هوشیار محمودی :
«اما برادری ندارم،
هیچگاه برادری از آن دست نداشته‌ام که بگوید «آری»:
ناکسی که به طاعون آری بگوید و
نانِ آلوده‌اش را بپذیرد.»
[شاملو]
ضمن تسلیت به خانواده قربانیان بی گناه:
- تروریسم همیشه و هر جا محکوم است به دلایل زیر:
الف؛ اقدامی کور بوده که مردم بی گناه را هدف گرفته و لذا از لحاظ انسانی محکوم است.
ب؛ مبارزه جمعی توده ها را که برخاسته از آگاهی جمعی خود آنهاست به هیچ می پندارد و لذا تروریسم اسلامی و غیراسلامی از انکار و تخریب اقدام آگاهانه توده ها برخاسته که این در جای خود دوچندان تخریب آگاهی تودههاست.
پ؛ آگاهی توده ها را برای تغییر و لذا شعور و آگاهی طبقاتی و ترقیخواهانه را به هیچ می پندارد و تحقیر می کند، که این خود از برخاسته از حقارت نهادینه شده در افراد عامل ترور است و لذا دوچندان محکوم است چرا که قشر فرسوده جامعه را اماج فریب قرار می دهد.
ج؛ در عصر مدرن، بن بست های سیاسی جهانی و محلی که بسترساز تروریزم هستند از وجود تروریسم جهت سرکوب هرگونه اقدام ترقیخواهانهی بهره جسته و بدینگونه وجود خود را تداوم و تحکیم می بخشند. به بیانی دیگر تروریسم و استبداد سیاسی همدیگر را بازتولید می کنند.
- حکومت اسلامی خود در خلق، گسترش و برانگیختن تروریسم نقش داشته است؛
الف؛ مگر ماندگاری رژیم اسلامی ایران جز از برکت ترورهای دهه شصت – که چندین هزار اسیر را طی یک سال ترور کردند- و از برکت استقرار رژیم ترور و وحشت تاکنون ممکن می بود؟
ب؛ حکومت اسلامی در دوقطبی شدن عراق پس از صدام (شیعی و سنی) و تعمیق و منجرشدن آن به استبداد نوری مالکی در عراق دفاع کرد و بدینوسیله زمینه پیوستن بخش وسیعی از سنی های عراق به تروریسم ابتدا جبهه النصره و سپس داعش را فراهم کرد.
پ؛ حکومت اسلامی در به سرکوب و به خشونت کشاندن تظاهرات های صلحجویانه مردم سوریه در ابتدای بهار عربی نقش اساسی ایفاء کرد. سرکوب و به خشونت کشاندن این جنبش مترقی و دمکراتیک بستر مناسبی برای رشد گروه های تندرو اسلامی سنی از جمله جبهه النصره _که مایل نبودند در صورت سقوط رژیم اسد تن به یک نوری مالکی شیعی نوع سوری بدهند_ فراهم آورد.
ج؛ از تروریسم حماس و حزب الله، تروریستهای افغانستان و پاکستان، حوشی ها در یمن، تروریستهای شیعی عراق از جمله حشد شعبی (که سال گذشته در مقابله با داعش همان رفتار داعش را تکرار کردند) دفاع کرده و بخشی از درآمد ملی را به آنها اختصاص داده است در حالیکه نیمی از جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می کنند.
چ ؛ حکومت اسلامی طی دو سال گذشته در هلند و سوئد دو تن از مخالفان خود را ترور کرده است.
