شکوه میرزادگی :
پس از ویران کردن های مکرر میراث های تاریخی، به بهانه هایی چون عمران و آبادانی، و بعد از خصوصی سازی بناهای تاریخی و تبدیل آن ها به قهوه خانه های سنتی و هتل، اکنون به میمنت و مبارکی آغاز کار «وزارت میراث فرهنگی و گردشگری» یک قدم بلند دیگر برای نابودی بناهای تاریخی برداشته شد.
اولین اقدام یا تجارت «وزارت میراث فرهنگی»، فروش یا واگذاری خانه های تاریخی به اشخاصی ست که می خواهند آن ها را تبدیل به «هاستل» و «بوتیک» و «کافی شاپ» کنند.
تعجب نکنید، بله، هاستل و بوتیک و کافی شاپ! این بار سودجویان با کمک مستقیم دولت علاوه بر این که خانه های تاریخی را تبدیل به خوابگاه و فروشگاه و قهوه خانه می کنند، با گذاشتن نامی فرنگی بر آن ها، هم هویت اصلی این بناها را تغییر می دهند، هم جیب جوان های بی خبری را خالی می کنند، که مجذوب نام های غربی اند.
در این مورد سیدجواد موسوی، مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری وزارت میراث فرهنگی حرف های ضد و نقیضی می گوید. او ابتدا به خبرنگار ایسنا می گوید: «وزارت میراث فرهنگی اختیار و مسئولیتی برای صدور مجوز «خانه ـ کافه ها» ندارد. ما مجوزها را براساس مصداق هایی که در بند ب و ج آیین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری تصویب شده صادر می کنیم»
موسوی در جایی دیگر در پاسخ به خبرنگار که از زیاد شدن هر روزه هاستل ها و کافی شاپ ها در خانه های تاریخی و حتی بناهایی که در فهرست میراث ملی هستند ابراز نگرانی می کند، می گوید: «در آیین نامه حدود بیست و نه مصداق در زیرمجموعه تاسیسات گردشگری تعریف شده که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مجوز آن ها را صادر می کند. «خانه ـ کافه» در ذیل این مصادیق نیامده است.
جناب مدیرکل وزارت میراث فرهنگی همچنین درباره تکلیف مجوز «هتل بوتیک» ها که تعداد آن‌ها نیز درحال افزایش است، سخنان دیگری می گوید:«این اقامتگاه‌ها درحال حاضر با عنوان دیگر از جمله «اقامتگاه یا هتل سنتی» از این وزارتخانه مجوز می‌گیرند اما در اصلاحیه آیین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه‌بندی و نرخ‌گذاری تأسیسات گردشگری انواع هتل از جمله «هتل بوتیک» تعریف شده که در دریافت مجوز مشکلی نداشته باشند. اما این اصلاحیه باید نخست در شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری تصویب شود تا مصوبه هیات دولت را دریافت کند.»
متاسفانه همانگونه که در چهل سال گذشته دیده ایم، مسئولین دولتی حکومت اسلامی، نه تنها هیچ علاقه ای به میراث فرهنگی غیرمذهبی ایرانزمین ندارند، بلکه برای نابودی و ویرانی آن ها از هیچ اقدامی فروگذار نیستند. و اکنون می توان به سادگی پیش بینی کرد که این هاستل ها و کافی شاپ ها هم پس از چندی به سرنوشت هتل ها و قهوه هایی دچار می شوند که طی دو دهه گذشته به دست بخش خصوصی داده شده و جز ویرانه ای از آن ها باقی نمانده است.
یادداشت های آخر هفته
دهم اکتبر 2019
——————————
1ـ هاستل محل خوابی ست ارزان قیمت که از نظرارزش و داشتن امکانات پس از مسافرخانه قرار دارد. در یک هاستل به جای یک اتاق یک تخت در اختیار مسافر قرار می دهند. هر اتاق هاستل می تواند از دو سه تخت تا ده پانزده تخت یا بیشتر داشته باشد.
