بهرام رحمانی :

در رابطه با وضعیت بغرنج منطقه به خصوص در سوریه، روژاوا، آزادی رقه، عراق، اقلیم کردستان عراق، ترافیک سنگین دیپلماسی سیاسی – نظامی متعددی مابین تهران و آنکارا و عراق و هم‌چنین سوریه و لبنان برقرار است. 

هدف اصلی آن‌ها، ضربه زدن به مردم کرد در خاورمیانه، به‌ویژه روژاوا، پ.ک.ک، پژاک و حتا نیروی کرد ایرانی مستقر در اقلیم کردستان عراق است. تهدید نیروهای دموکراتیک سوریه پس از آزادی رقه توسط سرلشکر محمد باقری، رییس ستاد کل نیروهای مسلح ایران در سوریه، و قبل از آن در ترکیه، علی‌اکبر ولایتی نماینده خامنه‌ای در امور بین‌الملل در لبنان، تهدیدات عراق و ترکیه و اخیر اخیرا نیز حمله جنگنده‌های ترکیه به آسوس با همکاری حکومت اسلامی ایران، نمونه‌های عیان این توافقات است. به‌نظر می‌رسد حکومت‌های ترکیه و ایران بر علیه روژاوا، پ.ک.ک و پژاک به توافق رسیده‌اند.

نیروهای دموکراتیک سوریه (QSD)‌، پس از 135 روز جنگ بی‌وقفه، رقه را از اشغال داعش آزاد کردند. میدان مرکزی رقه که جشن آزادی آن، با حضور صدها تن از یگان‌های مدافع زنان(YPJ)‌ برگزار شد با پوستر عبداله اوجالان و پرچم‌های YPG، YPJ، اتحاد زنان شنگال‌ (YJŞ)و پرچم سوریه دموکراتیک تزئین شده بود.

در حالی که این حرکت توجه رسانه‌های جهانی را به خود جلب کرده بود یک کنفرانس مطبوعاتی نیز در میدان «ال نسیم» رقه که در سال 2014، شاهد رژه نیروهای داعش با تانک و توپ و شلاق زدن و گردن زدن بود، برگزار گردید.

در میدانی که شعارهایی چون «زنده باد مقاومت یگان‌های زنان»، «زنده باد مقاومت شنگال» و شعارهایی که در حمایت از عبداله اوجالان داده می‌شد، زنان پیکارگر به جشن و پایکوبی پرداختند.

ادامه مطلب