آتش زدن پرچم ملی کانادا توسط هواداران فلسطین

 

دکتر محمود مسائلی :

چرا دولت کانادا در انجام وظایف خود قصور می‌ورزد؟

طرح موضوع

در هفتم اکتبر تظاهراتی  در مقابل گالری هنری ونکوور توسط «صامدون» (شبکه همبستگی زندانیان فلسطینی)[i] سازماندهی شده بود. سخنران نقاب دار این تظاهرات به جمعیت می‌گفت: “ما حزب الله هستیم و ما حماس هستیم” و او همچنین فریاد‌های “مرگ بر کانادا، مرگ بر ایالات متحده و مرگ بر اسرائیل” را سر می‌داد. این در حالی است که هر دو گروه حماس و حز‌ب الله توسط توسط سازمان امنیت عمومی کانادا بعنوان سازمان‌هایی تروریستی اعلام شده‌اند. به دنبال این اقدام شرم‌آور و ننگین که توسط شارلوت کیتز، رهبر صامدون سازماندهی شده بود، واکنش‌های زیادی در جامعه کانادایی برانگیخته شد. کیتز همواره گروه تروریستی حماس را قهرمان و شجاع اعلام کرده است.[ii]

روز سه شنبه در جلسه پارلمان، اعضای حزب محافظه کار خواستار اضافه کردن «صامدون» به لیست گروه‌های تروریستی مانند حماس و حزب الله شدند. یک نماینده پارلمان از حزب محافظه کار به نام ملیسا لانتسمن در سخنان خود گفت که آنها پرچم کانادا را می‌سوزانند، خواستار مرگ کانادایی‌ها هستند، نفرت را در کشور بر می‌انگیزند، آیا اینها به اندازه کافی برای قرار دادن آنها در لیست تروریستی کافی نیست، پس چه چیزی لازم است تا فعالیت آنها ممنوع شود؟[iii] در مقابل این مواضع روشن در قبال گروه‌های تروریستی، جنیفر اوکانل، دبیر پارلمانی وزیر امنیت عمومی، گفت که دولت از محافظه کاران پیروی نخواهد کرد و ترجیح می‌دهد با این موضوع «سیاست بازی» خواهد کرد.

بعنوان یک شهروند کانادایی-ایرانی، با مشاهده ویدیوی دردناک آتش زدن پرچم کانادا که توهین به همه ماست، بلافاصله سه اقدام را انجام دادم. اول، به دفتر نخست وزیر کانادا پیامی فرستاده و یادآوری کردم که اینگونه اقدامات هرگز نباید تحمل شود و کسانی که عمل شنیع سوزاندن پرچم را انجام دادند، باید محاکمه و مجازات شوند. همچنین به نخست وزیر قانون پرچم ملی کانادا یادآوری شدم که با صراحت می‌گوید: «پرچم کانادا سمبل وحدت کشور است».

دوم، طی یادداشتی برای آقای چاندرا آریا، نماینده حزب لیبرال از منطقه نیپین جنوب آتاوا از او خواستم به سرعت اقدام شرم‌آور هواداران فلسطین و حزب الله را محکوم کند. چاندرا آریا از هواداران پرشور فلسطینیان است. در سال گذشته چندین ایمیل از دفتر او دریافت کرده بودم که حاوی مواضع او به نفع فلسطینی‌ها (بهتر است بگوییم حماس) و سخنرانی در صحن علنی پارلمان کانادا بود. من به او در ایمیل‌های قبلی گفته بودم که مواضع او مطابق با قواعد و معیارهای بین‌المللی نیست و از او خواسته بودم آدرس ایمیل مرا از لیست خود حذف کند.

سوم، طی ایمیلی به خانم ملیسا لانتسمن، به عنوان یک شهروند کانادایی-ایرانی که به ارزش‌های ملی وطن جدیدم (کانادا) پایبند هستم، اعلام کردم که من و خانواده ام در کنار شما در برابر گروه‌های تروریستی مانند حماس، حزب الله و «صامدون» ایستاده‌ایم. ما تظاهرات در ونکوور و آتش زدن پرچم کشور عزیزمان را به شدت محکوم می‌کنیم. من و خانواده‌ام خشمگین و اندوهگین هستیم و اعلام می‌کنیم که به هیچکس نباید فرصت توهین به ارزش‌های ملی ما یعنی «آزادی، دموکراسی، شجاعت و عدالت» داده شود. این افراد باید به خاطر شعارهای شرم‌آور و آتش زدن پرچم ملی مجازات شوند. ا ایشان درخواست ملاقات کرده‌ام تا حضوری ابعاد بیشتری از قصور دولت در مقابله با «صامدون» و گروه‌های هوادار آنها را توضیح دهم.

