سیامک بهاری :
عصر روز شنبه ٣١ خرداد ماه ١٤٠٤ (٢١ ژوئن ٢٠٢٥)، شش تن از نیروهای امنیتی به منزل شخصی حسین میربهاری، فعال سرشناس مدافع حقوق کودکان در شهرک پردیس تهران بدون ارائه حکم قضایی یورش بردند، وسایل منزل را بهم ریختند و با ضبط کامپیوتر شخصی و تلفن همراه، با ضرب و شتم شدید او را ربوده و بدون اینکه بتواند به داروهای ضروری دسترسی داشته باشد به مکان نامعلومی منتقل کردند. خانواده نگران و مضطرب او تاکنون نتوانسته‌اند اطلاعی از وضعیت سلامت و دلایل و اتهام او به دست بیاورند. با کنترل دوربین‌های مدار بسته متوجه حضور مأموران سرکوبگر امنیتی این آدم ربایی شدند! او دچار بیماری‌های مختلف است و باید منظما به داروهای روزانه خود دسترسی داشته باشد.
حسین میربهاری چهره آشنا و محبوب، یار و یاور کودکان کار و خیابان فعالیت خود را از سال ۱۳۷۹ با پروژه خانه کودک ناصرخسرو شروع کرد. او از بنیان‌گذاران “جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان” واقع در پاسگاه نعمت آباد، سالیان طولانی بی‌وقفه در تلاش برای حمایت از کودکان آسیب دیده کار و خیابان فعالیت کرده است. او همواره صدای کارگران خردسالی بوده که با تحمیل فقر و فلاکت و تبعیض و نابرابری به بازار بیرحم کار پرتاب شده‌اند! او در زمانی ربوده شده است که در شرایط جنگی کنونی، کودکان کار و خیابان بیشتر از هروقت دیگر به حمایت و توجه و همیاری و حضور مؤثر او نیاز دارند!
جمهوری اسلامی با امنیتی کردن فعالیت اجتماعی و سمن‌های دفاع از حقوق کودکان با پیگرد قضایی و امنیتی، دستگیری و زندان، مانع افشاگری و تلاش آنها درباره وضعیت فاجعه‌بار بی‌حقوقی و بی‌پناهی کودکان شده است.
حکومت اسلامی در پی شکست‌های حقارت‌بار و مفتضحانه در ماجراجویی‌های نظامی و هسته‌ای در اوج زبونی و استیصال تلاش می‌کند با امنیتی کردن فضای جامعه، با تشدید سرکوب و یورش به فعالین اجتماعی، ربودن و دستگیری، پرونده سازی و پاپوش دوزی، در تقلا است که به خیال خام خود مانع گسترش اعتراضات اجتماعی بشود.
جای فعالین دفاع از حقوق کودکان در زندان نیست. ربودن و ضرب و شتم وحشیانه حسین میربهاری شدیداً محکوم است. جرم او فعالیت برای توقف کار کودکان و احقاق حقوق پایمال شده آنان است. او باید بیدرنگ و بدون قید و شرط آزاد شود، تا مانند همیشه در کنار کودکان آسیب دیده باشد.
