م- ت اخلاقی :

بدنبال سربریدن ساموئل پاتی آموزگار فرانسوی توسط یک مسلمان معتقد به دین اسلام ، آقای مانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در دانشگاه سوربون پاریس سخنانی ابراز داشت که سخنان ایشان در چندین سایت و همچنین در فضای مجازی همانند تلگرام و واتساپ و غیره با ترجمه شفاهی فارسی انتشار یافت .

توجه همه خوانندگان این مطلب را که چه به زبان فرانسه آشنا باشند و یا نه در زیر به این ترجمه شفاهی فارسی که بر روی سایتها و دیگر فضاهای مجازی نشر داده شده است را جلب می نمایم.

https://www.youtube.com/watch?v=uMVOpaY7AGk

 امُا،

حال به سخنرانی رئیس جمهور فرانسه به زبان فرانسوی و بدون ترجمه شفاهی آن به زبان فارسی در زیر گوش می دهیم  :

https://www.youtube.com/watch?v=En5TVJGrC0U

آیا در این سخنرانی به زبان فرانسه ، ۶ اسم { الله،محمد، عایشه، عمر، صحیح بخاری و صحیح مسلم} به گوش شما شنوندگان حتی برای ۱ بار هم شده شنیده می شود  ؟

اگر شک دارید، لطف کرده دوباره به آن گوش فرا دهید .

حال اگر به زبان فرانسه حتی آشنایی مختصری داریم  به

متن کامل سخنرانی آقای مانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه که از گفتار به نوشتار در زیر به زبان فرانسه آمده است توُجه کنیم :

