بهرام رحمانی :
در حالی که اعتصاب بر علیه بیکاری، گرانی، فقر، گرسنگی و شکاف طبقاتی در سراسر ایران در جریان است رسانه‌های حکومت اسلامی اعلام کردند که از جمله «14 تریلی شامل 400 نوع دارو و 80 قلم تجهیزات مصرفی پزشکی برای کمک به زائران اربعین ارسال شد. دوهزار پزشک نیز به این زائران در نجف و کربلا خدمت‌رسانی می‌کند»!
حکومت اسلامی ایران، حدود 800 میلیارد تومان، از منابع عمومی جامعه ایران، صرف برگزاری مراسم اربعین می‌کند. هلال احمر ایران بیش از 200 تن انواع دارو در ارتباط با این مراسم راهی عراق کرده است. در حالی که هم‌اکنون جامعه ایران با کمبود دارو روبروست!
مراسم اربعین، هر سال با تبلیغات وسیع حکومت اسلامی و ارائه خدمات و امکانات بی‌سابقه به زائرین و با اختصاص بودجه‌های کلان به این راه‌پیمایی نمایش قدرت در عراق برگزار می‌شود. حضور چشم‌گیر شیعیان از سراسر جهان در کربلا همراه با تفسیرها و تحلیل‌های متفاوتی انجام می‌گیرد. برخی از ناظران آن را مراسم مذهبی مهمی برای شیعیان می‌دانند. اما برخی دیگر آن را مانور سیاسی حکومت ایران در برابر قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی مانند عربستان و آمریکا و اسرائیل.
شایان ذکر است که زائران به اقشار مختلفی تقسیم می‌شوند و هر بخش خدمات مخصوص و ویژه خود را دارد. یک بخش نورچشم‌های داخلی و خارجی حکومت هستند که وابسته به ارگان‌های مختلف جنگ‌طلب و سرکوب‌گر مانند لشکر زینبیون و فاطمیون مستقر در سوریه، حوثی‌های یمن و حزب‌الله لبنان گرفته تا نیروهای اطلاعاتی، امنیتی، نظامی، بسیج، سپاه پاسداران، طلبه‌های داخلی و خارجی و خانواده‌های آن‌هاست. اما یک بخش دیگر که تعدادشان بسیار هم کم است مردم عادی مذهبی‌اند. آمار و ارقام و هزینه‌هایی که برای دریافت ویژا و هزینه‌های دیگر در رسانه‌های حکومتی اعلام می‌شود تنها شامل بخش اخیر، یعنی مردم عادی است و باقی مفت و مجانی از ثروت‌های عمومی جامعه استفاده می‌کنند. ثروت‌هایی که باید برای بازسازی مناطق زلزه‌زده کرمانشاه و حومه آن، برای سامان‌دهی کودکان کار و خیابان، کارت‌خواب‌ها و گورخواب‌ها، پرداخت دستمزدهای معوقه کارگران، اختصاص به عرصه‌هایی چون اشتغال و یا آموزش و پرورش، بهداشت و درمان که همواره با کسر بودجه مواجهند و این دو وزارتخانه به بازاری برای سران حکومت و کسب سود بیش‌تر تبدیل شده‌اند.
بدون شک راه‌پیمایی اربعین، ربطی به عقاید مذهبی توده‌های مردم و امر خصوصی آن‌ها ندارد، بلکه یک نمایش قدرت سیاسی حکومت اسلامی در مقابل رقبای خود، به‌ویژه عربستان و در مقابل مراسم حج در مکه است
