حسین عرب :
ایران از جمله کشورهایی است که بعد از انقلاب 57 بیشترین مهاجرت به خارج از کشور را داشته و همچنین ادامه دارد. برآوردها ارقامی بین 5 تا 8 میلیون نفر ایرانی که در کشورهای دیگر دارای اقامت دائم ، شهروندی مضاعف ، یا پناهنده هستند. اکثر افراد خارج نشین با سرزمین ایران در ارتباط بوده و برای کسب و کار یا دید و بازدید خویشاوندان و دوستان به ایران رفت و آمد می کنند، این گروه از ایرانیان، بعلت ترس از برخورد جمهوری اسلامی با آنها از مخالفت علنی با حکومت خودداری می کنند. برآورد می شود از جمعیت ایرانیان خارج از کشور، 90% مخالف، 5% موافق، و 5% عناصر اعزامی از طرف حکومت به خارج از کشور هستند. از 90% مخالفین تنها کمتر از 5% در مبارزه علنی با جمهوری اسلامی حضور داشته و فعال هستند. برآورد بالا تعداد مخالفین بالفعل رقمی بین 225000 تا 360000 نفر برآورد می شود. اکثر مخالفین بالفعل جمهوری اسلامی از پناهندگان یا کسانی هستند که به اجبار ترک وطن کرده اند.
فعالیت مخالفین در حوزه های زیر متمرکز است:
- تشکیل حزب
- تشکیل جبهه
- تشکیل شورا
- تشکیل سازمان
- ایجاد سایت های خبری
- ایجاد تلویزیون های اینترنتی
- ایجاد تلویزیون های ماهواره ای
گروه های سیاسی خارج از کشور در داخل ایران فاقد عضو بوده و مردم داخل از رسانه های مخالف بعنوان منبع خبری یا سرگرمی استفاده می کنند. ارتباط فعالین سیاسی خارج با داخل از طریق دوستان و افراد شناخته شده مخالف یا خانواده آنها است. یکی از دلایل عدم رغبت مردم داخل کشور به عضویت در گروه های سیاسی خارج، نفوذ جمهوری اسلامی در میان آنهاست که می تواند به لو رفتن اعضاء منجر شود. بیشترین عملکرد اپوزیسیون در حوزه اطلاع رسانی اخبار و وقایع داخل به ایرانیان است. و در موارد معدودی تظاهراتی در برابر ساختمان های خاص و به مناسبت های ویژه و با تعداد اندکی از ایرانیان برگزار می شود. بزرگترین گردهم آیی های ایرانیان خارج به سازمان مجاهدین خلق یا بقول خودشان جبهه مقاومت تعلق دارد، که شایع است بسیاری از شرکت کنندگان در گرد هم آیی های ایرانی نبوده و شهروندهای کشورهای دیگر هستند که در برابر دریافت مبلغی یا امتیازی در مجمع مجاهدین شرکت می کنند.
عموما احزاب سیاسی با دریافت حق عضویت از اعضاء هزینه های افراد تمام وقت و کنگره های خود را تامین می کنند، یا از هدایای ثروتمندان طرفدار حزب، در حالیکه جریان های سیاسی ایرانی، بعلت عدم تمایل صاحبان مکنت به اعطای هدیه به گروه های سیاسی ، و همچنین قلت تعداد اعضاء و بی علاقگی افراد به پرداخت حق عضویت مجبورند به منابع دیگر از جمله به کمک دولت های دیگر متوسل شوند، و این منبع مالی آنهاست که موجب بروز حرف ها و حرکاتی توسط اپوزیسیون می شود که با هیچ معیاری قابل پذیرش نیست، برای نمونه می توان از خانم معمار صادقی از توانا، شریعتمداری از شورای مدیریت گذار، نوری زاده از ایران فردا و قس علیهذا نام برد.
تلویزیون های ماهواره ای و اینترنتی، اگر برای کسب درآمد، وقت تلویزیون را واگذار کنند، یا جنسی بفروشند، متهم می شوند به پرچم فروشی، سمساری، یا هرجائی که برای کسب پول حاضرند همه چیز خود را بفروشند، پس تلویزیون هائی می توانند، سربلند باشند که بدون اتکاء به آگهی و دیگر روش ها کسب پول با گشاده دستی به کار خود ادامه می دهند. امثال، من و تو، و ایران اینترنشنال، که نه معلوم هست به چه کسی تعلق دارند، و منابع مالی فراوان آنها از کجاست؟
علت وجودی احزاب اپوزیسیون، کسب طرفداران بیشتر و در نتیجه آراء بالاتر از یکطرف و از طرف دیگر تربیت کادرهای حزبی است که در صورت بدست گرفتن قدرت، افراد لازم برای اداره کشور را دارا باشند.در ایران نه رائی در کار و نه تربیت کادری برای مدیریت کشور است. پس حزب برای پیشبرد چه کاری هایی است؟
حال با توجه به این امر که وجود حزب در خارج بلاموضوع است، پس رسالت اپوزیسیون چیست؟ و بایستی چگونه آنرا پیش ببرد؟
ماموریت اپوزیسیون را باید در موضوعاتی دید که جمهوری اسلامی می خواهد از دید مردم داخل ، خارج ، دولت های دیگر و مردم جهان پنهان نگاهدارد. اخبار و مصادیق فقر، ظلم، شکنجه، زندانی کردن، جنایت، اعدام، سرکوب اعتراضات مردمی، کارگری، فساد حکومتی در عرصه های مالی، اداری، جنسی، و ساختاری، تبعیض ، تفاوت گفتار و عمل کارگزاران رژیم، بی لیاقتی و بی کفایتی متصدین اداره کشور، نشان دادن اختلاف طبقاتی بین مردم و افراد وابسته به حکومت، و قس علیهذا. توسط اپوزیسیون در سطح گسترده در میان اقشار مختلف مردم ایران و همچنین به اطلاع مردم و دولت های سایر کشورهای جهان برساند. پخش اخبار و حوادثی که در بالا ذکر شد، زمینه بی آبرویی و بدنام شدن جمهوری اسلامی در سطح دنیا را فراهم می کند، و بسترسازی خوبی برای محکومیت رژیم در سازمان های جهانی است.
