دامنه چپ فراتر از معنای تنگ گروه های شناخته شده و شناسنامه دار است و در داخل ایران هم حضوری رشدیابنده دارد. اما تا آن جا که به این بخش از جریان ها و سازمان های چپ بر می گردد، آن ها بدلیل همان زندانی کردن خود در حصارهای فرقه ای از کنشگری درخور بازمانده اند. در همین رابطه من برداشتن دوگام زیر را برای پیشروی و رؤیت پذیرکردن چپ لازم می بینم: اول مبادرت به اتحادعمل و اقدام مشترک و سراسری حول دفاع از مطالبات و مبارزات جنبش های اجتماعی و طبقاتی هم اکنون موجود (هم در ایران و هم در جهان ) که به معنی اولویت دادن به منافع جنبش در برابر تنگ نظری ها و منافع فرقه ای است
منتشر شد: ایران تریبون – اتحاد کارگری – سایت سازمان راه کارگر – گزارشگران – سایت لجور – اشتراک وورد پرس
*****
ارزیابی از نقاط قوت و ضعف و جایگاه و نقش احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست و انقلابی در اپوزیسیون ایران،یک گام اساسی و ضروری در پیشروی و غلبه بر موانع و انحرافات جنبش کارگری و کمونیستی و چپ می باشد.این ارزیابی بایستی نقادانه،از سر راستی و صراحت انجام گیرد . بنابراین بایستی هیچ گونه حسابگری و ملاحظه کاری و سازش در آن راه نیابد.پرسش های زیر که فقط بر بخشی از این ارزیابی بسیار پردامنه و وقفه ناپذیر تأکید کرده ،با همین دیدگاه تنظیم گردیده است و از شما درخواست می گردد که در این راه با ما همراه شوید.
یکم: مهم ترین نقاط قوت و جایگاه و نقش این تشکل ها در جنبش کارگری و اوضاع سیاسی کنونی و آینده ایران چیست؟
