فقدان پدر اندیشمندم استاد فرزانه محمدعلی انصاری

نیره انصاری، حقوق دان، نویسنده، پژوهشگر و کوشنده حقوق بشر :

 

در این عصر پشت و رو، در عصر عظمت های غول آسای عمارت ها و دروغ، عصر رمه های عظیم گرسنگی و وحشتبارترین سکوت ها، پدر اندیشمندم همانا تجسد وظیفه بود.

توانِ دوست داشتن بود و دوست داشته شدن، توانِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع شکوهناک فروتنی، انسانی که به قدر همت و فرصت خویش در زمان « شاه و شیخ »کوشید تا انسانِ ایده‌آل را که در چهار رُکن اساسی به دو مقوله ی اصلی  یعنی سه رکن اساسیِ « کیفیتی معنوی» و «به ویژه ارزشمند » و یک رکن دیگر که همانا «فردیت » نامیده است را تقسیم کرده و در این کره قفس ها معنا نماید.

نخستین عنصر مورد نظر این اندیشمند همانا « روشن بینی » بود و « روشن بینی »!

25،3،2018 میلادی

برابر با 5،1،1397 خورشیدی

منهم از طرف خودم و میهن یاران علاقمند شما این مصیبت  وارده را بتو نازنین تسلیت میگوئیم