محسن ابراهیمی :
روز ۲۶ شهریور، یک روز بعد از دومین سالگرد انقلاب “زن، زندگی، آزادی”، مسعود پزشکیان، رئیس جمهور نظام اسلامی نشست خبری داشت. دلیل سیاسی انتخاب یک روز بعد از دومین سالگرد انقلاب، قطعا این بود که حکام اسلامی بشدت نگران بودند که در سالگرد انقلاب اوضاع از دستشان خارج شود!
پزشکیان در این نشست گفت که تلاش خواهد کرد که گشت ارشاد دیگر بی حجابها را اذیت نکند! مشکلات قشر ضعیف را حل خواهد کرد! مقابله با دزی، رشوه، رانت و قاچاق از اولویتهای دولتش است! در فکر صدور “انقلاب” (یعنی ارتجاع اسلامی) نیستند! و آمریکا هم “برادر” است. و البته حکومت با دهها “ناترازی” مثل ناترازی در برق و گاز و بنزین و محیط زیست مواجه است که اگر رها کنند غیرقابل حل تر میشود. با “راه حل بسیجی” یعنی با گران کردن برق و گاز و بنزین می توان همه این ناترازیها را حل کرد!
این سخنان آشفته و متناقض هیچ چیز نبود جز اعتراف رئیس جمهور ذوب شده در ولایت فقیه به این حقیقت سیاسی که نظام اسلامی در باتلاق عمیق سیاسی خود ساخته غرق است و راه نجاتی هم ندارد.
از یک پس مانده “ذوب شده” در ولایت فقیه، متعلق به جریان اصلاح طلب ورشکسته، همین انتظار می رفت. سخنان او در این نشست ملغمه ای بود از عوامفریبی در رابطه با اصلاح وضع موجود در داخل، عقب نشینی در مناسبات با دول غرب، در عین بیعت مکرر با آمالهای مالیخولیایی رهبر معظم. رهبری که عادت کرده است وقتی خطر سرنگونی بالای سرش می چرخد هم از توبره بخورد هم از آخور. هم رجز بخواند و هم “نرمش قهرمانانه” بکند اما همچنان در لجنزار نظام اسلامیش دست و پا بزند!
از نظر جامعه ای که انقلاب زن زندگی آزادی” را در پرونده سیاسی اش دارد، این خزعبلات چیزی جز یک تقلای عوامفریبانه از طرف لوده ساده لوحی مثل مسعود پزشکیان نیست که احمقانه چنین مردمی را عوام پنداشته است که میتوان فریبشان داد.
البته که حکومت اسلامی سرشار از ناترازی است. در مثل مناقشه نیست. به شتر گفتند شاشت پس است، گفت چه چیزم مثل همه کس است. مشکل این است که کل موجودیت حکومت اسلامی ناتراز است و فقط زمانی تراز میشود که انقلاب زن زندگی آزادی به فرجام برسد، آن را کله پا کند و نابودش کند.
