محمدرضا روحانی :
اين مقالات چهار گانه مستند در تير ماه ١٣٩٢ نوشته ودر پژواك ايران منتشر شده است و در هفته أتى به ترتيب هر دو روز يك بخش ان را باز نشر خواهیم داد
البته انگيزه باز نشر ان است كه خوانندگان نقاط ضعف وقدرت مطالب اين نوشته ها را همراه با چشم انداز امروز خود را بنويسند تا همه از نظرات يكديگر بهره گيريم .
ميهن تى وى در حد امكان تمام يا بخشى از نظرات رسيده را منعكس مى كند وخواننده هر نامى را كه خود مى خواهد بر مى گزيند تنها خواهش ان است كه در حدود موضوع مطروحة باشد لازم بذکر نیست که تنها نويسنده پاسخگوى نظرات خود در
اين چهار مقاله است و ان چه ديگران در رد يا تا بيد اين مطالب بنويسند ومنتشر يا پخش کنند تنها نظرات ان هاست نه مواضع رسانه ميهن تى وی . بااين ارزو كه بذر كاشته شده در زمين يخ زده بيداد گاه زورمندان مسلط بر جهان وجان ما ودر شب يلداى تبعيد روزى ،روزگارى جوانه زند وايندگان بدانند كه(ما در ظلمت شب /زير بال وحشى خفاش خون اشام )چه كشيده ايم .
در میدان اصلی
روحانی که برای دستنوسی آیات عظام به قم رفت نشانی بیوت بعضی از رجال دین را در تهران جا گذاشت. از ترس گمراهی به سراغ حامیان فتنه مثل صانعی و شبیری و بیات نرفت. هرچند بعداً بهانه آورد که در زمان یادشده صانعی در قم نبود. اما توضیحی نداد که چرا به دیدار دو نفر دیگر نرفت. ظاهراً نمی‌خواست فرصتی برای درخواست «رفع حصر» بیماران فتنه‌انگیز به دست کسی ندهد. در بقیه ملاقات ها هم مطالب غیرقابل وصول مطرح شد. از جمله صافی گلپایگانی امر فرمودند که «حل مسأله گرانی و سایر مسائل بوجود آمده …» در دستور کار قرار گیرد. ۸ تیر
اوضاع درهم‌ریخته تر از آنست که کسی از فرادستان بتواند گرهی از کار فروبسته فرودستان بگشاید.
شمس‌علی رضا‌زاده معاون امور دارویی و سازمان غذا در وزارت بهداشت می‌گوید که با اتمام قیمت‌گذاری «قیمت داروهای داخلی ۴۰ درصد و داروهای خارجی ۹۰ درصد گران شده‌اند…» رادیو آلمان ۱۰ تیر
حضرت آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی از این بابت گله دارد که «هشتصد میلیارد تومان سهم سلامت و دارد و در جای دیگری هزینه شده است…» آقا طبق مقررات حفظه‌‌الغیب می‌کنند و «جای دیگر» را مخفی نگاه می‌دارند تا چشم نامحرم به حرمسرای محترم اسلامی نیفتد. در عین حال باب برائت را باز می‌کنند و می‌افزایند که «رفع مشکلات کشوری که ۱۵۰ میلیارد دلار بدهی دارد سخت است».
از کرامات شیخ ما چه عجب
مشت خود باز کرد و گفت وجب
در حالی که خبرگزاری فارس اطلاع می‌دهد که «شاخص گروه اصلی خوراکی، آشامیدنی و دخانیات نسبت به ماه مشابه سال قبل ۵۹/۶ درصد افزایش نشان می‌دهد…» ۹ تیر
معاون بودجه دفتر برنامه ریزی و نظارت راهبردی رحیم ممبینی روی زخم نمک می‌پاشد که «از این پس ارز مرجع به کالاهای اساسی و دارو تعلق نخواهد گرفت…» این کالاهای اساسی هم نیازهای روزمره مردم است از شیرخشک، شیر، نان، برنج گرفته تا گوشت ، روغن.
