همنشین بهار :
«سِرهارفورد جونز» در کتاب خاطراتش با اشاره به عهدنامهٔ مُجمَل می‌نویسد: [حین مذاکرات] میرزامحمد شفیع گفت: [ببینم] آیا شما به اینجا آمده‌اید که سرِ ما کلاه بگذارید؟ من از جایم بلند شده و گفتم: تو پیرمرد خرفت کله خراب چطور جرأت می‌کنی چنین سخنی به من بگویی که نماینده پادشاه انگلستان هستم؟ اگر به خاطر احترامی که برای سرورت شاه ایران قائل هستم نبود، مغزت را از سرت بیرون می‌ریختم البته اگر داشته باشی. بعد او را با خشونت به طرف دیواری که پشت سرش بود هُل دادم و لگدی به شمع‌ها زدم و در تاریکی از اتاق خارج شدم و بدون اینکه هیچ یک از ایرانیان جرأت کند جلوی مرا بگیرد سوار اسبم شدم و به اقامتگاهم برگشتم.
عهدنامه‌های ایران در عصر قاجار (۲)
Preliminary Anglo-Iranian Treaty قرارداد مُجمَل (عهدنامهٔ مقدماتی)
ناپلئون به منظور مقابله با انگلستان با روسها کنار آمد
ناپلئون برای صحبت پیرامون یک قرارداد دفاعی(که بعداُ به پیمان فینکنشتاین شهره شد)، نمایندگانی به دربار فتحعلی‌شاه فرستاد. قرار بود ایران در سرکوب انگلیس در هند، جانب فرانسه را بگیرد و فرانسه هم در بیرون‌کردن روسیه از متصرفات ایران به این کشور یاری رسانَد. اما اوضاع دگرگون شد. ناپلئون به منظور مقابله با انگلستان با روسها کنار آمد و به وضع ایران بی‌اعتنایی کرد. با روسها قرارداد تیلسیت Treaties of Tilsit را بست و ایران را در برابر تجاوزات آن کشور رها کرد و عملاً پایه‌گذار از دست‌دادن مناطقی از ایران چون گرجستان و جمهوری‌های فعلی آذربایجان و ارمنستان گردید.
…
ادامه مطلب
