ترجمه‌ی آزاد و خلاصه شده توسط مهران زنگنه :
نویسنده جودیت لواین :
زنان بواسطه‌ی طبع‌شان پاسیفیست نیستند، اما فمینیسم جنبشی بر علیه خشونت و سلطه است!
فعالین سازمان‌های غیر دولتی محلی و خارجی حول یادبود-مجسمه تساهل در پارک اورشلیم گرد هم آمدند. آنان در حین شرکت در «عمل» مشترکی که توسط سازمان اسرائیلی «زنان مبارز صلح» و سازمان فلسطینی «زنان خورشید» خواستار پایان دادن به چرخه‌ی خونریزی و راه حلی برای منازعه اسرائیل فلسطین در ۴ اکتبر ۲۰۲۳ شدند.
سه روز قبل از اینکه حماس به خونین‌ترین حمله به غیرنظامیان اسرائیلی در تاریخ کشور، صورت بدهد، ۴ روز قبل از اینکه نیروی‌های دفاعی اسرائیل با ویران کننده‌‌ترین مجازات جمعی خود را در تاریخ طولانی مجازات دست جمعی، به حمله پاسخ بدهند، فمینیست‌های اسرائیلی و فلسطینی برای خواست صلح گرد هم آمدند.
روز ۴ اکتبر، صدها فمینیست، در لباس‌های سفید و فیروزه‌ای، با حجاب و یا کلاه آفتابی در کنار دیواری که بین اورشلیم غربی و ساحل اشغالی غربی قرار دارد، گرد هم آمدند. بسیاری از فلسطینی‌ها نتوانستند به خاطر عدم دریافت مجوز عبور بیایند. آنان زیر سقفی از چترهای سفید به سمت مجسمه‌ی تساهل در اورشلیم برای یک میتینگ و رفتن به بحر المیت حرکت کردند. در ساحل دور یک میز سمبلیک صلح، در امتداد دیپلمات‌ها و شخصیت‌های اجتماعی، «فراخوان مادرها» برای یک راه حل غیر قهرآمیز منازعه را خواندند
این فراخوان که توسط سازمان «مبارزه برای صلح» و «زنان فلسطینی خورشید به طور مشترک نوشته شده این طور شروع می‌شود: «ما، مادران فلسطینی و اسرائیلی، مصمم هستیم به چرخه‌ی شیطانی خونریزی پایان بدهیم و واقعیت سخت منازعه بین دو ملت را به نفع بچه‌هایمان تغییر بدهیم» یا آنطور که هدا ابو آرقوب مدیر ائتلاف برای صلح خاورمیانه می‌گوید: «ما می‌خواهیم بچه‌هایمان زنده باشند تا بمیرند.» … آیا زنان به عنوان زن بر علیه جنگ حرف می‌زنند؟ این سئوال یک بحث همیشگی فمینیستی است! اما این امر غیر قابل بحث است: فمینیست‌ها بایستی، باید، به عنوان فمینیست بر علیه این جنگ، اشغال توسط اسرائیل و کوبش غزه باشند! هانا سفرات فعال کهنه‌کار فمینیست اسرائیلی می‌گوید: «چگونه می‌توانی تقاضای آزادی برای خودت بکنی اگر تقاضای آزادی برای دیگران نکنی»
… برای فمینیست‌های فلسطینی در خاورمیانه و در آوارگی رابطه‌ی بین سلطه‌ی مردانه و سرکوب کلونیال بدیهی است.
جماعت سازمان فمینیستی فلسطینی مستقر در آمریکا برای مثال خود را چنین توصیف می‌کند: «همبستی از فلسطینیان و فمینیست‌های عرب که از طریق مقابله با سرکوب و سلب مالکیت سیستماتیک جنسیتی، جنسی و قهر کلونیال متعهد به رهایی سیاسی و اجتماعی فلسطین است» مرکز زنان برای کمک قانونی و مشورتی بین نیاز به مورد توجه قرار دادن تبعیض و خشونت بر علیه زنان در جامعه‌ی فلسطینی و نیاز به حمایت از مبارزه‌ی ملی برای آزادی و استقلال از اشغال فلسطین پل می‌زند.
برای فمینیست‌های اسرائیلی مدتی طول کشید تا نکات را به هم پیوند بزنند. سفران به روزنامه نگار پتر باینارت گفت: «در گذشته ما می‌گفتیم، ما فمینیست‌ها برای حقوق زنان مبارزه می‌کنیم و به ارتش می‌رویم. و این امر ربطی به وضع در فلسطین ندارد. » رهبر فقید «شبکه زنان اسرائیلی» (تاسیس ۱۹۸۴)، موج دوم، مدت‌ها خواستار شرکت برابر زن و مرد در تمام وجوه حیات اجتماعی منجمله نظامی بوده است. اما همه زنان موج دوم نمی‌خواستند تمام آن کارهائی را بکنند که مردان می‌کنند. «شبکه‌ی زنان اسرائیل» سفران می‌افزاید «ما از زنان و هیچکس دیگر در پیوستن به ارتش حمایت نکردیم.» …. فمینیسم، در اصل، جنبشی بر علیه سلطه است.
پایان دادن به آپارتاید و اشغال سرزمین فلسطینی‌ها یک خواست فمینیستی است.
فمینیسم یک جنبش بر علیه خشونت است. … برای مقابله با سلطه و خشونت، فمینیست‌ها، نه به عنوان زن یا مادر، اسرائیلی یا فلسطینی، باید یک آتش فوری، پایان محاصره و تحریم صدور اسلحه را تقاضا بکنند و به یک عملیات انسانی بزرگ در غزه صورت بدهند.
فمینیسم جنبشی است که بر پایه‌ی امکان تغییر انسانی ژرف قرار دارد. این امر به این معناست: اعتقاد پایدار به امکان راه حل از طریق مذاکره در اسرائیل فلسطین، آزادی و حقوق دموکراتیک برای همه، چه در یک دولت و چه در دو دولت!
نوشته‌ی فوق خلاصه شده‌ی مطلبی از جودیت لواین در اینترسپت است
https://theintercept.com/2023/
در صورت علاقه می‌توان عکسهای مربوط به مقاله را منجمله در مقاله‌ی مشابهی در صفحه‌ی «زنان مبارزه برای صلح» در سایت زیر دید