خبرگزاری ایلنا روز ۱۴ تیر خبر فاجعه گرسنگان را با عدد و رقم ملموس‌تر می‌کند که حقوق‌بگیران «با کاهش ارزش پول ملی ارزش دستمزدشان به یک سوم کاهش یافته است…»
همزمان هشمهری آنلاین گزارش می‌دهد که «نرخ اجاره، از جنوبی ترین تا شمالی ترین نقطه تهران ۱۵ تا ۱۰۰ درصد در ماه‌های گذشته رشد داشته است…»
تحقیقات گالوپ روز ۱۱ تیر منتشر می‌شود که «نیمی از مردم ایران در تأمین خوراک و سرپناه مشکل دارند.» تهران پرس نیز از افزایش خودسرانه کرایه اتوبوس‌های شهری در تهران خبردار شده که «۵۰ تا ۸۰ درصد است…» در مورد بیکاران و بیکاری، معلولان، بازنشسته‌ها، زنان و کودکان خیابانی، میلیون‌ها حاشیه‌نشین شهرهای بزرگ اخبار فاجعه‌آمیز است. اما آن‌ها که هنوز کاری دارند نمی‌توانند حتی به کمترین نیازهای روزمره خانواده‌های خود پاسخ گویند.
۱۲ میلیون نفر مشمول قانون کار داریم. نیمی از آن‌ها حداقل دستمزد می‌گیرند که معادل است با ۱۵۲ دلار یعنی ۴۸۷۱۲۵ تومان. هشتاد درصد این ۱۲ میلیون نفر قراردادهای موقت دارند. هیچ تأمینی حتی برای به دست آوردن همین نخور و بمیر ندارند.
خبرگزاری کارگران ایران (ایلنا) روز دهم تیر نمونه‌ای از شرایط کار را از قول علی حسینیان دبیر انجمن صنفی کارگران کوره پزخانه‌ها به دست می‌دهد که «کارگران فصلی کوره‌پزخانه‌های تهران روزی ۱۵ ساعت کار می‌کنند…»
ما در این بخش به وضع اسفناک قریب یک میلیون آموزگار و دبیر، میلیون‌ها کارمند اداری، انتظامی، نظامی، بانک‌ها و خدمات عمومی اشاره‌ای نداشتیم. عاقل را اشارتی کافی است و مشت نمونه خروار.
حماسه اقتصادی و اعتدال
انباشت مطالبات و خواسته‌های سیاسی و اقتصادی در جامعه‌ای که چهار میلیون و پانصد‌هزار دانشجو دارد با قریب ده‌میلیون نفر که تحصیلات عالیه خود را به پایان برده‌اند و حداقل نیمی از آنان زنان هستند، شرایطی ایجاد کرده که بازکردن هر منفذی سیل به راه می‌اندازد. منفذی هم در کار نیست.
محسن بهرامی ارض اقدس، رئیس کمیسیون تجارت اطاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی وضع را مختصر و مفید روشن می‌کند. بودجه ۸۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد. تنها ۵۰ هزار میلیارد تومان به پیمانکاران بدهکارند که نمی‌توانند پرداخت کنند و راه حل آنرا هم نشان می‌دهد «تعدیل توقعات مردم…» تعدیل، اعتدال و عدالت هر سه یک ریشه لغوی دارند و البته سهم توقعات گرسنگان است.
روز قبل در نشست مربوط به طرح «پزشک خانواده» اسدالله عباسی وزیر کار آب پاکی روی دست همه ریخته بود «کارگران از دولت توقع نداشته باشند…» او توپ را به میدان کارفرمایان حواله می‌دهد. کارفرمایانی که ۵۰ هزار میلیارد تومان مطالبات وصول نشده از دولت دارند هرگز نمی‌توانند تعهدات روزمره خود را انجام دهند.
«فقط در سال ۹۱ رقم چک‌های برگشتی ۴۳ هزار میلیارد تومان بود.» روزنامه بهار ۹ تیر.
بخش مهمی از این پدیده ناشی از ناتوانی دولت است در اجرای تعهدات مالی و پرداخت دیون خود. این است شرایط حماسه اقتصادی رهبر در پایان فصل اول سال. سالی که خوش است از بهارش پیداست.
ادامه دارد
