ف. م. سخن

دلار شش هزار تومان شد. حکایت دلار، ما را به یاد حکایت حرکت های اعتراضی دی ماه سال گذشته می اندازد. تمامیت خواهان ضد دولت، خواستند ضرب شستی به روحانی نشان دهند که کار از دست شان بیرون رفت و اعتراضاتی که قرار بود محدود و کنترل شده باشد، سراسری و مردمی شد.
حرکت بعدی، ضربه ی اقتصادی به پیکر دولت روحانی بود که این یکی هم از کنترل خارج شده و قیمت دلار که غیر از معیار اقتصادی، معیار ثبات سیاسی کشور نیز هست به شکل عنان گسیخته در حال افزایش است. واقعیت دهشتناک این است که قیمت شش هزار تومان هم قیمت واقعی نیست و چون اصولا دلاری در بازار وجود ندارد، عرضه کننده می تواند هر قیمتی بر روی این ارز معیار بگذارد.
حکومت اسلامی مثل مشت زنی که تمام اجزای بدن اش ضربه خورده و آسیب های جدی دیده، هر بار بعد از فرو افتادن موقت، با زحمت بسیار به پا می خیزد، و دوباره و چند باره خود را آماده ی پیکار با مشکلات نشان می دهد، اما مثل کسی که در میانه ی میدان است و آینه ای در مقابل خود ندارد، از وضعیت وخیم خود بی خبر است و با تن گرم، خود را کماکان قهرمان میدان می داند.
کسانی که این موجود مفلوک را از بیرون می بینند اما تصویر دیگری مشاهده می کنند: حکومتی رو به اضمحلال که سرعت فروپاشی اش روز به روز افزایش می یابد.
در چنین وضعیتی، دیکتاتورها معمولا به نظامی ها پناه می برند و تصور می کنند که پا به میدان گذاشتن نظامی ها موجب کنترل اوضاع عنان گسیخته می شود. این وضعیت هم، بسته به شدت و ضعف به کارگیری زور مدتی دوام می آورد و آرامشی ظاهری بر کشور حاکم می شود ولی دوباره آشوب ها این بار در ابعاد باور نکردنی در عرصه های مختلف کشور رخ می دهد و حکومت تبهکار و مستبد را به سمت نیستی سوق می دهد.
خامنه ای و حکومت اسلامی اش از همین مقدمات باید نتیجه بگیرند که نه تنها آخر کارشان به زباله دان تاریخ ختم خواهد شد بلکه این اتفاق به شکل فجیعی خواهد افتاد؛ شکلی که تصورش را هم نمی شود کرد…