بهروز ورزنده :
نقدی بر خشونت کلامی، رفتارهای غیرحرفه‌ای و زبان کوچه بازاری در سایت گویا. چطور سایت گویا به اعتبار خود و جریان سلطنت‌طلبی آسیب می‌زند؟
یکی از رسانه‌هائی که این روزها با انتقادهای گسترده‌ای مواجه است، سایتی است که با میدان دادن به گروهی افراد موسوم به “سلطنت‌طلبان شاه‌اللهی”، تلاش دارد هرگونه صدای مخالف یا منتقد مرام سلطنت را خاموش کند. این سیاست به قدری آشکار است که این سایت نه به‌عنوان یک رسانه مستقل و بی‌طرف، بلکه به‌عنوان پایگاهی برای جریان راست‌گرای افراطی سلطنت‌طلب شناخته می‌شود.
این افراد، که ظاهراً توانایی ورود به بحثی مستدل و منطقی با منتقدان را ندارند، سعی دارند به جای پرداختن به گفتگوی سالم و تبادل نظر سازنده، با توسل به توهین، فحاشی، دروغ و حملات کلامی، مخالفان خود را مرعوب کرده و به‌زعم خود صدای آن‌ها را خفه سازند.
اما پرسش اساسی این است: چرا سایتی که به‌هرحال از اعتبار و وجاهتی برخوردار است و مخاطبین متین و وزینی دارد، بجای فراهم کردن فضائی برای تبادل نظر منطقی و گفت‌وگوی سالم، به تقویت فضای تنش و درگیری روی آورده است؟ این رویکرد نه‌تنها اعتبار نشریه را خدشه‌دار می‌کند، بلکه موجب بدنامی جریان سلطنت‌طلب و پادشاهی‌خواه نیز می‌شود.
یک رسانه حرفه‌ای و مسئول، فارغ از ایدئولوژی خود، باید به اصول اخلاقی پایبند باشد و نشان دهد که جریان مورد حمایت آن توانایی تعامل سالم با منتقدان را دارد و در یک فضای گفت‌وگوی سالم، بهتر می‌تواند به موفقیت برسد. متوسل شدن به توهین و خشونت کلامی نه‌تنها مانع از شکل‌گیری چنین گفت‌وگویی می‌شود، بلکه از نگاه مخاطبان مستقل، ضعف و ناتوانی گفتمانی آن را نمایان می‌سازد.
این رسانه، با وجود ادعای تنوع آرا، در عمل با میدان دادن به گروهی از افراد هتاک تحت عنوان کامنت‌گذار یا “منتقد”، فضایی ناسالم برای ترویج خشونت و نفرت‌پراکنی فراهم کرده است. هرچند گهگاهی به نوشته‌های منتقدان سلطنت نیز مجال انتشار می‌دهد، اما می‌داند که این نوشته‌ها در محاصره دارودسته‌ای افراد لومپن قرار می‌گیرند، که بلافاصله به مصاف با نویسنده روان می‌شوند و با حملات سطحی و لومپنی، شامل فحاشی، توهین، دروغ و نسبت‌های ناروا، تلاش می‌کنند به‌زعم خود نویسنده را “سر جایش بنشانند”.
چنین رفتاری نه‌تنها کمکی به ارتقای سطح فکری مخاطبان نمی‌کند، بلکه اعتبار و شأن رسانه را به پایین‌ترین سطح ممکن تنزل داده و به اعتبار جریان سلطنت‌طلبی نیز ضربه می‌زند.
برخی از نویسندگانی که مایل به انتشار مطالب خود در این سایت هستند، ترجیح می‌دهند که بخش نظرات سایت برای نوشته‌‌هایشان غیرفعال شود تا درگیر چنین فضای آلوده‌ای نشوند. و با اینکه درخواست خود در این مورد را به صراحت بیان می‌کنند، توجهی به آن نمی‌شود. این اصرار در مورد فراهم داشتن چنین فضائی برای جماعتی که جز توهین و بی‌احترامی توانائی دیگری ندارند دلیل روشنی است بر انچه که بیان کردم.
حال اگر سایت گویا لطف کرده و این متن را منتشر کند، واکنش‌هایی که احتمالاً از سوی این مدافعان سنگر سلطنت‌طلبی ارائه خواهد شد، به‌وضوح صحت تمام آنچه را که در اینجا بیان کردم نشان خواهد داد. این واکنش‌ها، به‌جای ورود به گفت‌وگویی منطقی و مستدل، عمدتاً شامل حملات شخصی، فحاشی و اتهام‌های بی‌اساس خواهند بود. شاید حتی یک کامنت در میان واکنش‌های آن‌ها یافت نخواهد شد که عاری از چنین کلمات و حملاتی باشد. چرا که آنچه در تمامی این ماجرا غایب است فضای یک چالش نظری ت‌وگوی سالم و سازنده است.
