شهرام صداقت :
روز گذشته علف های هرز بخشی از زمین های تاریخی هگمتانه؛ و علف های هرز بخش هایی از تپه هگمتانه که در کنار موزه این سایت قرار دارد، به دستور مسئولین سازمان میراث فرهنگی همدان، به جای وجین شدن آتش زده شد.
این نوع آتش زدن های علف های هرز در محوطه های تاریخی (کشف شده، و یا مناطقی که هنوز امکان بررسی و مطالعه در آن ها داده نشده) چند سال است که تکرار شده است.
امسال فعالان و رسانه‌های محلی همدان از چندین هفته قبل با انتشار تصاویری از بلند شدن علف‌های هرز در هگمتانه هشدار داده بودند که اگر این علف ها وجین نشود، و مثل سال های گذشته آن را آتش بزنند، امکان لطمه زدن به آثار تاریخی این منطقه وجود دارد. ولی باز علف ها را آتش زدند تا جایی که آتش آنقدر گسترش پیدا کرد که به کمک ماموران آتش نشانی خاموش شد. و مالمیر رییس سازمان میراث فرهنگی همدان، که انگار هیچ درک و شناختی از اهمیت میراث فرهنگی ندارد، با خوشحالی اعلام کرد که «خوشبختانه کسی صدمه ای ندیده است» بی آن که بداند تکرار این نوع آتش سوزی ها در محوطه های تاریخی می تواند اثرات ویرانگرانه ای بر آثاری که حتی زیر خاک هستند بگذارد.
باید توجه داشت که بخش هایی ازمین هایی که به عمد آتش زده شده، در اختیار سازمان میراث فرهنگی دارد و کمترین توجهی به آن نمی شود. دور بخش هایی از این منطقه نردهایی آهنی کشیده اند، نرده هایی که به جای حفاظت از آثار تاریخی، محلی ساخته اند برای جمع شدن معتادان، دستفروش ها، و ریختن زباله های شرکت ها و فروشگاه های مختلف.
هگمتانه از شهرهای کهن جهان و نخستین پایتخت ایران بوده است که از دوران مادها تا ساسانیان آثاری را در خود حفظ کرده است. باستانشنان معتقدند که محوطه های تاریخی هگمتانه یکی از مناطقی هستند که ظرفیت جهانی شدن را دارند، البته اگر که مسئولین حکومت اسلامی اجازه دهند.
17 خرداد 99 ـ تهران
بنیاد میراث پاسارگاد
