حسن (ذانیچ) ما سا لی :

اگر دقت کرده باشیم، بسیاری از کوشندگان سیاسی و نظریه پردازان ایرانی، برای اینکه ادعا کنند یک فرد آزاد اندیش و دمکرات منش هستند،ضمن برشمردن برخی اصول و مبانی آزادیخواهی،لائیسیته ، ومخالفت با تبعیض های نژادی و جنسیتی…سپس می افزایند:

“ما به اعتقادات و باورهای دینی مردم و دگر اندیشان احترام میگذاریم“!!!

در این ارتباط میخواهم چند مسئله اساسی را مطرح کنم:

1-میدانیم که ادیان مختلف و در راس آنها ” اسلام”، دارای قوانین و مقررات ارتجاعی و تبعیض گرانه ( خصوصا ضد زن)هستند، و بخش بزرگی از توده مردم نیز در اثر نظام آموزش پرورش، و ترویج فرهنگ ارتجاعی، تبعیض علیه زنان را روزمره اعمال میکنند و چنین بینش و منشی به “باورها و اعتقادات بخش بزرگی ازتوده مردم” تبدیل شده اند.

2-دربسیاری ازکشورها، برخی محافل ارتجاعی،سیاستهای نژادپرستانه وضد خارجی را درمیان توده مردم تبلیغ میکنند ویا از سیاستهای تخریبگرانه ودیکتاتور منشانه حمایت میکنند. که بعنوان “ دگر اندیشان سیاسی ” در جوامع مختلف فعالیت میکنند.

حال این پرسش اساسی مطرح میشود که آیا نیروهای ترقیخواه و آزاد اندیش به کدام بخش از ” باورهای مردم “و ” دگر اندیشان ” احترام میگذارند ؟

آیا بدون اینکه تحلیل مشخصی از” باورهای مردم”  و” دگر اندیشان “بعمل بیاوریم، میتوانیم برخورد احترام آمیز و غیر انتقادی داشته باشیم؟

چرا این سیاست بازیهای فرصت طلبانه در محافل سیاسی ایرا ن گسترش یافته است؟

براین باورم، ضروریست که در آینده دربرابر چنین سیاست بازیهای فرصت طلبانه ایستادگی کنیم تا سیاست و فرهنگ ارتجاعی بطور بنیادی در ایران ریشه کن شوند.

هشتم مارس 2019