شادروان دکتر احمد طهماسبی در شب میان هجدهم و نوزدهم نوامبر ٢۰٢٢ پس از یک بیماری چندین ساله در شهر برلن درگذشت
احمد در بیست چهارم ماه آوریل ١۹۴١ در شهر قم در خانواده ای نسبتاً متمول، مذهبی و لیبرال متولد شد. او در سال ١956 بدنبال برادرش ناصر، که او هم در اکتبر همین امسال (2022 )در سن ۸۸ سالگی در شهر واشنگتن چشم برهم فروبست، به منظور تحصیل در رشته پزشکی به آلمان آمد، اما بزودی دریافت که جایگاه آینده اش نه در طبابت، بلکه در سیاست است.
احمد در سال ١۹۶٧ در شهر ماینس آلمان با لیلو، همسر آینده و فداکارش، آشنا شد و به اتفاق او در هنگام اوج جنبش دانشجوئی آلمان و کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی به شهر برلن غربی مهاجرت کرد و در دانشگاه آزاد برلن، یعنی در مرکز جنب و جوش دانشجوئی شروع به تحصیل در رشته علوم سیاسی نمود. در همان سال بود که او با شرکت در فعالیت های کنفدراسیون و جبهه ملی زندگی به تمام معنی سیاسی خود را در شهر برلن آغاز کرد.
احمد در سال ١۹٧۹ نائل به اخذ درجه دکترا در رشته علوم سیاسی گردید و کمی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، در سال ١۹۸۰ همراه همسرش لیلو و پسرشان ساسان به ایران بازگشت تا مانند دیگر شیفتگان در تعیین سرنوشت میهن خود شرکت داشته باشد. او تا سال ١۹۸۳در دانشگاه های تهران به تدریس در رشته علوم سیاسی پرداخت، لیکن بزودی و مانند بسیاری دیگر از همرزمان با استبداد روزافزون دینی روبرو گردید و بالجبار با خانواده اش به آلمان بازگشت. وی از آن پس دوران جدید زندگی را همراه با مشکلات مالی پشت سر گذاشت و با همکاری همسرش لیلو چند دهه با کار در یک مغازه کوچک امکان درآمد مختصری را برای امرار معاش خود به وجود آورد و همچنان به مبارزه علیه استبداد دینی در سطوح گوناگون ادامه داد.
احمد در سال 2012 به علت یک بیماری حاصل از سکته قلبی زمینگیر شد و به مدت یک دهه با محدودیت های بسیاری دست و پنجه نرم کرد. ولی علیرغم این فاجعه بزرگ هیچگاه و از هیچ احدی در زندگانی اش شکایتی ننمود و حتی خود را به خاطر خانواده وفادار و دوستان دیرین اش همواره از زمره خوشبخت ترین انسان ها تلقی می کرد.
احمد از طرفداران سرسخت نهظت ملی کردن صنعت نفت در ایران و رهبران آن دکتر محمد مصدق و دکتر حسین فاطمی بود و از اینرو همواره فعالانه با جبهه ملی خارج از کشور همکاری داشت و مدتی هم در رهبری آن قرار گرفت. او که در دوران رژیم شاه مدتی در زندان به سر برده و در آنجا با داریوش فروهر و مهندس مهدی بازرگان آشنا شده بود، از این پس لبه تیز مبارزه خود را متوجه استبداد دینی جمهوری اسلامی نمود.
ما درگذشت دوست و همرزم دیرین خود دکتر احمد طهماسبی را به همسر فداکارش لیلو و پسر نازنین اش ساسان و به یک یک اعضائ خانواده طهماسبی در ایران و آمریکا و همچنین به جنبش ضد استبدادی ایرانیان تسلیت میگوئیم و او را بعنوان انسانی والا در خاطر خود حفظ خواهیم نمود.
محسن مسرت، ناصر کنعانی،