ماموریت دوم اپوزیسیون خارج از کشور، ، نامه پراکنی، درج مقالات در رسانه های تاثیر گذار، تماس حضوری با دولت مردان سایر کشورها و همچنین سازمان های بین المللی است. بعضی از دوستان تصور می کنند سرنوشت نامه ها و ایمیل ها سطل زباله کارگزاران دولت ها و سازمان های جهانی است، این اشتباه بزرگی است، که اثر نامه، ایمیل، و مقاله بر نخبگان دولتی و جهانی را دست کم بگیریم.
سومین مسئولیت اپوزیسیون، نشر برنامه های راه پیمائی و تظاهرات از قبیل زمان و مکان تجمع، شعارهائی که باید داده شود، و غیره به مخاطبان خود در داخل کشور است. تعدد تظاهرات و راه پیمائی موجب گیج شدن و بهمریختن نیروهای سرکوبگر رژیم شده و با حضور پلیس در محل های مختلف، توان هجوم گسترده آنها کم می شود، و همچنین اطلاع رسانی، در ارتباط با شعارهای تظاهرات کنندگان، قطعنامه های صادره، سخنرانی ها در زمان تجمع، و اطلاعیه های صادره توسط مخالفین یا معترضین داخلی است.
وظیفه چهارم، کمک به رفع نگرانی مردم بابت حضور در تظاهرات و راه پیمائی هاست، چرا که، نمی دانند اگر آنها بدست پلیس گرفتار شوند، خانواده دستگیر شدگان امورات خود را چگونه خواهند گذراند. تامین مالی این افراد بعهده اپوزیسیون است. ما معتقدیم که کارگزاران جمهوری اسلامی تا مغز استخوان فاسد هستند، لذا می توان در مواردی با آنها وارد معامله شد، و با دادن رشوه از جان و مال معترضین داخلی حفاظت کرد، بخصوص اگر پرداخت خارج از کشور انجام شود، موجب خشنودی بیشتر آنها است. مبارزه برای پیشبرد هدف سرنگونی در برابر یک حکومت وحشی عصر حجر، نیازمند به منابع مالی ، برای تامین کسانی است که بنام اراذل و اوباش شناخته می شوند، این افراد تا کنون بارها مورد استفاده رژیم برای سرکوب مردم قرار گرفته اند. اراذل و اوباش نه طرفدار جمهوری اسلامی هستند و نه مقررات آنرا رعایت می کنند، آنچه آنان را به ضرب و شتم مردم می کشاند، دریافت پاداش از رژیم و همچنین در کنار قلع و قمع مردم، غارت و دزدی است. روشن است هرکس به آنها پاداش بدهد، به تخریب و چپاول اموال مردم اقدام و شهر را بهم می ریزند.
دستیابی به اهداف بالا نیازی به پنجاه کانال تلویزیونی، اینترنتی، حزب، شورا، و جبهه ندارد، تنها یک کانال ماهواره ای 24 ساعته که روی اینترنت هم قابل مشاهده باشد، دارد که ضمن پخش اخبار، شرح و تفسیر وقایع، برنامه های سرگرم کننده اعم از فیلم، مسابقه، و شو داشته باشد، و روی چندین ماهواره پخش شود که در صورت ارسال پارازیت روی یک کانال مردم از کانال های دیگر بتوانند آنرا دنبال کنند. و همچنین در کنار برنامه تلویزیونی، یک رادیو 24 ساعته حاوی اخبار، تفسیر وقایع، و برنامه های سرگرم کننده روی امواج مختلف پخش شود.
از تلویزیون و رادیو ملت ایران می توان بعنوان پایگاه ارسال نامه، ایمیل، و جمع آوری منابع مالی برای نهضت استفاده کرد، و در تماس با گروه کوچکی از مردم داخل کشور، فعالیت های لازم سازمان داده شود.
عضویت در وب سایت های اجتماعی از قبیل تلگرام، فیس بوک، توئیتر، و غیره متعلق به تلویزیون و رادیوی اپوزیسیون می تواند به انتقال اطلاعات میان مردم داخل کشور ، داخل و خارج، و خارج و خارج کمک کند.
توضیح واضحات است که هسته مرکزی که امور بالا را سازمان می دهند بایستی فرا ایدئولوژی و گروهی عمل کنند، و به تشکیلات ذکر شده بعنوان منبع کسب و کار نگاه نکنند و اجازه ندهند دیگران از مبارزه با جمهوری اسلامی برای کسب منافع استفاده کنند.
عملکرد سالم و درست هسته مرکزی نهضت با تعداد کم، می تواند اعتماد مردم را کسب و در این صورت، توانسته بیشترین سرمایه اجتماعی در مسیر مبارزه ملت با غولی که خود آنرا از شیشه بیرون آورده اند، جمع آوری، و غول سرکش نادان را به شیشه برگرداند.
