
همنشین بهار :
فاخره صبا و «لاپرسیا» (ای ایران)
فاخره صبا (۱۲۹۹ – درگذشته – ۱۳۸۶) خواننده اپرا، نویسنده و فرهنگنویس ایرانی ، از خویشاوندان ابوالحسن صبا (استاد بزرگ موسیقی ایران) بود. او در دوازده سالگی برای آموختن آواز به مدرسه کلنل وزیری رفت و نزد عبدالعلی وزیری تحصیل کرد و نواختن پیانو را نیز یاد گرفت و از کلاسهای درس عبدالله دوامی موسیقیدان و ردیفدان برجسته ایرانی و دیگران، بهره برد. آموختن پیانو را هم نزد مشیر همایون شهردار تکمیل کرد و آواز و اپرا را نزد خانم لیلی بارا آموخت و کنسرتهایی هم همراه او در کلوپ ارامنه اجرا کرد. لیلی بارا خواننده اپرای وین بود که با شروع جنگ جهانی دوم از اروپای شرقی به ایران مهاجرت کرد. فاخره صبا بعدها برا ی ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در کنسرواتوار پاریس موسیقی را ادامه داد. او در سال ۱۳۲۶ فارغالتحصیل شد. وی در بازگشت به ایران، به استخدام هنرستان عالی موسیقی درآمد و همزمان با گروههای موسیقی کلاسیک در اداره کل هنرهای زیبای ایران، در امر آموزش و اجرا همکاری داشت. در سالهای ۱۳۴۱ هنگامی که منیر وکیلی اولین صحنههای اپرایی را در ایران روی صحنه آورد، در آنها اجرا داشت. او در اپرای مادام باترفلای، اثر پوچینی ایفای نقش نمود. همچنین در « لا تراویاتا» (بانوی گمراه) اثر چوزپه وردی، اپرای ارفه و اوریدیس [اورفئوس و اوریدیس] اثر «کریستف ویلیبالد گلوک» اپرای تک صحنهایجمیله اثر ژرژ بیزه ،کوزی فان توته، اثر موتسارت..






