الله و پیامبر و آخوند در جنگ با ما زنان ایرانی

مژگان پورمحسن :

درست در مقابل ادعای قرآنی ـ آخوندی رها سازی زنان ایرانی توسط دینِ محمد، تاریخ گواهی می دهد که زنان آزاد و آزادهٔ ما توسط لشگریانِ آخرین دین اللهی به تاراج رفتند و بعنوان بردهٔ جنسی بر سر بازارها فروخته شدند و همهٔ هويت انسانی و ایرانیشان توسط « اربابان مسلمان مؤمن مجاهد» نفی شد وجایگاه  زن ایرانی اسیر وکنیز از یک شتر هم کمتر شد. این حقیقت آنچنان مطابق واقعیت است که چهارده قرن بعد نیز در ایران آخوندهای شیعه به دختران و زنانِ مسلمان و شیعه یا  باورمند به دین و مکتب دیگر در هرموقعیتی  منجمله ببازداشت شدگان سیاسی و عقیدتی تعرض جنسی وتجاوز نموده و اعراب سنی نیزهمچون اجداد مسلمان  و مؤمن و مجاهد خویش همان بلا ها را سر زنان و بخصوص دختران و زنان ایزدی در می آورند.

اگر تحقیر و توهین و توبیخ و کتک زدن و فروش و تجاوز به زنان سنت اسلامی نبود مطمئن باشید اولین حرکات اینچنینی با پاسخی آنچنان محکم و غیرت مندانهٔ مردان و زنان مسلمان روبرو می گردید که در نطفه
خفه میشد. ولی هیهات که درست بر عکس، خود الله در کتاب مقدسش بیان کرده و اینچنین است که مقدس شده.

فرض بگیرید الله این نبود و هزار و چهارصد سال پیش در میان اقوام بیابان نشین و راهزن عرب به محمد وحی میکرد که خدا یکیست و زن و مرد دو مخلوق مساوی وبرابرند و مردان را هیچ برتری بر زنان نیست و میبایست زنان همچون مردان در کليهٔ تصمیمات اجتماعی و سیاسی شرکت کنند و دختر و پسر در زندگی ارزش و قدر مساوی درتمام زمینه ها دارند و دزدی و راهزنی و غنیمت گیری و برده و کنیز گیری مطلقاً حرام است و بزرگ انگاشتن شخصی و قومی بر دیگری حرام مطلق است. و این آخرین پیام الله است.
در این صورت اسلام در تاریخ بشری فارغ از سرنوشتش تبدیل به یک آرمان انسانی میشد ولی الله دستپخت محمد می بایست با شخصيت خود وی بخواند؛ شخصيتی که مجموعه ای از ذهن وی در هنگام تولد و تجربیات وتفکرات و اوهام وعقده ها و ترسها و آرزوهای وی در طول بیش از شش دهه زندگیش می باشد و در یک کلام برداشت وی از زندگی و جایگاهی که در آن برای خود می خواسته  در چهارده قرن پیش و در بخشی از عربستان و شعور و فرهنگ اقوام آن ناحیه قابل فهم است. بهمین دلیل قرآن آسمانی نیست و محمد سخنگوی شخص خود و یک فرد جامعه و زمانهٔ خویش است و نه پیامبر خداوندگار عالم. بنابراین نه الله نه قرآن و نه محمد از پايه و اساس ربطی به ما ایرانیان نداشته و ندارند. ما ایرانیان با حملهٔ اعراب به ایران و بیشمار جنایات آنها تنها بازندهٔ نظامی یا اقتصادی نبودیم . این نبود که  فقط طبقات اجتماعی زیرو رو شوند  یا ایرانیان   بخشی از خاک و جغرافیای خویش و مردمان آن نواحی را از دست بدهند یا حتی چند ده هزار یا چند صد هزار از مردان آن امپراطوری بزرگ کشته و نابود شده باشند. خیر، بزرگترین ضربه به ایرانیان تخریب هویت تاریخی آنها و جایگزین نمودن آن با هویتی که هیچ ربطی با تاریخ و فرهنگ و رشد تاریخی واجتماعی و اقتصادی و هنری و زبانها و ادیان و آئين های ایرانیان نداشته بوده است. به این می گویند قلب تاریخ و نابودی فرهنگها، ادیان، زبانها و بطور خلاصه ازبین بردن « هویت مردمان».

اخیراً نخست وزیر کانادا، جاستین ترودو، بابت همینکار یعنی « نابود کردن هویتِ  » اقوام ساکنین اوليه وسرخپوست کانادا توسط مستعمره کنندگان سفید پوست انگلیسی پروتستان و  فرانسوی کاتولیک در حدود پنج قرن پیش بنام دولت این کشور از اعقاب سرخپوستان  پوزش خواست. سرخپوستان با از دست دادن روش طبیعی زندگی خویش، زبان و فرهنگ و اعتقادات اجدادی خود و تحمل توهین و تحقیر و تنفر و جایگزین شدن اجباری و خشونتبار هویت  خود با آنچه هویت سفید پوستان آنرا « تمدن» می نامید همه چیز خود را ازدست دادند. از انسانهايی مثبت و فعال، سربلند و مبارز آنها را به اقوامی بی اصل و نسب تبدیل کردند که وحشی
بوده ا ندو بی دین و استعمارگران آنها را با بردگی و کنیزی و گرفتن آب و خاک و زندگیشان « متمدن و با خدا» نمودند.

هموطنان عزیز،
هر روز کورش بزرگ و همبستگی اقوام گرانبها و آب و خاک کشورمان و صنعت و هنر و موسیقی و آئين جشن و پايکوبی وطنمان را به کوری چشم آخوندهای ضد بشر ـ این عمّال استعمار عرب ـ گرامی بداریم و با قدرت تمام و افتخار و سربلندی ملّی برگزار کنیم. خیابان و میدان و کوه و درّه و هر محّل تجمع را با نوای خوش و شاد موسیقی ایرانی و محلّی و رقص دختران و پسران و پایکوبی و حمایت مردان و زنان وطنمان تبدیل به سرزمین آزادشده از یوغ پاسدار و آخوند کنیم. زندگی و سرزندگی را شکرگذار خدای هستی بخش باشیم و خود را وامدار کورش بزرگ و جان فدا کردگان در راه آزادی ایران و ایرانی بدانیم.
دکان آخوندها و این دنیا و آن دنیایشان را برای همیشه تعطیل کنیم. مطمئن باشیم توان ملتها از همه چیز بیشتر است. نقش ما زنان ایرانی در بازیافت تاریخ واقعی و هویت ایرانیمان کلیدی است.

جاوید ایران
مژگان پورمحسن
۲۷ اکتبر۲۰۱۷