بهرام رحمانی :
در پی تظاهرات گسترده یک هفته ای در حدود ١٥٠ شهر ایران، بار دیگر مسئله جنبش زنان و نقش آن ها را در شکل دهی و سازمان دهی در خیزش های اجتماعی پررنگ تر شده است.
تصویر واقعی زنان را در اعتراضات اخیر می توان همان تصویری دید که از ابتدای انقلاب داشتند یعنی مسئله جسارت و شجاعت و رهبری زنان، مسئله امروز نیست. زنان در انقلاب ٥٧، نقش مهمی داشتند به طوری که خمینی، بنیان گذار حکومت زن ستیز و آزادی ستیز و آدم کش اسلامی، یکی از اولین فتواهای ارتجاعی خود را علیه زنان صادر کرد و خواهان اجباری شدن حجاب شد. اعتراض زنان به این فتوای خمینی، به عنوان یک اعتراض بزرگ پس از انقلاب در تاریخ مبارزاتی زنان ثبت شده است.
تصاویر زنی سفیدپوش که در میانه اتوبانی در تهران، جلوی اتومبیل ها را می گیرد و از آن ها می خواهد به اعتراضات بپیوندند. تصویر زنانی که ماسک سفید بر صورت زده و در اعتراضات شرکت کرده اند نیز این جا و آن جا دیده می شود.
زن ها پیشگام اعتراضات هستند، نه در ایران، در تمام دنیا و در تمام اعتراضاتی که می بینیم، به این خاطر است که زنان علاوه بر مسائل و مشکلاتی که همه آحاد جامعه با آن مواجه اند، سرکوب مضاعفی را هم تحمل می کنند که از طرف کل حکومت های مردسالاری است.
