اگر مانده بود ۹۵ ساله می‌شد! اگر که رفته باشد

مهدی اصلانی :

به عنوانِ فرازی مهم از تاریخِ روشن‌فکری‌ی ایران می‌تواند بارها خوانده شود. 
شعبده‌بازِ واژه بود و از کلاهِ شعبده به جای پرنده‌ی سفید، فخامتِ کلام ظاهر می‌کرد. در متن خود هرگز به کوچکی تن نداد. هماره بالاتر از گلویش فریاد زد.  بُنِ وجودش ضد ابتذال بود. به انبوه انسان باورمند بود و با درکِ ضدِ قدرت‌اش فریادگرِ قصه‌ی نیکی‌ی انسان ماند.
 شعر او با فخامت زبانش آرزوی بزرگی‌ی انسان بود