سیامک نادری :
هیچ کس ندانست درطی این چهل سال چرخه دوّار سیاه ، بر قلب و روح و روان پدران ومادران و خانوادهای نسل سربداران چه گذشت. روز ها اینچنین درگذرند و من و ما اینک در اندوهی سترگ درگذشت پدرعزیزمان آقای حسین نعیم، پدر « محمد رضا نعیم» از طوقیان کاکل قرمز قتل عام ۶۷ و از هم بندیان من در زندان گوهردشت را به مردم ایران و خانواده محترم و عزیزمان « نعیم» و همه خانواده ها و دوستان و آشنایان و زندانیان سیاسی گوهردشت و اوین تسلیت عرض می کنم. اگرچه شرم فرا می گیردم و می گویم سیامک، باید با درگذشت پدر نعیم به تو تسلیت بگویند، و نه آنکه با زخم لیسی روح و تن ات تسلیت گو ی پدر باشی. ناگزیری هایم نقاشی کلامند.
محمد رضا نعیم متولد جنوب تهران، خیابان فدائیان اسلام (رزم آرا قدیم) و بزرگ شده همان محل بود. اوائل انقلاب در لویزان ساکن شدند و مرحوم حسین نعیم محترم نیز امروز در لویزان بخاک سپرده شدند . یاد این پدر گرامی طوقیان سربدار گوهر دشت و اوین گرامی باد. ایشان وصیت کرده است در مراسم ترحیم اش «آخوند» دعوت نکنند و این مراسم در مسجد نیز برگزار نشود. لازم به یاد آوری که ایشان انسان بسیار باورمند به اسلام و اهل نماز و روزه بود.
بدرستی نمی دانم باید از شکوه شورانگیز محمد رضا نعیم سخن برانم و یا از وفای روح و جان والاقدر و شریف پدر حسین نعیم. گویی هردو یک تن و یک ریشه از چشمه نعیم عشق و وفا هستند. و محمد رضا نیز اینگونه زاده شد از نیای نور .
