بهرام رحمانی :
در جریان یک عملیات پلیسی، ۶۳ عضو مافیای ترکیه به سرکردگی «سدات پکر» پدرخوانده دنیای زیر زمینی این کشور در پنج استان دستگیر شدند.
گفته می‌شود هنگام این حمله پلیس، سدات پکر در خارج از ترکیه بسر می‌برد. بنا به گزراش برخی رسانه‌های ترکیه، باند مافیایی سدات پکر از نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ میلادی در جرائم مختلف از جمله تهدید و ارعاب، قتل، اخاذی، باج‌گیری، پول‌شویی، قاچاق مواد مخدر و … دست دارد.
در هفته‌های اخیر علاوه بر مسائل حاد پیش‌تر موجود اقتصادی، سیاسی و لشکرشی‌های ارتش ترکیه به مرزهای افلیم کردستان عراق و روژآوا و مدیترانه و لیبی و …، فضای سیاسی ترکیه تحت تاثیر ماجرای افشاگری‌های سدات پکر از مافیاهای معروف بوده است. افشاگری‌هایی علیه دست‌کم بخشی از دولت حزب عدالت و توسعه و نیز آن‌چه «دولت پنهان» نامیده می‌شود. این افشاگری‌ها نه تنها مقامات حزب حاکم از جمله وزیر کشور کنونی، سلیمان سویلو، داماد اردوغان، برات آلبایراک (وزیر سابق اقتصاد) و محمت آغار (وزیر کشور در سال ۱۹۹۶) را هدف گرفته‌اند، بلکه پای تعداد زیادی از افراد وابسته به دستگاه حاکم را هم وسط کشیده‌اند. سدات پِکر با انتشار ویدئوهایی در یوتیوب و به اشتراک گذاشتن‌شان در توییتر و سایر شبکه‌های اجتماعی توانسته خود را به یکی از «چهره‌ها» و «پدیده‌‌های دنیای مجازی» تبدیل کند.
در ترکیه رابطه دولت و مافیا به واسطه ماجرای افشاگری‌های اخیر مجددا در سطح عمومی مطرح شده است. باندهای مافیایی که به ویژه در حاکمیت‌های مستبد و بسته خود عموما بخشی از طبقات حاکم یک کشور محسوب می‌شوند، در بسیاری از مقاطع تاریخی تبدیل به بازوی اجرایی «تصمیم‌های زیرزمینی و مخوف» دولت می‌شوند تا دست‌های خونین دولت از دید جامعه پنهان بماند. اتفاقا پایگاه اجتماعی و سیاسی این قبیل باندها عمدتا جریانات فاشیستی، راست افراطی، ملی‌گرایی و مذهبی بوده‌اند.
