اکبر کریمیان :
پیشگفتار
با توجه به طرح گذار از جمهوری اسلامی به نظام دموکراتیک ملی (قدم اول)، در گذار از جمهوری اسلامی ما تکیه به نیروهای مردمی و توانائیهای ملت بزرگ ایران خواهیم داشت. از این رو نیازمندم سازمان و ساماندهی تمامی نیروهای مردمی و پیوند جنبشهای دموکراسی خواه و آزادی طلب ملی هستیم. همچنین با توجه به پتانسیل موجود در مردم و رواج و شکوفائی تکنولوژی ارتباطات در بین مردم، بویژه در نسل جوان، میباید روشهائی انتخاب شود که از این امکانات بوجود آمده استفاده های کامل بشود.
در خصوص گذار و نحوه مبارزه با نظام استبدادی روشهای بسیاری تا کنون پیشنهاد شده است؛ در این خصوص میتوان از تحقیقات و رساله جین شارپ (1) نام برد. اما این یاداشت بیشتر بر اساس تجربیات خودم که در سالهای 60 تا 70 که با پخش اعلامیه و دیوار نویسی و تشکیل گروه کوچکی برای مبارزه با استبداد تشکیل داده بودیم و انها را بصورت پیشنهاد در اختیار قریب بیست تن از فعالین داخل و خارج از کشور قرار داده بودم ، تنظیم کرده ام.
در واقع هسته اولیه بررسی و تحقیق را همین بیست فعال تشکیل داده و قریب به یک سال از اجرای میدانی این طرح میگذارد. نحوه بررسی اولیه را جهت حفظ امنیت فعالین طوری تنظیم کرده بودم که حفاظت آنها کاملا در نظر گرفته شود. از سوی دیگر بر اساس طبیعت خود طرح فعالین از تمامی گرایشهای سیاسی انتخاب شده بودند وجه مشترک آنها دموکراسی خواهی و آزاد منشی آنها بود.
هدفها و روش اجرا پروژه را برای آنها توضیح داده شده بود، انها در سه گروه جدا گانه که از طریق من به هم متصل شده بودند در جریان تصمیمات یکدیگر قرار میگرفتند. البته بسیار وقت گیر بود، ولی راهکار بهتری برای حفظ امنیت آنها پیدا نکرده بودم. همراهان این پروژه، بعد از توضیحات اصول این پروژه، موافقت شان را با آن اعلام کردند. این اصول به صورت ساده عبارت بودند از؛
