تلویزیون میهن

دکتر سعید صالحی نیا :

مقدمه:

این روزها خبر “قرارداد همکاری 25 ساله بین ایران و چین” در سطح ایران و جهان به موضوع مهمی تبدیل شده.می گویند “طرف ایرانی پیش نویس انرا پذیرفته و قرار است طرف چینی انرا بپذیرد بعد برود برای مجلس (اسلامی) تا تصویب شود.از همین الان خامنه ای و فرماندهان سپاه از این قرارداد حمایت کرده اند و وزارت خارجه ایران هم انرا سند افتخار دانسته!

در سوی دیگر وزارت خارجه امریکا انرا خیلی بد اعلام کرده و فرقه رجوی همینطور! مردم ایران طبقه کارگر ایران انها که قدرتی ندارند هم از بیرون قدرت به این صحنه نگاه می کنند و طبیعتا مانده اند که دعوا بر سر چیست؟

راستهای مدعی اپوزسیون داد می زنند که “رژیم دارد ایران را به چینیها می فروشد بشتابید”! رضا پهلوی جیغ می کشد و ناله می کند که “ایران از دست رفت” .راستها جگومت چین را به کمونیزم وصل می کنند و دعوای ضد کمونیستی قدیمی خودشان را با مخالفت با قرارداد همکاری با چین می پوشانند.

راست پهلوی چی نمی خواهد مردم بدانند که پهلوی همینطور با امریکا قرارداد می بست! از بالا پشت پرده و بیرون از مشارکت مردم!

هنوز سند نهائی این قرارداد منتشر نشده و گفتگوها در مورد این قرارداد بیشتر مبتنی بر حدس هاست و قول نشریه “پترولیوم اکونومیست” که توانسته یواشکی مقادیری از این قرار داد را منتشر کند!

لذا با فرض اینکه انچه در مطبوعات منتشر شده حداقل بخشی از واقعیت است من در این مقاله نگاهی می اندازم به این قرارداد و کانتکسهای جهانی و منطقه ای که باید در بررسی این قرارداد لجاظ شود.

از دید من همه قراردادهائی که رژیم اسلامی می بندد فاقد ارزش قانونی هستند چون ربطی به مردم ایران ندارند .در فردای سرنگونی رژیم اسلامی این قرار داد هم باید موضوع شکایت ایران باشد و در دادگاه بین المللی تکلیفش روشن شود.

(1)کلیت قرارداد همکاری بین چین و ایران چیست؟

انچه اعلام شده ، این قرارداد سند همکاری 25 ساله در زمینه های مختلف اقتصادی و فرهنگی و سیاسی است. البته موضوعاتی مثل حوزه امنیتی و نظامی را هم برخی ذکر کرده اند و برخی تگذیب!

می گویند این قرار داد شامل سرمایه گذاری 280 تا 400 میلیارد دلار است. بخش مهمی از این قرارداد عبارتست از تزریق هنگفت پول به اقتصاد درمانده ایران در طی سال اول.

می گویند حسن روحانی پیش نویس قرار داد را تایید کرده و قرار است بزودی به مجلس رژیم برود برای تصویب.از همین الان درگیری بین جناح های حکومتی بر سر این قرار داد اغاز شده.

ظاهرا ادعا شده قرار داد حوزه نقت و گاز و ترابری را شامل می شود. از انجا که این قرارداد بخی از استراتژی چین است برای توسعه جهانی و بخشی از استراتةژی راه ابریشم و ظاهرا حداقل 60 کشور را بین چین تا اروپا شامل می شود و هم مناظق خشکی و هم دریائی را شامل می شود ، می توان حدث زد که موارد مشابهی دارد و در مورد ایران “اختراع” نشده .

گفته اند که طبق این قرارداد 5000 هزار نیروی امنیتی چین در ایران خواهند بود و 110 نفر رهبران نظامی سپاه پاسداران سالانه در چین اموزش می یابند .گفته اند که جزیره کیش قرار است اجاره داده شود به چین .در حالیکه وزارات خارجه رژیم اسلامی موارد نظامی و اجازه جزیره را در قرار داد انکار کرده.

