همنشین بهار :
خانم‌ها و آقایان محترم سلام بر شما. موضوع این بحث اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر است. متن کامل آن را در همین مقاله گذاشته‌ام. هربار که به اعلامیه مزبور که از نگاه و دیدگاه من حکم «سند بالادستی» را دارد؛ فکر می‌کنم، بی اختیار بیاد محمدجعفر پوینده می‌افتم که برای برگرداندن آن به فارسی تلاش بسیار کرد. وی مترجم کناب اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و تا‌ریخچه‌ی آن (اثر گلن جا‌نسون و…) بود.
The history of the Universal Declaration of Human Rights.
Glen Johnson and Januz Symonides
Glen Johnson and Januz Symonides
دریغ و درد که خودش حاصل کارش را ندید و پیش از انتشار ترجمه کتاب فوق، عمله سرکوب، جانش را گرفتند. در مقاله و ویدئوی قتلِ فروهرها، مختاری، پوینده و مجید شریف به روایت قاتلین، به قصه پُر غصه او اشاره کرده‌ام.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پس از قدرت‌گیری نازی‌ها در آلمان و جنایات امثال هیتلر؛ ضرورتِ تشکیل یک نظم نوین جهانی، بر پایه ارزش‌های مدرن حقوق بشر بر سر زبان‌ها افتاد. اندیشمندان بر این نظر بودند که اصحاب قدرت؛ آزادی بیان، آزادی عقیده و رهایی از ترس و فقر را، برنمی‌تابند و پیروزی بر دیکتاتوری نازی‌ها و متحدین آنها به تنهایی نمی‌تواند به صلح سیاسی در جهان منجر شود. [از این‌رو] دهم دسامبر ۱۹۴۸ میلادی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد؛ اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر به تصویب رسید و برای نخستین‌بار به حقوقی که تمام انسان‌ها مستحق آن هستند اشاره داشت.
