ترجمۀ علی حسین نژاد :
روزنامۀ الشرق الاوسط (وابسته به عربستان سعودی) چاپ لندن
7 اکتبر 2024
نوشتۀ عبد الرحمن الراشد :
در صحنۀ عمل و واقعیت، یحیی سنوار [رهبر جدید حماس و طرّاح اصلی حملۀ هفت اکتبر] آنچه را که حاکمان افراطی اسرائیل، بگین و شامیر و همچنین شارون که در سال 2005 از نوار غزه بیرون آمد و شهرک ها یهودی نشین را برچید و آنها را به حکومت خودگردان فلسطین واگذار کرد، نتوانستند آن را محقق کنند، او برای افراط گرایان اسرائیل محقق ساخت.
چرا یحیی سنوار این کار را کرد؟ من نمی توانم مطمئن باشم که چرا او و کسانی که پشت سر او بودند حمله 7 اکتبر را انجام دادند؟ آیا نتیجۀ حماقتش بود یا برنامه ریز اصلی، ایران بود که من اینگونه تصور می کنم.
نتیجۀ حملۀ 7 اکتبر 2023 بیش از چهل هزار کشته، ربع میلیون زخمی و آواره شدن میلیونها نفر ساکن غزه بود آوارگانی که همه یا اکثر آنان برای به دست آوردن یک وعده غذای روزانه تلاش می کنند تا فقط زنده بمانند. آنان حالا با فرارسیدن زمستان به سقف و پتو نیاز خواهند داشت. حملۀ هفت اکتبر سنوار نتوانست حتی یک وجب از خاکی را که به گفته او هدف عملیات بود، آزاد کند؛ بلکه نتیجه این شد که اسرائیل نفوذ و پیشروی بیشتری در داخل فلسطین و در منطقه برای خود محقق ساخت.
او آرمان فلسطین را در سطح بین المللی نابود کرد و کاری کرد که هیچ کس قبل از او انجام نداده بود، حتی ابونضال که به خطرناکیش معروف بود. انتشار و پخش تصاویر اسراییلی‌هایی که در 7 اکتبر کشته شدند شامل کودکان، زنان و افراد مسن، و همچنین تصاویر ربوده‌شدگان (گروگانها)، که در میان آنها نیز کودکان، حتی نوزادان و افراد مسن وجود دارند، همچنان ادامه خواهد یافت. البته این امر، جنایات نتانیاهو با کشتن عمدی ساکنان غیر نظامی بیدفاع غزه را توجیه نمی کند؛ اما سنوار توانست موجی از خشم و نفرت متقابل را در این منطقه به راه بیندازد.
سنوار موجب دفن حماس شد و متحدش حزب الله را هم نابود کرد و «جهاد اسلامی» در غزه و کرانه باختری را از میان برداشت.
این است نتایج حملۀ 7 اکتبر. فرقی نمی کند رهبران این جریان که در خارج غزه اقامت دارند چه می گویند. خالد مشعل اعلام پیروزی کرد و خامنه ای نیز «پیروزی حزب الله» را اعلام کرد و به سوگ صدها فرمانده کشته شده نشست که حتی نتوانستند یک گلوله در این جنگ برای دفاع از خودشان شلیک کنند.
سنوار حماس و حزب الله را نابود کرد همچنانکه بن لادن تشکیلات خودش یعنی «القاعده» را با حملات یازده سپتامبر از بین برد.
حتی اگر من شاگرد مکتب «تئوری توطئه» بودم، نمی‌توانستم در مقابل این نظر که سنوار یا کسانیکه با او هستند کارکنان سرویس مخفی موساد می باشند، مقاومت کنم؛ موسادی که به نفوذ در سازمانهای فلسطینی، به‌ویژه در داخل زندان‌های اسرائیل معروف است؛ و می گفتم او این حمله را انجام داد تا تمام رویدادهای بعدی را توجیه کند. ولی واقعیت این است که رهبران احمق از رهبران مزدور و نوکر دشمن خطرناک ترند.
جنگ های حماس به رهبری هنیه، مشعل و شیخ یاسین، حملات کوچک وعملیات های محدود بودند: چاقو زدن، زیرگرفتن و ربودن یک یا دو سرباز اسرائیلی این جا و آنجا بود. آنها می خواستند موضوع فلسطین روی میز باقی بماند و چه بسا راه حلهای سیاسی مناسبی به دست بیاید. آنها می فهمیدند توازن قوا تا چه حد اختلاف دارد. تا اینکه سنوار عملیاتی را انجام داد که تنها با یکی از سه مورد زیر قابل تفسیر و توضیح است:
او یا وابسته به القاعده است و نه حماس که به داخل حماس نفوذ کرده و فرماندهی را به دست گرفته و یک عملیات انتحاری را انجام داد که هدف آن نابودی بود و نه آزادسازی و واقعا هم به هدف خود رسید…
یا او نیز مانند دیگر رهبران حماس وابسته به ایران است، ولی طرح تهران را بدون هیچ حساب و کتابی که فردایش چه خواهد شد، به اجرا در آورد. ایران اهداف منطقه‌ای دارد، مانند متوقف کردن گذرگاه تجاری هند، توافق دفاعی و تسلط بر عراق، در مقابل آنچه فکر می کرد عملیات هفت اکتبر برایش محقق خواهد کرد. اما در اینجا نه سنوار و نه ایران تا حالا به اهداف خود نرسیده اند.
آخرین احتمال این است که سنوار یک سیاستمدار نادان است. فکرش را نمی کرد که این عملیات علیه شهروندان غیر نظامی اسرائیلی این تعداد قربانی از فلسطینیان و مردم غزه خواهد گرفت؛ یا اصلا احتمالات واکنش اسرائیل را خوب بررسی نکرده بود. او چه بسا در نتیجۀ نادانی و نفهمی اش مانند بسیاری افراد ساده اندیش فکر کرده که اسرائیل وارد جنگ نخواهد شد و به گفتگو برای آزادی گروگانها اکتفا خواهد کرد.
از لحاظ نظامی و سیاسی نیز هفتم اکتبر دو سازمان را که مهمترین سازمانهای مسلح در خاورمیانه بودند یعنی «حماس» و «حزب‌الله»، نابود کرد که این در خدمت اهدافی منطقه‌ای و بین‌المللی نه بد بلکه فاجعۀ انسانی غیر قابل توصیف است بطوریکه ما اکنون دیگر راه حلی برای غزه و لبنان در چشم انداز نداریم؛ چرا که حدود پنج میلیون انسان آواره یا در تهدید آوارگی وجود دارد و این تعداد بسیار سرسام آور و فراتر از توان و ظرفیت سازمان های بین المللی برای نجات آنان است. امروز زمان اتحاد و تلاش مشترک برای نجات قربانیان 7 اکتبر است قربانیانی که نه فرمانده و نه نظامی در این دو جنگ بودند که به خاطر آن مجازات شوند. و همچنین امروز زمان اتحاد و تلاش مشترک برای جلوگیری از فجایع آینده از اینگونه که سنوار موجب آن شد، از جمله خطرات جنگ داخلی در لبنان، آواره شدن میلیون ها نفر اهل غزه که ازاین منطقه رانده می شوند و تصرف آن توسط اسرائیل، می باشد.
