سوسیال دموکراسی و دولت ِ رفاه همگانی

 

احد قربانی دهناری :

تئوری سوسیال دموکراسی وظایف و مسئولیتی بیش از ارائه‌ی نظریه‌ای برای دولت رفاه همگانی دارد. این تئوری باید این پرسش را مطرح کند که تامین اجتماعی، عدالت اجتماعی و مشارکت همگانی چه کمک‌هایی به بهبود کیفیت دموکراسی در یک جامعه‌ی ویژه می‌کنند. همچنین باید ساختارهای گسترش دموکراسی[أ‌] اجتماعی را که خارج از سیستم رسمی تامین اجتماعی عمل می‌کنند را برجسته کند. یکی از معیارهای تعیین‌کننده برای ارزیابی نظام سیاسی و در واقع کل تامین اجتماعی این است که آیا اتخاذکنندگان تصمیمات سیاسی همان افرادی هستند که باید از آنها پیروی کنند؟ بر این اساس، نظریه سوسیال دموکراسی باید پژوهش‌های خود را فراتر از دولت رفاه همگانی گسترش دهد و در عین حال از نتایج پژوهش‌های آن استفاده کند.
زیرسیستم‌های[ب‌] گوناگونِ جامعه باید در نظریه سوسیال دموکراسی گنجانده و پرداخته شوند، زیرا آنها به برخورداری کامل شهروندان از حقوق بشر در عمل و در واقعیت کمک می کنند. برخی از این زیرسیستم‌ها عبارتند از:
۱ نظام سیاسی
۲ نظام حقوق بنیادی[ت‌]
۳ سپهر عمومی سیاسی[ث‌]
۴ فرهنگ سیاسی
۵ جامعه مدنی
۶ زیرسیستم‌های گسترش دموکراسی اجتماعی
۷ اقتصاد سیاسی
۸ سیستم آموزشی
۹ هماهنگی فراملی
پیامدهای جهانی‌شدن و مشکل‌های آینده
جامعه سیاسی امروز بین‌المللی شده است، به این معنا که در عرصه‌های وسیع‎تری در سطح منطقه‌ای و جهانی عمل می‌کند. در واقع، جا دارد که به نظریه‌ی سوسیال دموکراسی به عنوان یک نظریه کنش و نبرد در عرصه جهانی فکر کنیم. تا زمانی که تأثیرات و نفوذهای جهانی در نظر گرفته نشود، دشوار است که ببینیم چگونه می‌توان حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را تضمین و یا اینکه چگونه می‌توان پاسخ‌گویان نهایی برای سیاست گذاری‌ها را تعیین کرد. ممکن است که کشورها و نظام‌های سیاسی محلی و منطقه‌ای باید خود را با شرایط جهانی‌شدن اقتصادی و اجتماعی که نمی‌توانند به آسانی کنترل کنند، سازگار نمایند.[1]
ابتدا باید شرایط حاکم بر دموکراسی‌های سرمایه داری بررسی ‌شود. سپس، پیامدها و ویژگی‌های جهانی‌شدن مورد بحث قرار گیرد. باید در نظر داشت که جهانی‌شدن به عنوان بخشی جدایی‌نشدنی در همه‌ی عرصه‌های مفهوم‌سازی نظریه سوسیال دموکراسی گنجانده شود. جهانی‌شدن به طور ضمنی در تحلیل همه‌ی مشکلات و چشم‌اندازهای از دیدگاه سوسیال دموکراسی وجود دارد.
احد قربانی دهناری
۱۵ تیر ۱۴۰۱ – ۶ ژوئیه ۲۰۲۲
بن‌مایه‌ها
Meyer, Thomas, and Hinchman, Lewis P. (2007): The Theory of Social Democracy. Cambridge: Polity Press.
Streeck, Wolfgang (1999): Korporatismus in Deutschland: Zwischen Nationalstaat und Europäischer Union. Frankfurt am Main: Campus.
برای مطالعه بیشتر
برای مطالعه ژرفتر به منبع زیر مراجعه کنید:
Meyer, Thomas, and Hinchman, Lewis P. (2007): The Theory of Social Democracy. Cambridge: Polity Press.
پی‌نوشت

[أ‌] democratization

[ب‌] subsystem

[ت‌]  حقوق بنیادی حقوقی است بی‌قید و شرط شامل همه‌ی انسان‌ها می‌شود. برخی حقوق که به‌طور جهانی بنیادی به‌حساب می‌آید، در اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد، و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل متحد گنجانده شده‌اند، عبارتند از: حق آزادی، حق آزادی اجتماع، حق آزادی ادیان، حق آزادی انجمن، حق آزادی اندیشه، حق آزادی بیان، حق آزادی حرکت، حق تعیین سرنوشت، حق رویه قضایی عادلانه

[ث‌] سپهر عمومی (public sphere) میدانی است که در آن افراد برای مشارکت در گفتگوهای باز و علنی گردهم می‌آیند. یورگن هابرماس (Jürgen Habermas) بر این باور است که سپهر عمومی هنگامی پدید می‌آید که کسانی به‌طور گروهی درباره‌ی نیازهای همگانی‌شان بیندیشند. نقش سپهر عمومی در کنترل‌کردن و مشروعیت‌بخشی قدرت سیاسی‌ دولتی آشکار است.


[1] Streeck 1999