نگار صالحی :
چرا تعطیلی مدارس برای ما سم است؟
آنلاینشدن مدارس و آموزش مجازی یادگار کروناست. حالا وقتی خبر تعطیلی مدارس میآید بچهها هورا میکشند، اما این تعطیلیهای پیدرپی به بهانهی آلودگی، سرما یا کمبود گاز، فقر یادگیری را افزایش میدهد.
آمارها ترسناکند و دیگر جای پنهانکاری ندارند. طبق نتایج آزمون پرلز، حدود ۶۰ درصد از دانشآموزان کلاس چهارم ایران حتی به حداقل معیار جهانی سواد خواندن هم نرسیدهاند! یعنی آنها یک متن را میخوانند، اما نمیفهمند!
آموزش مجازی در ایران بیشتر شبیه یک شوخی است؛ شوخیای تلخ که طبق آمارهای رسمی دوران کرونا، برای بیش از ۳ میلیون دانشآموز محروم (حدود ۳۰ درصد کل محصلان)، به دلیل نداشتن تبلت یا اینترنت، اصلا وجود خارجی نداشت.
کودکی که امروز در کلاس اول و دوم خوب یاد نگیرد، فردا از مدرسه بیزار میشود و پسفردا به آمار ترک تحصیل اضافه میشود. پایههای آموزشی ما به شدت لرزان است. با میانگین نمرات ۱۰ و ۱۲ در امتحانات نهایی کشوری، هر روز تعطیلی یعنی هل دادن یک نسل به سمت پرتگاه کمسوادی.
کاش مسئولان امر متوجه باشند که آلودگیِ ماندگار نه فقط ریهی دانشآموزان را بلکه آیندهی آنها را در معرض خطر قرار داده است، خطری که نتیجهاش پرورش نسلی بدون تمرکز، یادگیری و فهم مطالب و در نتیجه، کشوری بدون پشتوانه علمی مناسب در انتظار ماست!
رفع آلودگی فقط به همت ابر و باد نیست، دستها و ذهن پرتوان میخواهد. پیش از آنکه دیر شود دستی بجنبانید که آیندهی کشور در خطر است.
