مهدی اصلانی

عزیز اصلی هم رفت

عزیز! گنجاپور اومد

او را خشن‌ترین و پرجرات‌ترین دروازه‌بان تاریخ ایران می‌نامند. طول دروازه را دایو می رفت و ترس برایش بی‌معنا بود. اندام پروپیمانش و فیزیکِ چهره‌اش در سال 1345 مورد توجه ساموئل خاچیکیان واقع شد تا از وی یک بدمن بسازد  در 8 فیلم آکشن ایفای نقش کرد

در تاریخ 17 بهمن 1348 ناداوری حاج‌ابوالحسن داور بازی پرسپولیس جوان و بی‌ستاره با تاجِ خسروانی تحمل نکرد و با وارد آوردن سیلی بر گونه‌های داور از بازی فوتبال محروم شد. پس از این دیدار داور را تاج+ابوالحسن نامیدند

 همه‌ی برادرانم و به تقریب همه‌ی فامیل (فرا و فریبرز و فری) شاهینی بودند آن هم از نوع سفت و سختش. در دهه‌ی چهل دو قطب فوتبال شاهین و دارایی بودند. کلاس چهارم دبستان بودم. با گریه‌ی بی‌امانم و این‌که دیگه بزرگ شدم آویزان برادرانم که منم میام. بهانه آن بود که جغله زیر دست و پا له می‌شی. همه گفتند نه جز داش‌امیر که همیشه هوای داش کوچولو و ته‌غاری داشت. داش امیر یه «دوج دارت» داشت. دوازده سیزده نفری مچاله و تپانده شده در آن گرمای جهنمی خرداد تهران در سال چهل و شش راهی استادیوم پیر شهر امجدیه شدیم. بازی شش بعدازظهر شروع می‌شد، اما پیش از دوازده ظهر باید می رفتیم جا بگیریم. اخوین و دیگران آن همه ساعت را باید یه جوری تحمل می‌کردند. گشنگی یه سمت حال و هول یه سمت. بردن ودکا به استادیوم ممنوع بود. داش صفر و امیر عرق 55 را لای نان سنگک و کوبیده و ریحون جاسازی کردند و از چشم آجان مخفی کردند…. سوزن تو امجدیه می‌اندختی پایین نمی‌‌اومد دارایی در آن زمان بر کاکل جلال طالبی و اکبر افتخاری می‌چرخید. تیم دارایی در همان نیمه‌ی اول با دو گل جلال طالبی که با ضربه سر روی دستای هادی طاووسی زد و کاشته‌ی استادانه از راه دور اکبر افتخاری دو بر صفر از شاهین جلو افتاد. داش صفر را کارد می‌زدی خونش در نمی‌اومد. در پایان نیمه‌ی اول در دقیقه‌ی چهل و پنج ناظم گنجاپور توپ را از از میان خسروشاهی و منصور پورحیدری قاپید و فاصله را به یک رساند. نیمه اول دو بر یک به سود دارایی. درون دروازه دارایی عزیز اصلی در اوج آمادگی به سر می‌برد. عزیز هرچه را شیرزادگان و همایون بهزادی زدند درآورد. داش امیر می‌گفت این بدمصبِ ترک‌بچه امروز قران تو گل گذاشته که توپ جا نمی‌شه. دقایق آخر بازی دارایی به وقت‌کشی روی آورده بود. بدتر از همه منصور پورحیدری و خسروشاهی. همه منتظر سوت پایان توسط اصغر تهرانی بودند. دقیقه نود و دو اکبر افتخاری به قول فوتبالی‌ها فیل هوا کرد و توپ را فرستاد بالای در ورودی امجدیه که جای‌گاهِ گوشه ‌نشین‌های دارایی بود. شاهینی‌ها دم گرفتند: اکبر افتخاری ببندینش به گاری.

همایون بهزادی رفت تو سینه اصغر تهرانی و ساعت نشون داد که وقت اضافه چی‌می‌شه؟ هوادارن دارایی توپ را پس نمی‌دادند. دقیقه نود و سه پرتابِ اوت توسط ابراهیم آشتیانی و کارستان ناظم گنجاپور با گلِ برزیلی‌اش. دو بر دو. و زان پس تا مدت‌ها شعار شاهینی‌ها خطاب به عزیز اصلی شد: عزیز گنجاپور اومد عزیز گنجاپور اومد. ناظم گنجاپور این اهوازی خون گرم که فوتبال را برزیلی بازی می‌کرد چندی پیش به هفتاد ساله‌گی سلام ناکرده جهان ما وانهاد و دیگر نیامد. آن‌گونه که امروزعزیز اصلی در 74 ساله‌گی‌اش تور و توپ و دست‌کش وانهاد و هم‌جوارِ گنجاپور شد.

منبع:پژواک ایران