عبدالستار دوشوکی :
آقای سید امیر پروین حسینی
نامه سرگشاده جنابعالی در پاسخ به اعتراضات گسترده به سریال توهین آمیز “ساخت ایران (فصل سه)” خطاب به مردم سیستان و بلوچستان که مصداق پاشیدن نمک بر زخم مردم بلوچ بود, را خواندم. با عطف به گذشته خویش و مسبوق به سابقه عملا نوشته اید این کار (استفاده از لباس زنان و مردان بلوچ) برای حمل مواد مخدر را برای شادی و خنداندن همه مردم ایران انجام داده اید.
سالهاست که در این مملکت نگون بخت تولیدات “ساخت ایران” از جمله سریال ها و فیلم ها و جوک های توهین آمیز به ترک ها, عرب ها, بلوچ ها, لرها و دیگر مردمان تحت ستم مضاعف و مظلوم هزینه شده تا با لوده گری مستهجن و هزل و بذله گویی نفرت انگیز و شرم آور باعث خنده “از ما بهتران” مرکز نشین بشود. با بی آزرمی و گستاخی باور ناپذیر نوشته اید: “همه از عشق و علاقه ما به هموطنان سیستان و بلوچستانی آگاه هستند”. در جواب این چشم سفیدی باید گفت: ما مردم سیستان و بلوچستان “از طلا گشتن پشیمان گشته ایم, مرحمت فرموده ما را مس کنید”. چون حقیقتا ما را به خیر تو و امثال امید نیست، شر مرسان.
واژه “بی آزرمی” را از این جهت به کار میبرم چون حتی در مجلس شورای اسلامی, خطاب به شما با صدای بلند فریاد زده شد: ؛ننگ بر شما, این بی شرمی شما را نه می‌بخشیم و نه فراموش خواهیم کرد “. و شما در جواب بجای عذرخواهی, عذر بدتر از گناه آورده اید که دلالت بر اوج چشم سفیدی شما دارد.
از بقیه نمایندگان مجلس هم انتظار می رود این سریال را محکوم کنند.
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
جمعه ٢۳ اردیبهشت ١٤٠٠
