جشن و سرور حامیان «آیت‌الله قتل‌عام»!

 

بهرام رحمانی :

وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران روز شنبه اعلام کرد که در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ابراهیم رئيسی با کسب ۱۷ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۳۴۵ رای به پیروزی رسیده است.

سیزدهمین دوره نمایش مضحک و مهندسی شده انتخابات ریاست جمهوری هم‌زمان با دو انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری و هم‌چنین ششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، ساعت ۷ صبح روز جمعه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ – ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱ در سراسر کشور و ۱۳۳ کشور دنیا برگزار شد و بر خلاف قوانین اتنخابات خود حکومت و انتخابات‌های گذشته، اخذ رای تا ساعت ۲ بامداد تمدید شد. بسیاری از گزارش‌ها و فیلم‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهند که مراجعه به سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌های جمهوری برای رای دادن بسیار ناچیز بوده است.

اگرچه ساعت ۲ بامداد درهای شعبه‌های اخذ رای بسته شد اما افرادی که در محل شعبه حضور داشتند به داخل هدایت شده و از همه آن‌ها به طور کامل رای‌گیری شده است. شاید به این ترتیب خواستند صندوق‌های خالی را نصف شب با شرکت سربازان گمنام امام زمان پر کنند.

خامنه‌ای و طرفداران حکومت‌شان با انتصاب ابراهیم رئیسی به عنوان رییس جمهوری اسلامی ایران یک بار دیگر مرتکب جنایت علیه بشریت شدند و باز هم به زخم‌های مادران و پدران و همه خانواده‌هایی که عزیزان آن‌ها را کشته‌اند نمک پاشیدند.

البته گروه‌های روزنامه‌ها اصلاح‌طلب و سلبریتی‌ها در ای نسناریوی سیاه جمهوری اسلامی را نباید فراموش کرد. تعریف و تمجید دروغین و ریاکارانه رسانه‌های اصلاح‌طلب و برخی سلبرتی‌ها از آخوند قاتل!

از سویی برای بسیاری از طرفداران جمهوری اسلامی، بسیار حیرت‌انگیز و شوکه‌کننده بود که حتی علی لاریجانی، رییس سابق مجلس، مشاور رهبر، نزدیک به سپاه پاسداران و فرزند یک آیت‌الله پرقدرت، که می‌توانست با رئیسی رقابت کند، رد صلاحیت شد. در واقع حضور چهار نامزد اصول‌گرا، صرفا «پوششی» برای برنده از پیش تعیین شده بود. فقط محسن رضایی، فرمانده سابق سپاه پاسداران در تمام طول جنگ عراق و ایران و چندین بار نامزد ریاست جمهوری، نامزد شد که می دانستند رای چندانی نمی‌آورد.

ابراهیم رئیسی از روزهای نخستین روی کار آمدن حکومت اسلامی در ایران در سمت‌های مهم قضایی مانند دادستان کرج و همدان، «معاونت گروهکی» دادستانی انقلاب، و در نهایت ریاست قوه قضائیه از سال ۱۳۸۹ بوده است.

از او در ایران به عنوان «قاضی مرگ» و از «اعضا هیات مرگ» یاد می‌شود این بخش سابقه اجرایی رئیسی به اعدام‌های دست‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ باز می‌گردد که در آن طی چند هفته هزاران زندانی سیاسی عمدتا عضو سازمان‌های چپ و کمونیست و سازمان مجاهدین خلق اعدام شدند.

ادامه مطلب