ما هنوز باید منتظر انتشار ریز قرار داد باشیم اما همانطور که می دانیم نه حکومت ایران و نه حکومت چین تمایلی به انتشار همه اسناد ندارند.اساسا و تاریخا همه حکومتها قراردادهاشان یواشکی بوده و پشت پرده! این سنت حکومتهای دنیاست امروز هم نیست!

(2)نقشه استراتژیک حکومت چین برای توسعه جهانی و توسعه راه ابریشم جدید:

در بستر سقوط نظام تک قطبی برهبری امریکا و ترامپیزم که دارد انرا تسریع می کند ، جگومت جانی چین در حال توسعه همه جانبه است.اگر کورونا اکثریت مطلق کشورهای غربی و امریکا را به رشد منفی اقتصادی کشانده ، امارها نشان می دهد که رشد اقتصاد چین با اندگی توقف و کاهش هنوز مثبت است و چین در جال توسعه جهانی خود می باشد.

اقتصاد دانان پیش بینی می کنند طی 10 سال اینده چین به قدرت اول اقتصادی جهان تبدیل شود.استراتژی جاده ابریشم بخشی از استراتژی تهاجمی امپریالیزم چین است برای تثبیت خود در نظم جدید جهانی. این روند بیش از دهسال است اغاز شده.نه تنها در اسیا بلکه در افریقا در امریکای جنوبی و حتی اروپا و امریکا!

روند هجوم سرمایه خریدن مناطق مالی کشورها در دام انداختن انها در قرض مالی و بدست گیری مناطق بندری و تجاری بسرعت گسترش یافته.در نمونه سریلانگا و پاکستان از هم اکنون چین اجاره بنادر مهمی از این کشورها را بمدت تا 99 سال بخاطر نداشتن توان مالی این کشورها بدست گرفته و پیش بینی می شود چین از طریق قرض دادن به کشورها دام اقتصادی برای انها می سازد و انها را رسما تصاحب می کند.این البته متد جدیدی نیست.در تمام تاریخ امپریالیزم نظامهای حاکم همین کرده اند .منتهی چین بیشتر از اهرم اقتصادی استفاده می کند و طبق قوانین سرمایه داری با بدهکار کردن کشورها انها را قانونا تصاحب می کند!

حکومت چین از سال 2017 به توسعه استفاده از “یوان” پول چین برای تجارت بین المللی پرداخته و یک هدف مهمش چایگزینی ارز خود با دلار است. در طرح همکاری با ایران روند نقل و انتقال با یوان پیش بینی شده.حکومت ایران هم از بیرون کردن دلار در مبادلات خود بسیار خشنود است.

(3)” کشورهای طعمه”چه مختصاتی دارند؟

راستها می گویند که قراداد همکاری با چین “عادلانه” نیست! عجب! عدالت در نظم سرمایه داری؟!

در نظم سرمایه داری فرض عدم عدالت است.فرض نابرابریست.از نابرابری سرمایه اندوخته می شود! در فضای برابر اندوختن سرمایه امکان؟ ندارد!

استراتژی جگومت چین بعنوان یک نظام امپریالیستی همین قانون حاکم است.چین با حکومتهائی که دیکتاتور هستند راحت تر کار می کند.چون نابرابری را می پوشانند. همانطور که حکومت انگلیس یا امریکا در نظم نوین غربی کردند همانطور جکومت چین دنبال حکومت و کشور ظعمه هست!

کشور ایران الان بهترین طعمه حکومت چین است.هم درش دیکتاتورها جاکمند هم دچار بحران شدید اقتصادی و ورشکستگی است.در طی 3 سال گذشته حکومت چین خریدار اول نقت ایران بوده و روند تسخیر اقتصاد ایران طی دهسال گذشته تکمیل شده و در حال حاضر بزرگترین وارد کننده به ایرانست.

حکومت ایران توسط نظام غرب و امریکا تحت فشار است و الان بهترین هدف است برای حکومت چین.ترس حکومت ایران از سرنگونی توسط مردم ترس این حکومت از سقوطش در منطقه ، ورشکستگی اقتصادی و بن بست سیاسی و ترسش از قیام مردم در ایران بهترین زمینه برای بستن قرار داد نابرابریست که درون نابرابری سرایه داری هم رکورد دار خواهد بود.

