صدیقه سامی نژاد (روح‌انگیز) نخستین هنرپیشه زن اولین فیلم ناطق ایرانی به نام دختر لُر، زاده شهرستان بَم بود. در نوجوانی ازدواج کرد و با همسرش به هندوستان رفت. چندی بعد عبدالحسین سپنتا در بمبئی اقدام به ساختن فیلم دختر لُر کرد و صدیقه برای نقش نخست فیلم گزیده شد. در آن روزگار که چادر و چاقچور همه جا حاکم بود! هیچ زنی قبول نمی‌کرد جلوی دوربین برود تا تصویرش بر پرده بیافتد اما صدیقه پذیرفت. دختر لُر بر اساس داستان عامیانه «جعفر و گلنار» شکل گرفت. یک دختر لُر (گلنار) در منطقه‌ای تحت کنترل راهزنان مسلح به فرماندهی قلی‌خان در قهوه‌خانه‌ای کار می‌کند و در آنجا با مامور دولت (جعفر)، آشنا می‌شود و می‌خواهد با او ازدواج کند. فیلم دختر لُر پس از مشکلات بسیار در آبان ۱۳۱۲ در مایاک و سپه، که دو سینمای معروف آن زمان تهران بودند، به نمایش درآمد و مورد استقبال تماشاگران سینمای آن روزگار قرار گرفت. صدیقه در فیلم شیرین و فرهاد نیز بازی کرد اما با سختی‌های زیادی (که کمترینش جدایی و تنهایی بود) روبرو شد. آشنا و فامیل او را طرد کردند… همسرش هم او را رها کرد و پیوندهای بعدی نیز ازجمله با نصرت‌الله محتشم، به سرانجام نرسید. سال ۱۳۴۹ هنگامی که صدیقه برای فیلم مستند «سینمای ایران؛ از مشروطه تا سپنتا» در مقابل دوربین نشست، بر مصائبی که در زندگی بر او گذشته بود، به تلخی گریست. وی ۱۰ اردیبهشت ۷۶ از دنیا رفت.