این نویسنده هیچ نشانه‌ رسمی مانند نامه‌های اعتراضی عمومی از مواضع گروه‌های کانادایی-ایرانی در این شرایط حساس مشاهده نکرده‌ و چرایی آنرا نمی‌دانم. این درحالی است که همه آنهایی که علی رغم کانادایی بودن تابعیت خود هنوز هم به سرزمین مادری (ایران دربند)  دلبستگی دارند، می‌بایست صدای خود را با روشنی به گوش برسانند. اهمیت موضوع در این حقیقت قرار دارد که حکومت اسلامی در ایران مادر و منبع تغذیه گروه‌های تروریستی حماس، حزب الله، و گروه‌های مشابه است. بنابراین، باید تحرکات اینگونه گروه‌ها را با دقت زیر نظر داشته و بی‌درنگ، و بطور رسمی، با مقامات کشور محل تابعیت اطلاع داد.

آتش زدن پرچم ملی: توهینی غیرقابل بخشش به یک ملت

قوانین ملی کشورها مواضع گوناگونی در قبال آتش زدن پرچم ملی متفاوت و چه بسا متناقض می‌باشد.  گروهی از کشورها چنین اقدامات شرم‌آوری را ممنوع ساخته و وقوع آنرا امری کیفری تلقی می‌کنند. اتریش، دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، کرواسی، برزیل، چین، و هند قوانین سختگیرانه و کیفری در قبال آتش زدن پرچم ملی وضع کرده‌اند. در کشورهای دیگر مانند امریکا و یا کانادا قانون مشخصی برای جرم بودن توهین به پرچم شامل پاره کردن و یا سوزاندن آن وجود ندارد. دست بر قضا این امر در مورد ایران هم امروزه صادق است زیرا هیچ نص صریح قانونی برای آن نیست. اما مقامات جمهوری اسلامی توهین به پرچم جمهوری اسلامی را به این دلیل که بر روی آن کلمه الله قرار دارد، به منزله توهین به مقدسات تلقی می‌کنند. پیشتر مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه در مهر ماه ۱۴۰۱، با اشاره به ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی گفته بود که: «هر کس به مقدسات اسلام و یا هر یک از انبیاء عظام یا ائمه طاهرین(ع) یا حضرت صدیقه طاهره(س) اهانت نماید اگر مشمول حکم‌ ساب‌النبی باشد اعدام می‌شود و در غیراین‌صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد».

موضع قانونی کانادا نیز به همین منوال است زیرا قوانین کیفری مجازاتی را برای توهین به پرچم ملی در نظر نگرفته‌اند. علت اصلی برای این عدم مجازات کیفری برای توهین کنندگان به این دلیل است که منشور کانادایی حقوق و آزادی‌های اساسی سال ۱۹۸۲، «آزادی بیان» را تضمین می‌کند. اما به دلیل قابل تفسیر بودن حق برخورداری از تصریح قانون اساسی، اغلب انواع سوءاستفاده از آن به عمل می‌اید. به دلیل اینگونه نقاط گنگ در فهم اصل آزادی بیان، وکلای کیفری کانادایی، هرچند توهین به پرچم را امری شنیع می‌دانند، اما آنرا امری غیرقانونی تلقی نمی‌کنند. آقای جاناتان پایزر یکی از اینگونه وکلای کیفری است. «در کانادا سوزاندن پرچم کانادا قانونی تلقی می‌شود. اگرچه پرچم نمادی است که با ملیت، غرور و یک ملت متحد کانادا مرتبط است، اما بی‌احترامی، تخریب و تخریب آن خلاف قانون نیست. عمل سوزاندن پرچم یکی از راه‌هایی است که یک فرد ممکن است برای از ‌بین بردن آن انتخاب کند، به این معنی که تخریب آن (یعنی پرچم) غیرقانونی نیست».[iv]