تاریخ ایران از زمان اغاز امپریالیزم همین بوده.حکومتهای فاسد و جانی مجبور بودند با روسیه با انگلیس و امریکا قرار داد ببندند تا چند روز بیشتر زنده بمانند.

(4)حکومت اسلامی در چنبره بحران همه جانبه و “رویکرد چرخش به شرق”

حکومت اسلامی الان بیش از همیشه دچار بحرانست.از سوریه در حال عقب نشینی است و مرتب شربه می خورد در عراق و لنبنان دچار بحرانست.”امپراطوریش” دچار سفوط است.بحران اقتصادی دارد کسی ازش نفت نمی خرد و در عین ورشکستگی مجبور است مرتب خود را بیشتر مسلح کند و ترسش از ثیام مردم افزونتر است.جناح هایش بیشتر به سر و کول هم می چرند رهبرش لب مرگ است و جانشین ندارد و ولایت فقیهش را مجبور است برای ماندنش قربانی کند و اجتمال زیاد شکل حکومتیش را تغییر دهد .

تحولات درونی این حکومت با تغییرات استراتژیک در سیاست خارجی باید همراه باشد.حداقل برای دوره ای اینها مجبورند به لاک دفاعی بروند که رفته اند.

روسیه نشان داد نمی تواند رفیق راه باشد و خودفروشی دستگاه پوتین حکومت اسلامی را در سوریه به بن بست کامل کشانده.لذا حکومت اسلامی برای ماندن مجبور است چرخش مهمی در ساست خارجی و نظام اقتصادی خود بدهد.

طراحان سیاستهای کلان رژیم از زمان احمدی نژاد سیاست “رویکرد به شرق” را پیش گرفتند .هدفشان جدا شدن و استقلال مالی از نظام امپریالیزم غرب بود .اروپا هم نتوانست برلیشان سنگری مطمئن باشد.

همکاری اتحادیه اروپا با حکومت امریکا در دوران شکست برجام چنان بود که رژیم نتوانست با بندبازیهای همیشگی با اروپا اقتصاد خود را جلو ببرد.

اتحادیه اروپا به رغم تضادهایش با امریکا هنوز انرا 3 طلاقه نکرده و قرار ندارد برای حفظ رژیم از منافع مشترک با امپریالیزم امریکا ببرد.

در بستر شرایط معینی است که روند تسریع همکاری با حکومت چین بعنوان امری فوری و ضروری توسط رژیم اسلامی دستور کار قرار گرفته.این یک حرکت برای ماندن است.اینست که خامنه ای و سپاه پاسدارانش از طرفداران پرو پا قرص این همکاریها هستند.انها خوب فهمیده اند بدون چسبیدن به چین برایشان اینده ای نیست.

(5)تکلیف چپ و طبقه کارگر ایران در جریان پیوستن حکومت ایران به کمپ چین چیست؟

اگر از توده ایها که قطله عالمشان از روسیه به چین منتقل شده بگذریم و راستها را هم بخاطر حساسیتشان برای حفظ ارباب امریکا پشت سر بگذاریم و سعارهای توخالی “منافع ملی” ناسیونالیستها را هم جدی نگیریم سوال مرکری برای چپ سوسیالیست و ازادیخواه برای طبقه کارگر اینست که این چابجائیها و قراردادها چه ربطی به مناقع زحمتکشان و طبقه کارگر دارد؟ قرار است چه دردهائی را درمان کند؟

من مواردی را بطور تیتروار در حاشیه این قرارداد می گویم:

اولا: تمامی قراردادهائی که رژیم اسلامی با هر کشوری می بندد باطل است چون مردم درش مشارکت ندارند.حتی اگر بهترین قرار داد باشد. وطیفه تمامی ازادیخوهانست که به جکومت چین و دنیا این را اعلام کنند همین الان.سنت بستن قرار داد توسط حکومتها و فروختن منافع مردم پشت پرده سنت نظام سرمایه داری و دیکتاتوریست. در ایران اینده همه این قراردادها را باید به دادگاه بین المللی فرستاد.