- خبرگزاری های داخلی ایران اعلام کردهاند که چند تن از عاملان این اقدامات کورد بوده اند، در این رابطه نکات زیر قابل یادآوری است:
الف؛ رژیم با ایجاد خفقان و منکوب و سرکوب کردن هرگونه جنبش دمکراتیک و سکولار در مناطق کوردنشین فعالانه سعی کرده است تنها یک منفذ را پیش روی کوردها باقی بگذارد: «منحرف شدن جنبش سکولار و چپ کورد به منظور اسلامیزه کردن آن». پدیده ای که رژیم خود حاصل آن بوده است. خیالی واهی که به دلیل ریشه ی عمیق احزاب دمکراسی خواه و مترقی در میان مردم از یکسو و تجربهء شکست خوردهء اسلام سیاسی در ایران، از دیگر سو، جز به شکست نخواهد انجامید. با این اوصاف، تا جایی که به کورد بودن عاملان آن اقدام تروریستی بر می گردد حکومت اسلامی خود بسترساز و واجد آنها بوده و لذا خود رژیم باید محکوم گردد و نه قربانیان سیاست های داخلی او.
ب؛ حکومت اسلامی در کوردستان عراق بیش از هزار تن از کادرهای دو حزب سکولار، دمکراتیک و مترقی کومله و حزب دمکرات کوردستان ایران را ترور کرده است.
پ؛ حکومت اسلامی دو تن از رهبران برجسته حزب دمکرات کوردستان ایران را یعنی دکتر عبدالرحمان قاسملو و دکتر شرفنکندی و عضو دفتر سیاسی کومله صدیق کمانگر را مستقیما ترور کرده است.
ج؛ سال گذشته حکومت اسلامی در کوردستان عراق در یکی از اردوگاه های حزب دمکرات یک عملیات انفجاری انجام داد. همچنین دو عملیات تروریستی مهلک اما ناکام علیه جریانهای کومله در داخل اردوگاه هایشان در کوردستان عراق انجام داد.
چ؛ در پی اقدامات تروریستی در شهر اربیل و کرکوک کوردستان عراق در سال ١٣٨٥ آمریکایی ها چند تن از نیروهای ایرانی ساکن اربیل را دستگیر کردند که نه فقط مظنون به دست داشتن در انفجارهای این دو شهر بودند بلکه در بسیاری انفجارهای دیگر بودند. حکومت اسلام آنها را دیپلمات اما آمریکاییها آنها را تروریست می نامیدند.
ح؛ حکومت اسلامی ایران سالها از گروه های تروریست کورد در کوردستان عراق (که شمارشان به چند صد نفر هم نمی رسید) پشتیبانی کرد و حتی شایع بود که در یکی از اقدامات تروریستی آنها علیه یکی از رهبران حزب اتحاد میهنی دست داشت.
خ؛ حکومت اسلامی ایران در پروسه پاکسازی کوردستان عراق از گروه های تروریست انصارالاسلام و جندالاسلام در سال 2003، برای بازماندهگان آنها قرارگاهی در کوه پیازه در شهرستان سروآباد از توابع مریوان ساخت و از آنها نگهداری و حفاظت کرد برای مقاصدی در آینده، هم در کورستان عراق و هم در کوردستان ایران و احتمالا در تهران! به عبارتی دیگر، محتمل است رژیم در صدد یک دست کردن قدرت بوده است و گام نخست آن از ترور رفسنجانی شروع شده باشد. به یاد داشته باشیم که هدف حمله ‘مجلس نمایندگان’ است که اصلاح طلبان حکومتی به اعضای خود در آنجا دل خوش کرده بودند. بی دلیل نیست که اصلاح طلبان حکومتی اکنون دوآتشهتر از اصولگرایان از سیاستهای ماجراجویانه نظامیان و سپاه و رژیم بطور کلی دفاع می کنند.
بنابراین و با توجه به موارد فوق الذکر تروریسم در ایران، مستقیم و غیرمستقیم معلول سیاست های داخلی و خارجی حکومت اسلامی است و لذا محکوم تراز اول هرگونه اقدام تروریستی خود حکومت اسلامی ایران است. به همین دلیل شعار «همه باهم» که طبقهی خاصی آنرا سر می دهند جز خاک پاشیدن در چشم توده ها چیزی نیست؛ طبقهای که سردادن این شعار فقط یک به عبارتی دیگر است برای دفاع از منافع شخصی و گروهی شان. لذا توده های ستمدیده هرگز با حکومت اسلامی و قربانی سیاستهای جنگ افروزانه و تروریستی رژیم نخواهند بود.
