سو‌وشون! شکستن سد سانسور یا فریاد زیرِ سقفِ بلندِ حکومت؟

 

مهدی اصلانی :

شبکه‌ی خانه‌گی (نماوا) قسمت اول سریال سو‌و‌شون برگرفته از رمانِ محبوبِ سیمین دانشور به کارگردانی‌ی نرگس آبیار با بازی‌ی بهنوش طباطبایی و میلاد کی‌مرام را منتشر کرد.
بر مبنای گزارش‌های داخلی‌ هر قسمت از این سریال با هزینه‌ی ۸ میلیاردی جلوی دوربین رفته و سرجمع ۲۰۰ میلیارد خرج ساخت این سریال شده.
همه‌گویی در مورد سریال و نقد آن موضوع این نوشته نیست (که نقد همه‌جانبه هنوز نیازمند زمان و دیدن تمام قسمت‌های سریال است). این‌که ساخت سریال از روی رمانی محبوب به‌ویژه برای آنان که رمان را خوانده‌اند می‌تواند موفق باشد یا نه؟ و پرسش‌های از این دست می‌ماند برای یعد.
اما آن‌چه در قسمت اول این سریال قابل توجه بود آن‌که. برای نخستین بار دو شخصیت زن و مرد رمان و سریال، زری (بهنوش طباطبایی) دست در دست یوسف (میلاد کی‌مرام) می‌اندازد. (بدون دست‌کش) در ادامه‌ی سریال مردانی که دست زن‌ها را لمس می‌کنند (دست تمام زنان در این سکانس با دست‌کش نمایش داده شده) آموزش و رقص مختلط زنانه و مردانه و …
این نشانه‌ها عبور از خطِ ‌قرمزهای حکومت است؟ یا جمهوری‌ی اسلامی با ارتفاع دادن و بلند کردنِ سقف، فریاد و جیغ‌زدن زیر سقف را به‌گونه‌ای غیررسمی درپخش‌های شبکه‌ی خانه‌گی مجاز کرده؟
و دیگر آن‌که با دیدن قسمت اول نمی‌توان از بازی‌ی درجه یک مریم سعادت نگفت