بهرام رحمانی :
مقدمه
کودتای نافرجام ترکیه با همه اما و اگرهایی که پیرامون آن وجود دارد، اکنون یک‌سال پس از آن می‌توان گفت نقطه عطفی در تاریخ معاصر سیاسی ترکیه است. چرا که این ماجرای به شدت پرابهام و ناروشن، یک فرصت طلایی و بی‌سابقه و در عین حال، توجیه‌پذیری را برای اردوغان و حزبش فراهم کرد تا او با سرکوب همه جانبه مخالفین پارلمانی و غیرپارلمانی، به‌ویژه سرکوب وحشیانه مردم کرد و پ.ک.ک، رویاهای بلندپروازانه سیاسی خود را، حتی کوتاه‌مدت هم باشد، متحقق کند.
نیمه شب 15 ژانویه 2016، بخشی از نیرو‌های ارتش ترکیه در اقدامی ناگهانی با به‌دست‌گرفتن مناطقی در شهر‌های ترکیه اعلام کردند که قدرت را در این کشور به دست گرفته‌اند و دولت رجب طیب اردوغان سقوط کرده است! اما خیلی زود با پیام اردوغان و حضور گسترده طرفداران او در خیابان‌ها، کودتاگران بازداشت و شکست رسمی کودتا اعلام شد. جالب است که در این کودتا، حتی یک نفر هم از مقامات سیاسی دستگیر نشدند و هیچ نهاد دولتی نیز تسخیر نشد.
مقامات ترکیه «جنبش گولن» و رهبر آن «فتح‌الله گولن» را به سازمان‌دهی این کودتا در تاریخ پانزدهم ژوئیه 2016 متهم کردند و مدعی شدند این کودتا، 249 کشته و حدود 2200 مجروح برجای گذاشت.
موج گسترده‌ای از سركوب افرادی كه مظنون به‌همراهی يا نزديكی به جنبش فتح‌الله گولن بودند و هم‌چنین همه مخالفین سیاسی دولت آغاز شد كه تا همين امروز هم ادامه دارد. به‌طوری که در تازه‌ترين اقدام، بيش از هفت هزار نفر از ماموران و كارمندان دولت از مشاغل خود اخراج شدند. گفته می‌شود در یک سالی که از کودتا در ترکیه می‌گذرد، حدود 55 هزار و 927 نفر بازداشت و بیش از 138 هزار و 148 نفر از کار خود اخراج شده‌اند.
ادامه مطلب
