همنشین بهار :
شعار «زن، زندگی، آزادی» (ژن، ژیان، ئازادی)، نخستین‌بار توسط زنان مبارز کرد در کردستان ترکیه استفاده شد و به سایر تجمعات اعتراضی سطح جهان راه یافت. در ایران اول‌بار در مراسم تدفین «مهسا امینی» در گورستان آیچی شهر سقز و سپس در سنندج و سایر شهرهای ایران سر داده شد و در روزهای بعد به تظاهرات دانشجویان در دانشگاه تهران هم راه یافت. ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، روزنامهٔ لیبراسیون فرانسه در واکنش به خروش جوانان ایران، شعار «زن، زندگی، آزادی» را به زبان فارسی در صفحهٔ اول خود چاپ کرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با این یادآوری که در جانباختن مهسا و مهساهای میهن‌مان، مسؤولیت حکومتیان و کسانیکه از پستان دین شیر دنیا می‌دوشند، تردید برنمی‌دارد، به بخشی از قصیده شاعر بزرگ تونس «أبوالقاسم الشابی» که اُم‌کلثوم و فِیروز و حلیم رومی، هم با صدای زیبایشان خوانده‌اند. اشاره می‌کنم.
إذا الشّعْبُ یوْمَاً أرَادَ الْحَیاةَ – فَلا بُدَّ أنْ یسْتَجِیبَ القَدَرْ
وَلا بُدَّ لِلَّیلِ أنْ ینْجَلی – وَلا بُدَّ للقَیدِ أَنْ ینْكَسرْ
روزی که مردم زندگی را برگزینند سرنوشت ناگزیر است که به خواسته‌هایشان گردن نهد. پس تاریکی‌ها ناچار زدوده می‌شود و بند‌ها بی شک در هم می‌شکنند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وقایع اتفاقیه این روزها و حضور پر شور جوانان [غالباً ۱۶ تا ۲۴ ساله]، که از بیداد آخوندها، به ستوه آمده و به سیم آخر زده‌اند، شورش‌های اوایل دهه هفتاد در مشهد و نجف آباد و اسلامشهر و قزوین را تداعی می‌کند. این رویدادها همچنین یادآور شورش فلاخن(La Fronde) است که بین سال‌های ۱۶۴۸ و ۱۶۵۳ میلادی در دو مرحله، فرانسه را به ولوله و آشوب کشاند. معترضین در برابر خشونت حکومت، از فلاخَن و قُلوَه‌سنگ استفاده کرده، ادعاهای مشروع خود را به رُخ می‌کشیدند. شورش فلاخَن(لَه فِروُند) در بحبوحه جنگ فرانسه با اسپانیا، پاریس را تکان داد. در شورش مزبور پارلمان و اشراف ناراضی، به افزایش مالیات معترض بودند اما در میهن ما مهساهای دلیر، حدیث آزادی را فریاد می‌زنند. در رُمان سه تفنگدار اثر الکساندر دوما، به شورش فلاخن اشاراتی شده‌است.
