توهین مُستتر در خطبه ۸۰ نهج البلاغه

همنشین بهار :

زنان، هم از نظر ایمان، هم از جهت بهره‌‌بردن از عقل و خرد، ناقص‌اند، [آنهم به این «دلیل» بی‌مایه و بی‌پایه که] در ایام پریود(قاعدگی)، بر کنار از نماز و روزه هستند! [عقل‌شان هم ناقص است چون] گواهی‌دادن(شهادت دادن)‌شان اعتبار یکسانی با مردان ندارد و شهادت دو زن، معادل شهادت یک مرد است. [بعلاوه] نصف مردان ارث می‌برند. [از این رو] باید از بدان‌شان حذر کرد و مراقب خوب‌هاشان هم بود. [و خلاصه] نباید از زنان تبعیت کرد، چون در انجام زشتی‌ها طمع می‌ورزند!
إِنَّ النِّسَاءَ نَوَاقِصُ الْإِيمَانِ، نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ، نَوَاقِصُ الْعُقُولِ. فَأَمَّا نُقْصَانُ إِيمَانِهِنَّ فَقُعُودُهُنَّ عَنِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ فِي أَيَّامِ حَيْضِهِنَّ…
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پریود Regular menstruation = eumenorrhea خروج نو از دل کهنه است. با تکامل و خلاقیت همراه بوده و مبنای تولید مثل در انسان به آن ربط دارد.
نمی‌توان توهین آشکار به زنان را در خطبه ۸۰ نهج البلاغه توجیه کرد.
حتی اگر واقعاً از آن علی باشد و بهره‏گیری از علم رجال، تراجم و حدیث،
این انتساب را تأئید کند.
جوینده حقیقت با به کاربردن عقل سنجشگر و دلیری‌کردن در کار‌بستن فهم خویشتن، نمی‌تواند با دلائل سست و داوری‌های غیرواقعی سازش کند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این خطبه، به خاطر آوردن دلائل مبتذل، بی ارزش است و مهم نیست چه کسی گفته باشد. متاسفانه آیت‌الله طالقانی در کتاب «ترجمه و توضیح بخشی از نهج البلاغه»، توهین مستتر در آن نسبت به زنان را توجیه کرده‌اند و این در حالی است که خود علی گفته بود:
«انى لست فى نفسى بفوق أن اخطئ»(من فراتر از آن نیستم که خطا نکنم)، آری، او برتر از سؤال نیست و خدا نیز. خدا هم برتر از سؤال نیست.
همنشین بهار