ضیاء صدرالاشرافی
نتیجه سخن با عینک نژادپرستی آقای دکتر هرمیداس باوند(که جزو سه تفنگدار تسلیت گوینده جبهۀ ملی داخل درمرگ ابراهیم یزدی بود) و برخلاف منافع اقتصادی و سیاسی و فرهنگی درازمدت ایرانیان است، اینستکه اگر ترک ها و عرب ها خواستند در شرایط مشابهی رفراندوم بگذارند نباید ازآنها حمایت کرد، نظر آقای دکتر هرمیداس باوند درمورد رفراندم درکردستان ایران و سایر استانهای کشور چیست؟ آیا بقول معروف مرگ خوبست برای همسایه
معیار نژادپرستانه ایشان و امثال ایشان، منافع مردمان ایران یعنی ایرانیان (از زن و مرد و با هردین و زبان، وبا هر تبار و رنگ پوست وقیافه ظاهری) نیستند، تنهاایرانیان نژاده و خاصی مورد خطاب ایشان است که درمنطقِ سیاستِ عاقلانه و درست (برای حفظِ منافع ملی)، محلی از اِعراب ندارد.
کوششِ امثالِ ایشان در آذری نامیدن ترکان ایرانی هم با شعار(هرای هرای من ترکم) در بیست ونه شهر آذربایجانی نشین ایران از اورمیه و تبریز تا زنجان ، در خرداد 1385 جواب گفته شد: البته در عدم اعتراض وسکوت توام با رضایت مدعیان حقوق بشر تمرکزگرایان داخل و خارج
این استاد بیسواد نمی داند که
اززمان مغولها(ایلخانیان) ببعد، عراق ازجمله کردستانش جز مناطق مرزی مثل سلیمانیه، جزو قلمرو ایران (قره قوینلو وآق قوینلو و سپس صفویه) نبود
شاه اسماعیل بعداز حمله به بغداد(اگرجزو ایران بود چرا حمله میکرد) و سنی کشی و اهانت به قبر ابوحنیفه، و فرستادن استخوانهای شیبک خان ازبک به دربارعثمانی، تالی خودش سلطان سلیم افراطی ولی عاقل تر از خود را، روی کارآورد تا کارهای مشابه و درجهت عکس او را (شیعه وعلو کشی و در ادامه اش تا حروفی کشی وبکتاشی کشی و…) به نفع دول اروپائیِ تازه بیدار شده، انجام دهد
اصلاحات نادر شاه در وثیقۀ (کنگره) مغان ونیز وثیقۀ نجف هم برای تمام کردن دعوای ارتجاعی، ضدبشری و درعین حال تمام نشدنی شیعه و سنی، متاسفانه بجائی نرسید
و بعید نیست بعداز طولانی ترین جنگ قرن بیستم(جنگ هشت سالۀ عراق با ایران به انتقام گروگان گیری سفارت امریکادرتهران) شاهدجنگ خانمان براندازتری بین حاکمان شیعۀ ایرانی و کشور های همسایه سنی (عربستان و پاکستان، وترکیه اسلامی و…) در منطقه باشیم
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10154719970392676&set=a.101672772675.99922.724887675&type=3&theater