Hommage national à Samuel Paty : le discours de Macron

Mesdames, Messieurs,

Ce soir je n’aurai pas de mot pour évoquer la lutte contre l’islamisme politique radicale qui mène jusqu’au terrorisme, les mots je les ai eus. Le mal, je l’ai nommé. Les actions nous les avons décidées, nous les avons durcies. Nous les mènerons jusqu’au bout. Ce soir je ne parlerai pas du cortège de terroristes, de leurs complices et de tous les lâches qui ont commis et rendu possible cet attentat. Je ne parlerai pas de ceux qui ont livré son nom aux barbares. Ils ne le méritent pas. De nom, eux, n’en ont même plus. Ce soir je ne parlerai pas d’avantage de l’indispensable l’unité que toutes les françaises et français ressentent. Elle est précieuse et oblige tous les responsables à s’exprimer avec justesse et à agir avec exigence. Ce soir je veux parler de votre fils. Je veux parler de votre frère. De votre oncle. De celui que vous avez aimé, de ton père. Ce soir je veux parler de votre collègue de votre professeur tombé parce qu’il avait fait le choix d’enseigner, assassiné parce qu’il avait décidé d’apprendre à ses élèves à devenir citoyens. À apprendre les devoirs pour les remplir. À apprendre les libertés pour les exercer. Ce soir je veux vous parler de Samuel Paty. Samuel Paty aimait les livres, le savoir plus que tout. Son appartement était une bibliothèque. Ses plus beaux cadeaux, des livres pour apprendre. Il aimait les livres pour transmettre à ses élèves comme à ses proches la passion de la connaissance, le goût de la liberté. Après avoir étudié l’histoire à Lyon et avoir envisagé de devenir chercheur, il avait emprunté la voie tracée par vous, ses parents. Instituteur et directeur d’école à Moulins en devenant chercheurs en pédagogie, comme il aimait à se définir, en devenant professeur. Aussi où nous pouvions trouver meilleur endroit que la Sorbonne, notre lieu de savoir universelle depuis plus de huit siècles. Le lieu de l’humanité pour que la nation puisse lui rendre cet hommage. Samuel Paty, aimait passionnément enseigner. Il le fit si bien dans plusieurs collèges et lycées jusqu’à celui de Conflans Sainte Honoré. Nous avons tous ancrés dans nos cœurs, dans nos mémoires le souvenir d’un professeur qui a changé notre existance. Vous savez cet instituteur qui nous a appris à lire, à compter, à nous faire confiance. Cet enseignant qui, nous a pas seulement appris un savoir mais nous a ouvert un chemin par un livre, un regard, un instant passé par sa considération. Samuel Paty était de ceux-là. De ses professeurs qu’on n’oublie pas. De ces passionnés capables de passer des nuits à apprendre l’histoire des religions pour mieux comprendre ses élèves, leurs croyances. De ces humbles qui se remettait mille fois en question, comme pour ce cours sur la liberté d’expression, la liberté de conscience qu’il préparait depuis juillet, encore l’été dernier à Moulins à vos côtés. Des doutes qu’il partageait par exigence, par délicatesse. Samuel Paty incarnait au fond ce professeur dont rêvait Jaurès dans cette lettre aux instituteurs qui vient d’être lue. La fermeté unis à la tendresse. Celui qui montre la grandeur de la pensée. Enseigne le respect. Donne à voir ce qu’est la civilisation. Celui qui s’était donné pour tâche de faire des républicains. Alors revient en écho les mots de Ferdinand Du Buisson : « Pour faire un républicain » écrivait-« il faut prendre l’être humain si humble et petit qu’il soit, lui donner l’idée qu’il faut penser par lui-même. Qu’il ne doit ni foi, ni obéissance à personne qu’à lui-même . Chercher la vérité et non pas à la recevoir toute faite d’un maître, d’un directeur, d’un chef, quel qu’il soit ». Faire des républicains, c’était le combat de Samuel Paty. Et si cette tâche aujourd’hui peut paraître titanesque, notamment là où la violence, l’intimidation, parfois la résignation prennent le dessus, elle est plus essentielle et plus actuelle que jamais. Ici, en France, nous aimons notre nation. Sa géographie, ses paysages et son histoire, sa culture et ses métamorphoses, son esprit et son cœur. Et nous voulons l’enseigner à tous nos enfants. Ici en France nous aimons le projet tout à la fois terrien et universel que porte la république. Son ordre et ses promesses, chaque jour recommencés. Alors oui, dans chaque école, dans chaque collège, dans chaque lycée, nous redonnons aux professeurs le pouvoir de faire des républicains, la place et l’autorité qui leur reviennent. Nous les formerons, les considérons comme il se doit. Nous les soutiendrons et les protégerons autant qu’il faudra dans l’école comme hors de l’école. Les pressions, l’abus d’ignorance et d’obéissance que certains voudraient instaurer n’ont pas leur place chez nous. « Je voudrais que ma vie et ma mort servent à quelque chose » avait-il dit un jour comme par prescience. Alors pourquoi Samuel fut-il tué ? Pourquoi ? Vendredi soir, j’ai d’abord cru à la folie aléatoire, à l’arbitraire absurde. Une victime de plus du terrorisme gratuit. Après tout, il n’était pas la cible principale des islamistes. Il ne faisait qu’enseigner. Il n’était pas l’ennemi de la religion dont ils se servent. Il avait lu le Coran. ll respectait les croyances. Il s’intéressait à la civilisation musulmane. Non tout au contraire, Samuel Paty, fut tuer précisément pour tout cela. Car il incarnait la république qui renaît chaque jour dans les salles de classe, la liberté qui se transmet et se perpétue à l’école. Samuel Paty fut tué parce que les islamistes veulent notre futur et qu’ils savent qu’avec des héros tranquilles tels que lui, ils ne l’auront jamais. Eux séparent les fidèles et les mécréants. Samuel Paty ne connaissait que des citoyens. Eux se repaissent de l’ignorance, lui croyait dans le savoir. Eux cultivent la haine de l’autre, lui voulait sans cesse en voir le visage, découvrir la richesse de l’altérité. Samuel Paty fut victime de la conspiration funeste de la bêtise, du mensonge, de l’amalgame, de la haine de l’autre. De la haine de ce que profondément, existentiellement nous sommes. Samuel Paty est devenu vendredi le visage de la république. De notre volonté de briser les terroristes, de réduire les islamistes de vivre comme une communauté de citoyens libres dans notre pays. Le visage de notre détermination à comprendre, à apprendre, à continuer d’enseigner, à être libre. Car nous continuerons professeur. Nous défendrons la liberté que vous enseignez si bien. Et nous porterons haut, la laïcité. Nous ne renoncerons pas aux caricatures, aux dessins, même si d’autres reculent. Nous offrions toutes les chances que la république doit à toute sa jeunesse sans discrimination aucune. Nous continuerons professeur, avec tous les instituteurs et professeurs de France, nous enseigneront l’histoires avec ses gloires comme ses vicissitudes. Nous ferons découvrir la littérature, la musique, toutes les œuvres de l’âme et de l’esprit. Nous aimerons de toute nos forces le débat, les arguments raisonnables, les persuasions aimables.

