اکبر کریمیان
بیانیه ۲۲۵ نفر از فعالان سیاسی و مدنی داخل و خارج از کشور1″ و “زیگزاگ زنی” و آدرس “غلط” دادن به خواننده آن، مرا به نوشتن این یاداشت واداشت. اینگونه تصور میشود، جمعی با گرایشهای سیاسی متفاوت، توافق سیاسی کردند تا مطلبی را “سر هم” کنند تا پیامی را به گوش دیگران برسانند. هر کدام بدنبال درج مطلب خودشان بوده از اینرو در یک پارگراف”تند” رفتد” و در پارگرافی دیگر “کم گفتند”.
پیام شان این است، اگر بصورت خلاصه بتوانم برایتان بیان کنم، “از مذاکره بدون قید و شرط کسی ضرر ندیده. لطفا جهانیان به دولتهای ایران و آمریکا بگویید که با هم مذاکره کنند تا انسانهای بی گناه در این میان ازبین نروند. ولی این تنها پیام این بیانیه نیست. مطالب دیگری هم هست؛ تحریف واقعیتها و “جاده صاف کنی” و زمینه سازی “نرمش قهرمانانه” دیگر برای آقای خامنه ای و شرکا هم هست!
اجازه دهید که دو مطلب را پیش از هر چیز دیگر روشن کنم. یکی اینکه معتقدم که هر فردی و نهادی میتواند، هر درخواستی که باورمند است و نظری را که دارد با آزادی کامل بیان و آن را هم نشر دهد. دوم آنکه، امضا کنندگان محترم بیان کردند که آنان ” فعالان سیاسی و مدنی با گرایشهای مختلف” هستند و با امضا کردن این بیانیه، به یک تفاهم مشترک سیاسی رسیده اند. همین تفاهم مشترک خود جای “شکر” دارد، که بالاخر ما شاهد بودیم که جمعی بر سر مسئله ای همصدا شدند. امیدوارم هر چه زودتر تعداد بیشتری از فعالان سیاسی و مدنی با تفاهم بتوانند براساس اصول “دموکراتیک” و “واقعیتها” راهکارهای مناسبی در جهت برقراری دموکراسی در کشور سندی را به امضا برسانند.