دوم: هدف این قرارداد توسعه امپریالیزم چین است و حفظ نظام حاکم بر ایران.البته اینها این اهداف را با کلمات زیبا می پوشانند.وطیفه ازادیخواهان افشای این سفسطه هاست

سوم: نظام سرمایه داری نظم امپریالیستی غربی و چینی ندارد .یکیش بهتر از دیگری نیست.جنایت سرکوب نتیجه این قرار داد است.حکومت چین قرار است پاسدارها را تعلیم دهد بهتر سرکوب کنند.حکومت امریکا همین کرد در ایران ارباب دیگر همین خواهد کرد.

چهار: این قراردادها نمی توانند مسئله اصلی در ایران را تغییر دهند.می توانند بحران مالی حکومت را کوتاه مدت کم کنند اما مسئله اصلی سرجایش هست.دزدی جنایت سرکوب دیکتاتوری فساد حکومتی درمان ندارد.حق مشارکت مردم در ایران پامالست و این قراردادها نمی تواند این مسائل را جل کند.

پنج: تزریق پول بدست طبقه جاکم و متوسط جامعه می رسد و طبقه کارگر از این میان سودی نمی برد.حگومت چین بعنوان یک حکومت کثیف سرمایه داری و عامل اسسرکوب و استثمار در چین نمی تواند بداد طبقه کارگر ایران برسد.این حکومت دستش در خون بوده و هست.هیج تلاشی برای جقنه کردن این حکومت بجای حکومتهای غربی مارساز نیست.ازادیخواهان باید این توسعه بین المللی امپریالیزم چینی را بعنوان مرحله جدید در توازن امپریالیستی افشا کنند.توده ایزم را افشا کنند و خواستهای طبقه کارگر برای کسب قدرت سیاسی را جلو بگذارند.

شش: سرازیر شدن بنچلهای چینی بخش دیگر از نئولیبرالیزم و نظم سرمایه داریست.حکومت چین مدعی است که قرار است کاری کند که امریکائیها بعد جنگ دوم جهانی کردند .یعنی وانمود کنند قرار است ابادانی بیاورند و صنعت بیاورند.این تزویر چیتی کپی کثیف تبلیغات امریکائیها در اون دورانست.رشد صنعت و تولید در ایران با پول چینی چاره طبقه کارگر ایران نیست.امپول مسکنی است برای بیمار سرطانی.

خلاصه کنم:

راستها به “قرارداد همکاری چین و ایران” از زاویه ضد کمونیستی از زاویه نوکری امپریالیزم امریکا حمله می کنند همانطور که وزارت خارجه امریکا.مجاهد و پهلوی سربازهای اون کمپ هستند.

قرارداد همکاری چین و ایران یک قرارداد امپرایالیستی و توسعه طلبانه است به هدف جفظ نظام اسلامی ایران.حکومت چین و حکومت ایران دنبال سود طبقات حاکمه خود هستند.پشت درهای بسته این قراردادها بسته می شودو زندگی مردم را شکل می دهند.

وظیفه ازادیخواهان و برابری طلبان افشای همه این قراردادهای ننگین است.نه از سر ناسیوالیزم و نوکری امپریالیزم غرب بلکه از سر منافع طبقه کارگر از سر مبارزه برای کسب قدرت سیاسی طبقه کارگر.

همکاری کارفرمای چینی با ایرانی استفاده از پاسدار و اطلاعاتی چینی تزریق پول چینی به اقتصاد ورشکسته ایرانی راه حل حکومت ایران نیست.این حکومت باید برود .همانطور که نوکری پهلوی به استان حکومت امریکا برایش سودی نداشت و در اوج این دورن نوکری سقوط کرد رژیم اسلامی هم باید با انقلاب مردم و طبقه کارگر به حیاتش پایان داد.

هر قرار دادی که این جگومت با هر کشوری می بندد بخاطر عدم دخالت مردم غیر قانونی و باطل است.اینست مسیری که باید چپ و طبقه کارگر برود.افشای چزء بجزء قراردادهای اسارت اور رژیم اسلامی بخشی از وظایف همه ازادیخواهان است. مرزبندی کیفی نقد چپ با نقد راست در این زمینه باید شفاف شود و حق قضاوت مردم فراهم شود.