Nous aimerons la science et ses controverses comme vous. Nous cultiverons la tolérance. Comme vous nous chercherons à comprendre sans relâche et comprendre encore d’avantage cela qu’on voudrait éloigner de nous. Nous apprendrons l’humour, la distance. Nous rappellerons que nos libertés ne tiennent que par la fin de la haine et de la violence. Par le respect de l’autre. Nous continuerons professeures. Et tout au long de leur vie les centaines de jeunes gens que vous avez formé exerceront cet esprit critique que vous leur avez appris. Certains d’entre eux deviendront des enseignants à leur tour. Alors, ils formeront des jeunes citoyens à leur tour. Ils seront aimer la république. Ils seront comprendre notre nation, nos valeurs, notre Europe dans une chaîne de temps qui ne s’arrêtera pas. Oui ce combat pour la liberté et pour la raison dont vous êtes désormais le visage. Parce que nous vous le devons. Parce que nous nous le devons. Parce qu’en France, professeur, les lumières ne s’éteignent jamais.  Vive la république, Vive la France.

و حال به متن ترجمه شده سخنرانی کامل رئیس جمهور فرانسه آقای مانوئل مکرون  از زبان فرانسه به فارسی که توُسط یک مترجم حرفه ای برگردانده شده توجه کنیم :

احترام ملّی به ساموئل پاتی : سخنرانی مکرون

خانمها و آقایان،

امشب من کلمه ایی نخواهم داشت برای مطرح کردن مبارزه با اسلام سیاسی تندرو که به تروریزم می کشاند. کلمات را گفته ام. قبلاً پلیدی این عمل را نام برده ام. تصمیم به اقدامات را گرفته ایم. آنها را به انتها خواهیم رساند. امشب در مورد صف ترورریستها و همدستان آنها و بزدلانی که امکان این حمله را فراهم آوردند صحبت نخواهم کرد. در مورد آنهائی که اسم او را به بربرها دادند سخنی نخواهم گفت. آنها لیاقت آن را ندارند که در مورد آنها صحبت کنم. و نه حتی دیگر می شود اسمی روی آنها گذاشت. امشب در مورد وحدت زنان و مردان  فرانسه که خود ضرورت آن را احساس می کنند هم صحبت نخواهم کرد. این یک وحدت گرانبها است و مسٔولان را ملزم می کند که درست سخن بگویند وعمل کنند.

امشب می خواهم در مورد پسرتان صحبت کنم. درمورد برادرتان، عمویتان، در مورد آن کسی که دوستش داشتید، در مورد پدرت. امشب می خواهم در مورد همکارت، آموزگارت که به خاک افتاد برای اینکه انتخابش آگاهی دادن بود صحبت کنم .وی کشته شد به دلیل اینکه می خواست یه دانش آموزانش شهروند بودن  و انجام وظیفه شهروندی را و مفهوم آزادی لازم برای انجام وظایف  شهروندی را بیاموزد. امشب می خواهم در مورد ساموئل پاتی صحبت کنم. ساموئل پاتی کتابها و دانش را بیش از هر چیز دوست می داشت. آپارتمانش کتابخانه ایی بود. زیباترین کادوهایش کتاب بودند. کتاب برای یاد گیری. او کتابها را دوست داشت برای منتقل کردن دانش به شاگردان و نزدیکانش. بعد از تحصیل تاریخ در لیون[1] و با توّجه به اینکه می خواست محقق  شود، اما راهی را که شما، والدینش در نظر گرفته بودید را پیش گرفت. او لذا آموزگار و مدیر مدرسه مولن[2] شد. او دوست داشت در مورد خودش بگوید که با آموزگاری محقق تعلیم و تربیت شده. در این صورت چه مکان بهتری برای احترام به او می توانستیم انتخاب کنیم به غیر از دانشگاه سُوربن (مکان علم جهانی از ۸ قرن پیش).این مکان انسانیت، برای اینکه ملت بتواند از او یاد کند. ساموئل پاتی پراز شور تعلیم دادن بود. او این کار را  بسیار خوب انجام داد در چندین  دبستان و دبیرستان تا رسیدن به دبیرستان کُنفلان سَنت اونوره[3].

