عبید سن خوزانی :

از انتشار حقیقت وحشت نباید داشت. مگر تمام کسانی که اظهار نظر کرده و نظر خود را به رسانه های گوناگون میفرستند حتما باید نظریاتشان مطابق میل و نظر و خواسته رسانه ها به ویژه حاکمیت جمهوری اسلامی باشد؟ مخالف با سیاست حاکمیت و اظهار نظری خلاف طرحها و برنامه های حاکمیت حق طبیعی مردم ایران است.
ازفرار سپاهیان وفروپاشی سپاه پاسداران بترسید!-عبید سن خوزانی
ازهمین روی من معتقدم اگر دست از حفاظت و حمایت حرمین شریفین یا عتبات عالیات و بقاع متبرکه برداشته شود، فوقش آنست که آنها را با خاک یکسان کرده و تمام ثروت آنرا به غارت خواهند برد. بالاتر ازاین که نیست؟ درآن صورت باز مثل سابق آنها را با صرف مقداری خرج و زحمت مرمت کرده و حتا از صورت اول هم بهتر خواهند ساخت. کما اینکه درتاریخ بارها و بارها هم کعبه را بکلی معدوم کرده و ازنو ساخته اند و هم حرمین حضرت علی و امام حسین و بقیه را بارها با خاک یکسان کرده و این بار بهتر ازسابق آنرا بازسازی کرده اند.
حال این مساله را مقایسه کنید با این همه جوانان و نظامیان و سردارانی که در راه حفاظت ازاین حرمین کشته می شوند و ضایعه از دست دادن آنها غیر قابل جبران است. به ویژه که ما یعنی ما مردم ایران یا حاکمیت ما هیچ تعهدی در قبال حفاظت ازاین حرمین ندارند. مگر دردنیا ما تنها کشور مسلمان جهان هستیم؟ تازه تنها کشور شیعه دنیا هم دیگر نیستیم. چرا بقیه کشورها این مهم را عهده دار نمیشوند؟ آیا زمان آن نرسیده است که تا صدای اعتراض مردم جهانی نشده است، دست ازاین سیاست خود برداریم؟ سیزده چهارده قرن حافظ و نگاهدار این بقاع متبرکه چه کسانی بودند؟ آیا همیشه یک جمهوری اسلامی از نوع ناب محمدی برسرکار بوده ومسئولیت حفاظت ازاین بقاع را آنهم به بهای گزاف برعهده داشته است؟ دشمنان بسیار خطرناک تری در این سیزده چهارده قرن دردنیا پیدا شده اند، اما کاری به این بقاع متبرکه یا نداشته اند، یا اگر هم آنرا ازبین برده و معدوم ساخته اند، با همت مسلمانان، این بقاع بهتر از سابق ساخته شده است.
امیدوارم مسئولین حکومت ما قدری به این پیشنهاد من فکر کنند و اینگونه با زندگی جوانان ما وخانواده های ایرانی بازی نکنند. این حکومت ما، درطول این سی وهفت سال کم خانواده ها را عزادار نساخته است. البته دفاع از آب و خاک وجان و ناموس مردم، دلیل بسیار موجهی برای تقبل این گونه مصیبت ها میتوانست باشد، اما دفاع از مقداری خاک و گل و آجری که قابل جبران است، اصلا توجیه عقلانی ندارد.
میترستم کار به جائی بکشد که بزودی نظامیان، به ویژه افراد سپاه پاسداران، مانند زمان جنگ ویتنام، دست به فرار زده و ایران را بعنوان اعتراض به این جنگ، ترک کرده به کشورهای دیگر پناهنده شود. البته صلاح مملکت خویش خسروان دانند، از ما گفتن وتاکید براین نکته که علاج واقعه را قبل از قوع باید کرد. حال خود دانید ومشاوران بسیار عاقل و فرزانه شما!