من با اینگونه نظریه‌ها نمی‌توانم موافق و همراه باشم زیرا علی رغم سکوت قانون کیفری نسبت به آن، هنوز می‌توان استدلال کرد که آنچه تظاهرکنندگان در ونکوور کانادا انجام دادند، عمل خلاف از نوع مقوله کیفری است. موارد زیر بعنوان استدلال برای مقابله با توهین کنندگان به پرچم ملی کانادا توضیح داده می‌شوند:

اول، قانون پرچم ملی کانادا مصوب ۲۸ جون ۲۰۱۲، در پاراگراف اول تصریح می‌دارد که «پرچم کانادا نماد وحدت کشور است». حال اگر این نماد با طرح‌های آگاهانه کسانی که هرگز اعتقادی به وحدت و ارزش‌های ملی این کشور ندارند، به خطر افتند، آیا هنوز می‌توان توهین به پرچم را امری قانونی تلقی کرد؟ حساسیت موضوع هنگامی بیشتر آشکار می‌شود که توهین کنندگان آشکارا خود را معادل حزب الله و حماس دانسته و شعار «مرگ بر کانادا، امریکا، و اسرائیل» سر دادند. آنها آشکارا خواهان مرگ کانادایی‌ها شدند.  آنها با بی شرمی کامل جنایت تروریستی حماس در ۷ اکتبر را ستوده و این گروه را شجاع و قهرمان اعلام کردند. آیا اینان به وحدت ملی کانادا، مبانی آن، و ارزش‌های ملی کشور پایبند هستند؟ یا اینکه آنها دسیسه چینان، جاسوسان، عروسک‌های دست نشانده حماس و حزب الله، و در نهایت دشمنان این کشور و مردم آن هستند؟ آیا برای جلوگیری از آسیب به کشور و مردم، اینگونه مواضع خائنانه نباید بعنوان اقدام آگاهانه کیفری تلقی شود؟ آیا دادستان کشور نباید در اجرای وظایف قانونی خود بر علیه این گروه تروریستی اعلام جرم کند؟

دوم، قانون پرچم ملی کانادا همچنین در پاراگراف دوم صراحت دارد که «پرچم کانادا نمایانگر اصول آزادی، دموکراسی، شجاعت و عدالت است که ملت بزرگ ما بر آن بنا شده است». اگر این اصول ویژگی‌های جهانشمول دارند، هیچ فرد و یا گروهی نمی‌تواند و نمی‌تواند به آنها خدشه‌ای وارد سازد، هرچند که ممکن است مبنای قانونی روشنی برای آن وجود نداشته باشد. آزادی بیان از اصول بنیادین جوامع دمکراتیک است و در همه حال باید با اهدافی بیطرفانه و فقط از ناحیه حفاظت از «اصل انسانیت» به آن ارجاع شود. آزادی بیان و اندیشه هرگز به معنی توجیه اقدامات جنایت‌کارانه تروریستی نیست و هرگز نباید اجازه داده شود. برخورداری از آزادی بیان و اندیشه هرگز به این معنی نیست که در جامعه تخم تفرقه و کینه ورزی پاشیده و یا جانبدارانه و از روی تعصب بر علیه شهروندان آزاد اینگونه جوامع دمکراتیک نفرت پراکنی کرد و یا برای آنها آرزوی مرگ کرد. آزادی فقط برپایه مهرورزی به همنوعان، به همشهریان، و هموطنان باید توضیح داده شود و نه در دفاع از دشمنان انسانیت و گروه‌های تروریستی. هیچکس حق ندارد براساس تعصبات مذهبی و یا ایدئولوژیک خود دیگران را مرعوب ساخته و یا در صدد آسیب وارد ساختن به آنها برآید. آزادی امری یکجانبه نیست، بلکه در رابطه‌ای متقابل مهرورزی، احترام به حرمت یکدیگر، و رهایی بخشی باور و اندیشه معنی دارد. هرگز نمی‌توان جمودات فکری و تعصبات دینی و یا سیاسی را تحت عنوان آزادی توجیه کرد. و هرگز نمی‌توان از آزادی بیان برای اهداف تروریستی سو استفاده کرد.