ما همگی درقلبها، درحافظه هایمان خاطره  یک معلمی را حک کرده ایم که زندگیمان را تغییر داده. می دانید همان آموزگاری که به ما خواندن ، حساب کردن ،به خود اعتماد کردن را آموخت . همان آموزگاری که فقط علم نیاموخت، بلکه  برای ما جاده ایی ازراه یک کتاب ، یک نگاه، یک لحظه توّجه باز کرد. ساموئل پاتی از این نوع آموزگاران بود. از آن آموزگارهایی که فراموش نمی شود. از آن انسانهای پر شوری که قادر بود شبها پای یاد گیری تاریخ مذاهب بنشیند برای اینکه شاگردان و اعتقادات آنها را بهتربفهمد. از آن انسانهای فروتنی بود که هزارها بار خودش را زیر سوال می برد، مانند آن کلاسی که در مورد آزادی بیان ، آزادی وجدان از ماه ژوئیه  تابستان سال پیش در مولن  در کنار شما آماده کرده بود. و تردیدهایش را با ظرافت با شما همکارانش در میان می گذاشت . در اصل ساموئل پاتی، از آن نوع آموزگارانی بود که در نامه اییکه قبلآ[4] از نوشته ژورس[5] آورده شده بود، استحکامی داشت همراه با لطافت. فردی که عظمت اندیشه را نشان می دهد. احترام می آموزد. نشان می دهد تمدن چیست. فردی که به خودش وظیفه تربیت کردن جمهوری خواهان را داده بود. در چنین دیدی هست که می شود انعکاس کلمات فردینان دوبویسون[6] را دید که می گفت‌ : «برای یک «جمهوری خواه» ساختن، باید به پایین ترین و کوچک ترین فرد جامعه این فکر را داد که خودش باید فکر کند. که نباید باور یا اطاعت پذیری داشت از هیچکسی به غیر از خود. باید دنبال واقعیت بود و نه واقعیت را از طرف استادی، مدیری، رئیسی دریافت کرد. {فرد جمهوریخواه} ساختن، مبارزه ساموئل پاتی بود. و آگر این کار امروز {غول پیکر} بنظر می رسد، بویژه آنجاییکه خشونت، تهدید، گاهی وقتها تن دادن چیره می کند، این کار در زمان حال بیش از همیشه ضروری می باشد. اینجا در فرانسه، ما کشورمان ، جغرافیایش ، مناظر ، تاریخ ، فرهنگ و تغییرشکلهایش را، روحیه و قلبش را دوست داریم . و ما میخواهیم اینها را به دانش آموزانمان بیاموزیم. اینجا، در فرانسه ما پروژهای واقعی وجهانشمول که جمهوری در خود می پروراند را دوست داریم. عطر و وعده هایش را که هر روز از سر گرفته می شوند. در این صورت آری، درهر مدرسه، هر مدرسه راهنمایی ،هر دبیرستان، ما به همه آموزگاران جا و قدرتی که باید داشته باشند برای جمهوری خواه تربیت کردن را می دهیم.  ما آنها را آموزش خواهیم داد، ما آنها را آنطوری که لازم هست برایشان ارزش قائل می شویم. ما تا جایی که لازم باشد ازآنها حمایت و مراقبت می کنیم چه در مدرسه، چه در بیرون مدرسه. فشارها، سو استفاده از جهل و مطیع بودنی که بعضیها می خواهند پیاده کنند در میان ما جایی ندارند.

 «من می خواهم زندگی و مرگم فایده ایی داشته باشد»

این سخنی هست که او روزی انگار از روی پیشبینی گفته بود. پس چرا ساموئل پاتی کشته شد؟ چرا؟

