همنشین بهار :
۴ بهمن سال ۱۳۶۴، در مَقر رادیو صدای فدایی در روستای گاپیلون در کردستان عراق، واقعه دردناک و غم‌انگیزی رخ داد. کسانیکه قاتلین زندانیان سیاسی، تشنهِ خون‌شان بودند، خود، یگدیگر را زیر آتش گرفتند.
زمانیکه از آن صحبت می‌شود، جناح عباس توکل- حسین زهری (بهرام)، از یک طرف و جناح مصطفی مدنی- حماد شیبانی از سوی دیگر، بر زمینه ضربات پلیسی بر تشکیلات داخل و کشمکش‌های قدرت میان خود، دست به صف‌آرایی در برابر یکدیگر زده بودند.
گفته می‌شود در پیامد شکل‌گیری این دسته‌بندی ارتجاعی، واقعه گاپیلون، به سازمان چریکهای فدایی خلق ایران – اقلیت، تحمیل شده‌است.
من صلاحیت ورود به این داستان را ندارم. «اسناد کمیسیون تحقیق و بررسی… در مورد ۴ بهمن» را سازمان مزبور منتشر کرده‌است.
در آن واقعه پُر مَکر و ننگ که حلقه‌های مفقوده بسیار دارد، افراد زیر جان باختند: سعادت محمدی (هادی)،کیکاووس درودی (عباس کامیارانی، عباس پرولتر)، سید فریدون بدرود (کاوه)، حسین محمدزاده (حسن)، مسعود محمدی (اسکندر).
ــــــــــــــــــــــــــــــ
واقعه ۴ بهمن سال ۶۴، زخم‌های ناپیدایی هم، در روح و روان دیگران باقی گذاشت. جمال (…) و فؤاد (…)، از پیشمرگان فدایی در گاپیلون و گلاله، از پیوستن به دو جناح عامل درگیری خودداری نموده، سر به کوه و بیابان گذاشتند و در شمال عراق، با حمله عناصر مسلح حزب دموکرات کردستان عراق، به خاک و خون غلطیدند.