سوم، قانون پرچم ملی کانادا در پاراگراف سوم بیان می‌دارد که «پرچم کانادا نماد همه شهروندان کانادايی است». مفهوم شهروندی واژه‌ای جامع، دربرگیرنده، و جهانشمول است و با خود بار معنایی ارزشمندی را حمل می‌کند. این بار معنای را باید در مفهوم شهروندی توضیح داد. شهروند کسی است که توانسته است ویژگی‌های فردی خود را در پرتو فضایل اجتماعی مانند عدالت‌جویی و عدالت‌خواهی، خردمندی، میهن دوستی، و مهر به دیگران توسعه بخشد. شهروند کسی است که خویشتن خویش را در هویت ملی یافته و خود را در آن همگرا ساخته باشد. شهروندی نوعی فضیلت اجتماعی است و نه حمایت از جانیان و تروریست‌هایی که رزیلانه‌ترین اقدامات را در حق مردم بی‌پناه مرتکب شده‌اند. چگونه ممکن است کسی خود را شهروند نامد، اما در جهت اهداف غیرانسانی تروریست‌هایی که خطر بزرگی برای بشریت هستند، اقدام کند. اینان به پرچم ملی کشوری صلح دوست که به آنها از روی انسان دوستی پناه داده است، زشت ترین توهین را کرده‌اند. این توهین نباید بی پاسخ بماند.

چهارم، قانون پرچم ملی کانادا در پاراگراف چهارم بیان می‌دارد که «پرچم کانادا نماد افتخار به ملت بزرگ ما و حمایت از کسانی است که جان خود را برای آن فدا کرده‌اند». کانادا امروزه بعنوان کشوری آزاد و حامی آزادی و سیاست‌های چند فرهنگی در جهان شناخته شده است. آنانی که جان خود را برای این ملت بزرگ فدا کردند، هرگز اجازه نخواهد داد تا سیاستگذاران در قبال اقدامات کسانی که اندیشه‌های تروریستی دارند، ساکت بنشیند و حرکات شرم آور و ننگین آنها را مشاهده کند. هویت ملی در یک بافت جمعی ساخته شده است و دولت باید نگهبان آن باشد.  هویت ملی تنها سرمایه جاودانه یک ملت است که در هم حال و همه شرایط باید نسبت به آن حساس باقی مانده و هرگز اجازه جسارت به آنرا ندهیم. هیچ ملاحظه سیاسی و یا امنیتی نباید این نماد افتخار کانادا را مخدوش سازد.

پنجم، پاراگراف پنجم و آخر قانون مورد نظر همه شهروندان کانادا را «به نمایش پرچم ملی درجهت منافع ملی و عمومی» تشویق می‌کند. اگر این تاکید در قانونگذاری ملحوظ شده است، پس هر نوع جسارت به آن به معنی نادیده انگاشتن منافع ملی و عمومی و تلاش برای آسیب رساندن به این امر مهم میهنی است. دولت کانادا موظف و مسئول است تا همه کسانی را که در تخریب منافع ملی هستند، بویژه آنهایی که از گروه‌های تروریستی حماس و حزب الله حمایت می‌کنند، یعنی کسانی که در خدمت منافع جنایتکارانه دشمنان بشریت درآمده‌اند، را محاکمه و مجازات کند. دولت کانادا هنگامی می‌تواند از سوی مردم کانادا نمایندگی داشته باشد که دفاع از منافع عمومی و ملی را در همه شرایط بر دیگر سیاست‌ها و اولویت‌ها ترجیح دهد. مشروعیت دولت تنها در امر حفاظت از منافع ملی می‌تواند توضیح داده شود. دولت کانادا باید به این خائنان به میهن بدون اغماض پاسخ دهد.

منبع کیهان لندن

[i] Samidoun Palestinian Prisoner Solidarity Network. https://samidoun.net/

[ii] Vancouver News: B.C. protester who praised Hamas allowed to attend rallies again

B.C. protester who praised Hamas allowed to attend rallies again

[iii] The Canadian Press · Posted: Oct 08, 2024 8:41 PM EDT | Last Updated: October 9.

[iv] Jonathan Pyze.  Is it Crime to Burn the Canadian Flag? https://www.torontodefencelawyers.com/crime-burn-canadian-flag/