بهرام رحمانی :
در ابتدا حرکت اعتراضی در ایران، با خواست‌های اقتصادی آغاز شد. معترضان به بودجه سنگینی که دولت اسلامی ایران برای اهداف راهبردی امنیت خارجی و عرصه نظامی‌گری خود و بنیاد و نهادهای اسلامی اختصاص داده، سخت اعتراض دارند. مردم معترض‌اند که چرا این بودجه به مصرف ایجاد موقعیت‌های شغلی و کاهش قیمت مواد خوراکی در ایران نمی‌رسد یا صرف سرمایه‌گذاری در امر آموزش، بهداشت یا زیرساخت‌های اقتصادی و اشتغال‌زایی کشور نمی‌شود. مردم به دستمزدهای پایین و گرانی و تورم و بیکاری فزاینده اعتراض دارند.
اما این مطالبات به سرعت جای خود را به شعارهایی سیاسی مانند مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر روحانی؛ توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه؛ خامنه‌ای قاتل است، ولایتش باطل است؛ چه غزه چه ایران، مرگ بر ظالمان؛ ملت گدایی می‌کند، آقا خدایی می‌کند؛ زندانی سیاسی آزاد باید گردد؛ «جمهوری اسلامی، نمی‌خواهیم، نمی‌خواهیم»؛ «مرگ بر حزب‌الله»، «حکومت زور نمی‌خوایم پلیس مزدور نمی‌خوایم»، «دانشجو آگاه است با کارگر همراه است»، « دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد»، « نان، کار، آزادی»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» و…
پس از اعتراضاتی که روز پنج‌شنبه با عنوان «تجمع نه به گرانی» در مقابل شهرداری مشهد برگزار شد، سرپرست دادسرای انقلاب مشهد از بازداشت 52 نفر از معترضان در مشهد خبر داد.
حسن حیدری، دادستان مشهد، گفت که اعتراض را حق مردم و شهروندان می‌داند اما با این وجود شرکت‌کنندگان در تجمع را «عده‌ای ساختارشکن» نامید که «شعارهای تند» سر داده بودند.
بر اساس فیلم‌هایی که در برخی کانال‌های تلگرامی منتشر شدند، صدها شرکت کننده با تجمع در مقابل ساختمان شهرداری مشهد در میدان شهدای این شهر، ضمن اعتراض به گرانی، شعارهایی از قبیل: «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر روحانی» سر دادند.
