدم. ابتدا در اجرای چنین وظیفه‌ایست که آدمی می‌تواند نه تنها به اهمیت معنی انتخابات آگاه شود؛ بلکه حیله‌ها و زد و بندهای ممکنه در مخدوش ساختن اینکار را نیز لمس کند.
معذالکروشنفکران کشور و رسانه‌های گروهی، چه در دوران مشروطیت و چه امروز ، یا نخواستند و یا نتوانستند، اذهان عمومی را به امور سیاسی و دشواری‌های رابطه دولت – ملّت آگاه سازند. آشکار است که این آگاهی تابع فهم و شعور عامه می‌باشد. لذا بالا بردن سطح آگاهی و درک مردم بزرگ‌ترین وظیفه‌ایست که این رسانه‌ها به دوش دارند. وظیفه‌ای ملّی، مسئولیتی که هیچ فرد و تشکیلاتی نمی‌بایستی از زیر این بار شانه خالی کند.
متأسفانه پس از 42 سال تجربه ولایت فقیه که خود نقطه پایان آزمون مشروطیت در ایران بود، هنوز ایرانیان تحلیلی درست نه از مصیبت مشروطیت و نه از فاجعهﯼانقلاب خونین فقهاارائه داده‌اند.
حقیقت تلخی که نه از بدفهمی مسائل و مفاهیم بلکه به سبک[1]برخوردماایرانیان در امر”دادو ستد” (تعامل) و در برخورد با زندگی است که به آن (تجربه) گویند.
مجموعه این ضعف‌ها و نارسائی‌ها رامی‌بایستی در کلام سطحی‌نگری و یا کلّی‌تر شلختگیدر اندیشیدن و تحلیل مسائل جست‌وجو کرد. این شلختگی‌ها تنها به امروز مربوط نمی‌شود؛ بلکه به دوران‌های گذشته نیز برمی‌گردد که جمعأ سنتی شده است.
این مقاله سعی دارد نه تنها این کج فکری و بی‌ارادگی را برای عموم روشن سازد؛ بلکه نشان دهد مادامیکه کشورهای وامانده و عقب افتاده‌ای چون ایران برای گذر از “دنیای مبتنی بر وجود شناسی(اونتولوژی) به دنیای تجدد” میل و اشتیاقی از خود نشان ندهند”درِروزگار روی همین پاشنه خواهد چرخید” ؛ آنچه که تاریکی و نکبت است، سیاهچال خود ساخته‌ایست که به هیچوجهراه نجاتی ندارد.
ادامه مطلب