جمعه شب ابتدا فکر کردم که او قربانی یک جنون تصادفی ، یک خودسری پوچ شده بود. یک قربانی بیشتر تروریزم مجانی. بخصوص، او هدف اصلی تروریزم اسلامی نبود. او فقط آموزش می داد. او دشمن دینی که، آنها به آن معتقد بودند نبود. او قرآن را خوانده بود. به اعقاید مختلف احترام می گذاشت. او به فرهنگ اسلامی علاقمند بود. نه، برعکس، به این خاطر ساموئل پاتی کشته شد. بدلیل اینکه او سنبل جمهوریی بود که هرروز در کلاسها دوباره زاده می شود، آزادی که منتقل و تداوم می یابد. ساموئل پاتی کشته شد بدلیل اینکه آنها می خواهند آینده ما را از ما بگیرند. و می دانند با قهرمانان آرامی مانند او، آنها آن آینده را هرگز بدست نخواهند گرفت. آنها مومنان و کافران را ازهم جدا می کنند. ساموئل پاتی فقط شهروندان را می شناخت. آنها ازجهل تغذیه می کنند، و بلعکس او به آگاهی اعتقاد داشت. آنها کینه به دیگران را رشد می دهند، اما ساموئل می خواست بدون وقفه چهره وغنیمت متفاوت بودن را کشف کند. ساموئل پاتی قربانی توطئه مهلک حماقت، دروغ، ادغام، نفرت از دیگران شد. آنها کینه به چیزی دارند که ما عمیقا وبا تمام وجود هستیم. ساموئل پاتی جمعه تبدیل به چهره جمهوری شد. وی چهره اراده ما شد برای خرد کردن تروریزم، تا اسلام گرایان به عنوان جمعیتی از شهروندان، آزاد در جامعه ما زندگی کنند. او چهره عزم ما برای درک ، یادگیری وادامه آموزش، آزاد بودن است. بدلیل اینکه ما ادامه می دهیم، ای آموزگار. ما از این آزادی که شما  به این حد خوب می آموختید دفاع خواهیم کرد. ما پرچم سکولاریزم را برافراشته نگه خواهیم داشت. ما از کاریکاتور کشیدن، نقاشی کردن، دست نمی کشیم حتی اگر دیگران عقب نشینی می کنند. ما تمام امکاناتی که جمهوری خواهان باید به فرزندانشان بدهند را بدون هیچ تبعیضی  به آنها می دهیم.

ما آموزگاران ادامه خواهیم داد، با تمام معلمان و آموزگاران فرانسه تدریس تاریخ را با تمام جلال وافتخاراتش ادامه خواهیم داد. ما ادبیات، موسیقی، و همه آثار زائیده  ازروح و روان را عیان خواهیم کرد. ما با تمام قدرت  ،بحث، استدلالهای منطقی، اقناع مهربانانه را دوست خواهیم داشت. ما علم و تناقضات آن را مثل شما دوست خواهیم داشت. ما مدارا بودن را پرورش خواهیم داد. ما همانند شما بطور خستگی نا پذیربه دنبال فهمیدن و بیشتر فهمیدن چیزهائی که می خواهند  از ما دور کنند ادامه خواهیم داد. ما طنز و با فاصله نگاه کردن را یاد خواهیم داد. ما یاد آوری خواهیم کرد که آزادیها بستگی دارند به پایان کینه و خشونت  و احترام به دیگری. ما ادامه خواهیم داد آموزگار. برخی از جوانانی را که شما آموزش داده اید  از این روحیه انتقاد جویی در طول زندگی استفاده  خواهند کرد. برخی از آنها به نوبه خویش آموزگارخواهند شد. آنها  جمهوری را دوست خواهند داشت . آنها ملتمان ، ارزشهایمان  و اروپایمان را که در زنجیر زمانه  متوقف نخواهد شد خواهند فهمید . آری شما از این  به بعد جهره این مبارزه برای آزادی و منطق هستید. بخاطر اینکه این ارزش را ما به شما بدهکاریم. همچنین برای اینکه ما به خود اینرا  بدهکاریم. بخاطر اینکه در فرانسه، ای آموزگاران،  نورها هرگز خاموش نخواهند شد.

زنده باد جمهوری، زنده باد فرانسه.

در آخر هم یک بار دیگر به ترجمه جعلی شفاهی فارسی سخنان آقای مکرون در زیر گوش فرا میدهیم :

https://www.youtube.com/watch?v=uMVOpaY7AGk

حال از خود نمی پرسیم که 

م- ت  اخلاقی

۱۵ آبان ۱۳۹۹

۵ نوامبر ۲۰۲۰

[1] لیون شهری در فرانسه

[2] مولن شهری در فرانسه Moulen

[3] Conflans Sainte Honoré  کنفلان سنت اونوقه ، نام مدرسه آخری که این آموزگار در پاریس درس می داد.

[4]در سخنگویی نفر قبل از مکرون

[5]  Humanité ژان ژورس ، مرد سیاسی حزب سوسیالیست و موسس روزنامه اومانیته  Jean Jaurès

[6]، فیلسوف، سیا ستمدارومربی آموزگاش، فرانسوی تبار    فردینان دوبویسون   Ferdinand Du Buisson