همنشین بهار :
فاطمه زرین‌تاج، قُرَّه‌العَین
عشق به هر لحظه ندا می‌کند – بر همه موجود صدا میکندهرکه هوای ره ما می‌کند – گر حذر از موج بلا می‌کند
پا ننهد بر لب دریای من
…
شاعر و مُحّدثِ ایرانی، فاطمه زرین‌تاج بَرغانی مشهور به طاهره و قُرَّه‌العَین (۱۲۳۱–۱۲۶۹ هـ / ۱۸۱۵–۱۸۵۲ م) از اولین هواداران سید علی‌محمد باب و از رهبران جنبش باب بود. او ابتدا به شیخیه گرایش پیدا کرد و برای مدتی رهبری بخشی از شیخیه در کربلا و عراق را هم به دست گرفت. با علنی‌شدن دعوت سید علی‌محمد باب، قُرَّه‌العَین به وی گروید و بدون آنکه موفق شود تا پایان عمر او را از نزدیک ببیند، در زمرهِ نزدیک‌ترین یاران او درآمد. قُرَّه‌العَین نخستین زن بابی بود که روبنده از صورت برگرفت. باب او را ستوده بود که به درک مفاهیمی از دیانت بابی موفق شده که دیگران بدان پی نبرده‌اند. قُرَّه‌العَین در کربلا محبوبیت زیادی در میان شاگردان خود به‌دست‌آورد. او همچنین به ترجمه کتاب قیوم‌الاسماء باب پرداخت و هر روز آن کتاب را در مدرسه خویش تفسیر و تدریس می‌کرد.
…
آیات عظام بابی‌شدن قُرَّه‌العَین را عَلَم کرده، خواهان اخراج وی از عراق شدند. او عاقبت سال ۱۸۴۷ میلادی، به دستور حاکم عثمانی عراق از آن کشور اخراج شد. برگشتش از عراق تا قزوین و تهران حواشی زیادی داشت که از آن می‌گذرم. در تهران، آن زن تابوشکن، به فکر تشکیل جلسه‌ای با حضور همه بابی‌های سرشناس افتاد. خیلی‌ها دعوتش را پذیرفتند و هم‌زمان با محاکمه سیدعلی‌محمد باب در آذربایجان، در روستای بَدَشت از توابع شاهرود تشکیل جلسه دادند که نقطه عطفی در تاریخ تشکیل جنبش بابیه بود. ماجرای بَدَشت باعث
